BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

50 - Ganimete Hıyanetin Şiddetle Haram Kılındığı ve Cennete (Mü'minlerden Başka Kimsenin Giremiyeceği Bâbı)

323- Bana Züheyr b. Harb rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Hâşim b. El-Kâsım rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize İkrimetü'bnü Ammâr rivâyet eyledi.

(Dedi ki): Bana Simak el-Hanefi Ebû Zümeyl rivâyet etti.

(Dedi ki): Bana Abdullah b. Abbâs rivâyet etti.

Dedi ki: Bana Ömeru'nü'l-Hattâb rivâyet etti.

Dedi ki: Hayber gazasının vuku' bulduğu gün Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in ashabından bir ka'ıkişi gelerek: filân şehîd, filân şehiddir, dediler. Nihayet bir adamın yanına uğrayarak (onun hakkında da) filân şehiddir, dediler. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Hayır! Ben onu (ganimetten) aşırdığı bir hırka yahud bir yağmurluktan dolayı cehennemde gördüm.» dedi. Bundan sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Ey Hattab oğlu! git. de: (cennete mü'minlerden başkası giremez) diye cemaatin içerisinde nida et!» buyurdu. Ben de çıktım ve:

Dikkat! «cennete mü'minlerden başkası giremez» diye nida ettim.

324- Bana Ebû't-Tahîr rivâyet etti.

Dedi ki: Bana İbn Vehb Mâlik b. Enes'den, o da Sevr b. Zeyd ed- Düclî'den, o da İbn Mutîin âzadlısı Ebû’l-Gays Salim’den, o da Ebû Hüreyre'den naklen haber verdi. H.

325- Bize Kuteybetü'bnü Said dahi rivâyet etti. Bu hadis onundur.

(Dedi ki): Bize Abdülaziz yani İbn Muhammed, Sevr'den, o da Ebû’l-Gays'dan, o da Ebû Hüreyre'den naklen rivâyet etti. Ebû Hüreyre şöyle dedi: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ile birlikte Hayber (gazvesin)’e çıktık. Allah da bize fethi müyesser kıldı. Ganimet olarak altın ve gümüş almadık. (Sadece) eşya, yiyecek ve giyecek aldık. Sonra Vâdi'-ye çekildik. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in yanında bir kölesi vardı. Bu köleyi ona Cüzam kabilesine raensub olan Dubeyb oğullarından Rif â'atü'bnü Zeyd namında bir zât hibe etmişti. Vadiye indiğimiz zaman Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in kölesi tahtırevanına girmek için ayağa kalktı. Bu esnada kendisine bir ok isabet etti. Eceli de bundan oldu. Bunun üzerine biz: ona şebadet mübarek olsun ya Resulâllâh! dedik. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (ise):

«Hayır!.. Muhammed'in nefsi kabza-i kudretinde olan Allaha yemin ederim ki; Hayber muharebesinde taksim edilmeyen ganimetlerden almış olduğu şu hırka ateş olmuş onun üzerinde alev alev yanmaktadır.» dedi. Herkesi bir korku almıştı. Derken bir zat bir yahud iki adet pabuç tasınası getirdi. Ve:

Yâ Resulâllâh! (Bunu) Hayber gününde almıştım; dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Ateşden bir papuç tasınası, yahud; ateşten İki papuç tasınası...» buyurdular.

Bu hadisi Buhârî «Kitab ü’l-Megâzî » ile «Kitâbü'l-Eymân ve'n-Nüzür» de, Ebû Dâvûd ve Nesâî «Kitabü's-Siyer »de tahric ettikleri gibi İbn Hibbân, Hâkim ve İbn Mendeh dahi rivâyet etmiştirlerdir.

Bazıları vak'anm Huneyn'de geçtiğini rivâyet etmişlerse de doğrusu bu hadisde rivâyet edildiği vecihle Hayber'de olmasıdır.

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in ashabının tebriklerine: «Hayır!..» diye cevap vermesi ölen adam hakkında verdikleri hükmü reddetmek ve bir kimse hakkında cennetlik veya cehennemliktir diye birden hüküm vermenin doğru olmadığına işaret içindir.

Bürde: Çizgili kumaştan yapılmış kaftan veya hırka gibi elbisedir. Müteradifi semle ve nemiradır. Abâe: yağmurluk demektir.

Gulûl: Ebû Ubeyde'nin beyanına göre hassaten ganimet malına hıyanet etmektir. Bazıları onun her nevi hıyanete âmm ve şâmil olduğunu söylerler.

Hadisde zikredilen vadiden murâd: Medine’ye yakın « Vadilkura» ismini taşıyan köydür.

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in kölesinin ismi Mid'am idi. Bazıları bu kölenin kerkire olduğunu söylerler. Bu köleyi Rifâ'-atü'bnü Zeyd Hudeybi'ye musâlehasında bir cemaatla Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelerek müslümanlığı kabul ettiği sırada hediyye etmişti.

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Hn: «hırka ateş olmuş, onun üzerinde alev alev yanmaktadır.» «Ateşden bir pabuç tasınası — yahud ateşden iki pabuç tasınası...» buyurması bu eşyadan dolayı verilecek uhrevî cezaya tenbih içindir. Mezkûr eşya ateş haline getirilerek ganimete hıyanet edenler onlarla azâb edilecektir. Maamâfih ibare sebebi zikir; müesbbebî kasd kabilinden mecaz da olabilir. Bu takdirde: hıyanet edenler, ganimetten aşırdıkları eşya sebebile cehennemde azâb olunurlar ma'nasına gelir.