| 
 
52 - NEMÂZIN FARZLARI (ABDEST 
ALMAK) 
Abdest alırken, 
yapılması menhî, ya’nî yasak olanlar, onikidir. Bunları yapmak harâm veyâ 
mekrûhdur ki, şunlardır: 
1 — Halâda, 
kırda abdest bozarken, kıbleyi öne, arkaya getirmemelidir. 
Kıbleye ve 
mıshafa karşı ayak uzatmak da, mekrûhdur. Mıshaf yüksekde ise, mekrûh olmaz. 
Ayrı bir şeye sarılı mıshaf, mıska ile halâya girebilir. 
2 — 
Tahâretlenmek için, biri yanında avret yerini açmak harâmdır. 
3 — Sağ el ile 
tahâretlenmemelidir. 
4 — Su olmadığı 
zemân, gıdâ maddesi ile, gübre ile, kemik ile, hayvan gıdâsı ile, kömür ile ve 
başkasının malı ile, saksı, kiremit parçası ile, kamış ile ve yaprak ile ve bez 
ile, kâğıd ile tahâretlenmek mekrûhdur. 
5 — Abdest 
alınan havuza tükürmemeli ve sümkürmemelidir. 
6 — Abdest 
a’zâsını, hudûdundan pek aşırı veyâ eksik olarak yıkamamalı ve üçden az veyâ çok 
yıkamamalıdır. 
7 — Abdest 
a’zâsını, tahâretde kuruladığı bez ile kurulamamalıdır. 
8 — Yüzü 
yıkarken, suyu yüze çarpmamalı, alın üstünden dökmelidir. 
9 — Suya 
üflememelidir. 
10 — Ağzı ve 
gözleri sıkı kapamamalıdır. Dudağın görünen kısmında ve göz kapağında ıslanmadık 
az bir yer kalırsa, abdest kabûl olmaz. 
11 — Sağ el ile 
sümkürmemelidir. 
12 — Baş, 
kulaklar veyâ enseden birini, her def’asında eli ayrı ayrı ıslatarak, birden 
fazla mesh etmemelidir. Her def’asında ıslatmadan tekrârlanabilir. 
Tenbîh:
Zarûret, mecbûriyyet olmadıkca aşağıdaki onbir 
şeye ri’âyet etmelidir: 
1 — İki eli 
çolak olan, tahâretlenemez. Kolları toprağa, yüzünü dıvara sürerek teyemmüm 
eder. Yüzünde de yara varsa, nemâzı abdestsiz kılar, terk etmez. 
2 — Hasta 
olana, zevcesi, câriyesi, çocukları, kardeşleri abdest aldırır. 
3 — Taş ve 
benzerleri ile tahâretlenmek, su yerine geçer. 
4 — Deli olan 
veyâ bayılan kimse, yirmidört sâatde ayılamazsa, iyi olunca, nemâzlarını kazâ 
etmez. İçki, afyon, ilâc ile aklı giden, her nemâzı kazâ eder. Yatarak başı ile 
îmâ edemiyecek kadar ağır hastalığı yirmidört sâatden çok devâm eden kimseden, 
aklı başında olsa bile, nemâz sâkıt olur. 
5 — Halâya 
husûsî şalvar ile ve başı örtülü girmek müstehabdır. 
6 — Halâya 
girerken elinde, Allahü teâlânın ismi ve Kur’ân-ı kerîm yazılı bir şey 
bulunmamalıdır. Birşeye sarılmış veyâ cebde olmalıdır. Mıska böyledir. 
7 — Halâya sol 
ayakla girip, sağ ayakla çıkmalıdır. 
8 — Halâda 
avret yerini, çömelince açmalı, konuşmamalıdır. 
9 — Avret 
yerine ve necâsete bakmamalı, halâya tükürmemelidir. 
10 — Halâda 
birşey yimemeli, içmemeli, şarkı söylememeli, ıslık çalmamalı, [sigara 
içmemeli], sakız çiğnememelidir. 
11 — Hiçbir 
suya, câmi’ dıvarına, kabristâna ve yola abdest bozmamalıdır. 
                                                |