ZAHÎRÜDDÎN HALVETÎ
Evliyânın büyüklerinden. İsmi Ali, künyesi Ebü'l-Ferec, lakabı Zahîrüddîn’dir.
Harezm’de, Herat’ta yaşadı. Doğum târihi bilinmemektedir. 1397 (H.800) senesinde
Herat civârında Kazergâh’da vefât etti. Dergâhı bahçesine defnedildi.
Zahîrüddîn Halvetî önce Pîr Seyfeddîn Halvetî’nin sohbetlerine katıldı. On beş
sene sonra hocasının izniyle Pîr Ömer Halvetî hazretlerine talebe oldu.
Kendisinden icâzet, diploma aldı ve insanlara hak yolun bilgilerini öğretmeye
memur edildi. Güzel ahlâkı ile meşhur oldu. Çok güzel Kur’ân-ı kerîm okurdu.
Zeynüddîn Ebû Bekr onun hakkında; “Zahîrüddîn gibi birini bu cihân görmemiştir.”
buyurdu.
Kendisi
anlatır: “Allahü teâlâ ben âcize kırâat-ı seb’a ile Kur’ân-ı kerîm okumayı nasîb
etti. Bir gece rüyâmda Resûlullah efendimizi gördüm. Bana; “Ey Zahîrüddîn! Gel
Kur’ân-ı kerîm kırâatı nasıl olur sana öğreteyim?” buyurdu. Ben de Efendimizden
dinledim.”
Zahîrüddîn Halvetî hazretleri senelerce kimseyle görüşmedi. Bir yere kapanıp
başka şeylerle meşgûl olmaz, ibâdet ederdi. Çok kere su içinde pişmiş birkaç
tâne buğday yer, başka bir şey yemezdi. Ömrünü ibâdetle geçirdi.
KAYNAKLAR
1)
Lemezât, Üniversite Kütüphânesi, No: 1394, v.132
|
