SUMÂDÎ
Şam'da
yetişen velīlerden. İsmi, İbrāhim bin Ahmed bin Dāvūd bin Müslim bin
Muhammed'dir. Vā'iz ismiyle şöhret buldu. Doğum tārihi ve yeri bilinmemektedir.
1644 (H.1054) senesinde Havran'ın köylerinden Sumādī'de vefāt etti. Bābüssagīr
kabristanlığına defnedildi.
İbrāhim
Sumādī, Emevī Cāmiinde imām olup, zühd ve verā sāhibi, ālim, fakīh, vāiz bir zāt
idi. Nasīhatleri, dinleyenlere tesir eder ve huşū verirdi. Zamānının büyük
ālimlerinden olan Şemsüddīn Meydānī'nin derslerinde yetişti. Onun vefātıyla,Şam
müftīsi Necmüddīn-i Gazzī'ye talebe oldu. Her ikisinden ēok istifāde etti.
Hadīs, fıkıh ilimlerini öğrendi. Şam'da fetvālar verdi ve ders okuttu. Emr-i bil
mārūf ve nehy-i anil-münkerde bulundu. (Yāni Allahü teālānın emir ve yasaklarını
aēık ve anlaşılır olarak insanlara anlattı.) Çok kimseler kendisinden istifāde
ettiler. Çok sālih bir zāt idi. Kerāmetleri görülüp, dilden dile anlatıldı.
Ahmed
Meydānī dedi ki: "BirgünEmevī Cāmiinde İbrāhim Sumādī'yi gördüm. Bir ēocukla
ilgilendi ve yanağını tuttu. Ben bu hāli iyi görmeyip; "Âlim bir zāt böyle yapar
mı?" diye iēimden geēirdim ve oradan ayrıldım. Gece bir rüyā gördüm. Rüyāmda
İbrāhim Sumādī bir at üzerinde idi. Etrafını ālimler kuşatmıştı. Ben de elini
öpmek iēin yaklaştım. Bana dönüp; Îtirāzından vazgeē. Allahü teālānın sevgili
kulları hakkında sū-i zanda bulunma!" buyurdu. Sabahleyin doğruca huzūruna
koştum. Beni gülerek karşıladı ve; "Herhalde düşüncenden vazgeētin" buyurdu.
Îtiraf edip özür diledim."
İbrāhim
Sumādī, Allahü teālānın sevgili bir kulu idi. Duāsı makbūldü. Allahü teālādan
kendisine dört evlād ihsān etmesini ve her birinin dört hak mezhepten birinde
ālim kişiler olmasını diledi. Duāsı kabūl oldu. Müslim ismindeki oğlu, Mālikī
mezhebinde; Abdullah ismindeki oğlu, Hanbelī mezhebinde; Mūsā ismindeki oğlu,
Şāfiī mezhebinde; Muhammed ismindeki oğlu, Hanefī mezhebinde fazīlet sāhibi ve
ālim oldular.
KAYNAKLAR
1)
Hulāsāt-ül-Eser; c.1, s.49
2)
Cāmiu Kerāmāt-il-Evliyā; c.1, s.249
3)
İslām Âlimleri Ansiklopedisi; c.15, s.314
|
