|
ÖMER BİN MES’ÛD EL-BEZZÂR
Meşhûr
velîlerden. Abdülkâdir-i Geylânî hazretlerinin talebelerinden olup, hadîs ve
fıkıh ilminde de âlimdir. 1138 (H.533) senesinde doğdu. 1211 (H.608) de vefât
etti. Tasavvuf ilmine ve hâllerine Abdülkâdir-i Geylânî hazretlerinin
derslerinde ve sohbetlerinde kavuştu. Uzun müddet ondan ayrılmayıp, fıkıh ilmini
öğrendi. Hadîs ilmini ise Ebü’l-Kâsım Saîd bin el-Bennâ, Ebü’l-Fadl Muhammed bin
Nâsırüddîn gibi âlimlerden öğrenmiştir.
Güzel
sûretli, güzel ahlâk sâhibi, hoş sohbet bir zât idi. Çok mücâhede yapar ve çok
ibâdet ederdi. Yüzünde ibâdet ve tâat nurları parlar, konuştuğu zaman ağzından
âdetâ nûr saçılırdı. Âhirette başa gelecek korkulu hâllerden bahsedince,
dudakları morarır, benzi sararırdı. Herkes tarafından sevilir ve ziyâret
edilirdi. Sohbetinde bulunanları yetiştirmiş, kemâle erdirmiştir. Önceleri
ticâretle uğraşır, dükkânında kumaş satardı. Sonra ilme yönelip, bu hususta ve
bilhassa tasavvufta çok ilerledi. Her taraftan sohbetlerine geldiler. İleri
gelen kimseler onun sohbetine katılarak, zühd ve takvâ sâhibi oldular. Pekçok
hürmet, alâka ve ikrâm görüp, sevildi. Nasîhatlerine uyulan bir zât idi. Pekçok
kimse elinde tövbe etti.
Bir
şiirinin tercümesi şöyledir: “Allah'ım, hamd senin içindir ve ancak sana
mahsustur. Biz ise senin verdiğin nîmetlere ehil olamadık. Kusûrlarımızın
çokluğuna rağmen, nîmetlerini bol bol ihsân ettin. Sanki biz onu haketmişiz
gibi.”
KAYNAKLAR
1)
Kalâid-ül-Cevâhir; s.120
2)
İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c.9, s.221
|
