| |
LADİKLİ HACI AHMED
Konya velîlerinden.
Konya'ya bağlı Ladik kasabasında doğdu. Doğum târihi belli değildir. Hayâtı
hakkında fazla bir bilgi yoktur. 1897 seferberliğinde, iki ağabeyi ile birlikte
cepheye gitti. Babası, üç kardeşi; "Ölmek var, dönmek yok. Bana, gâzi ya da
şehîd babası olma şerefini çok görmeyiniz. Biz sizleri bu günler için büyüttük.
Vatan, millet, din, îmân, Kur'ân ve İslâm sizlerden bugün yolunda kanlar ve
canlar fedâ etmeyi beklemektedir. Hakk'ın rızâsı, Peygamber efendimizin
hoşnudluğu için, bu uğurda erlik zamânıdır. Yolunuz açık, bileğiniz kavî olsun."
sözleri ile yolcu etti.
Çeşitli cephelerde
savaşanHacı Ahmed, Birinci Cihân Savaşında iki ağabeyini de kaybetti. Düşmanlar
yurdumuzdan kovulduktan sonra uzun süren askerliği sona erdi ve memleketine
döndü. Vefâtına kadar, kendini Allahü teâlânın rızâsını kazanmaya ve halka
hizmete adadı. Herkese ilim, ahlâk ve fazîlette örnek oldu. İnsanlara doğru yolu
anlatmaya çalıştı. Ümmî idi. Allahü teâlânın izniyle tasavvuf yolunda derecelere
kavuşmuştu.
Ladikli Ahmed Ağa, 1969
senesi Haziran ayının 8'inde Ladik'te vefât etti. Kabri, Ladik mezarlığındadır.
Kendini sevenlerden bir
grup ziyâret için Ankara'dan gelmişti. İçlerinden biri sohbeti başkalarına
dinletmek için teybe almak istedi. FakatHacı Ahmed Ağa buna râzı olmadı ve
kayıttan vazgeçti. Gece yarısına kadar süren güzel bir sohbetten sonra
misâfirler izin isteyip AhmedAğanın yanından ayrıldılar. Yolda sohbetin
güzelliği hakkında aralarında konuşurlarken, teyp sâhibi; "Ben bir hırsızlık
yaptım. Râzı olmadı ama ben dayanamayıp, yine gizlice teybin tuşuna bastım ve
hepsini kaydettim." dedi. Bunu öğrenen arkadaşları bu hareketini hiç uygun
bulmadılar. Teyb sâhibi büyük bir mahcûbiyetle teybin tuşuna bastı. Fakat hiç
ses yoktu. Bandın her tarafını baştan başa kontrol etti ise de hiç ses çıkmadı.
Ârızası olup olmadığını kontrol için kendi sesini kaydetti. Teyp ârızalı
değildi. O zaman hepsi Allahü teâlânın velî kulları için engel ve zorluk diye
bir şeyin olmadığını anladılar. O'nun rızâsının hilâfına hareket mümkün
değildir.
KAYNAKLAR
1)
Konya Velîleri; s.279
|
|
