|
FEREC BİN ABDULLAH
Yemen
velîlerinden. İsmi Ferec bin Abdullah, künyesi Ebü's-Sürûr en-Nûbî'dir. Doğum
yeri ve târihi bilinmemektedir. Mîlâdî on dördüncü yüzyıl başlarında Yemen'in
Cünd şehrinde vefât etti. Kabri başında yapılan duâlar kabûl olmaktadır.
Ferec
bin Abdullah, evliyânın büyüklerinden Şeyh Îsâ el-Hattâr hazretlerinin
terbiyesinde yetişti. Güzel halleri ve kerâmetleri görüldü. Hocasının vefâtından
sonra El-Cünd şehrine yerleşip vefâtına kadar burada kaldı. İnsanlara ilim edep
ve güzel ahlâk öğretti. Muhtaçların himâyecisi oldu.
Zamânında Murgam es-Sûfî adında talebelerinden olan hal sâhibi bir zât, Yemen
Sultânı Mesûd'un huzûruna çıkmıştı. Sultan ile aralarında bir anlaşmazlık oldu.
Neticede o zât sultanın zarar vermesinden korkup kaçtı. Sultan da ona
kızmasından dolayı o beldede sûfî görünüşünde elbise giyilmesini yasak etti. Bu
şekilde elbise giyenleri de cezâlandırdı.
Sultan
bir gün avlanmak için çıkmıştı. Yolda sûfî elbisesi giymiş Ferec bin Abdullah
hazretlerine rastladı. Bu hâle çok kızdı. Adamına emredip, öldürmek için fili
onun üzerine sürmesini emretti. Bu emir üzerine fili, Ferec bin Abdullah
hazretlerinin üzerine sürdüler. O sırada Ferec bin Abdullah:
"Yâ
Rabbî! Sen bilirsin." diye duâ etti.
Bunun
üzerine fil âniden ölü olarak yere yuvarlandı. Sürücüsü de etrâfa savrulup
baygın düştü. Hâdiseyi gören Sultan Mesûd bunun velî bir zât olduğunu anlayıp
derhal atından indi. Başını açtı. Şeyh Ferec hazretlerine doğru edeb ile
yöneldi. Özür dileyip elini öptü ve yaptığından utanıp, af diledi. Şeyh Ferec
hazretleri onun bu hâli üzerine:
"Allahü
teâlânın yolunda olan kimselere zarar verme. Onlara karşı gereken hürmet ve
edebi gözetmen iyi olur." buyurdu.
Sultan
da; "Peki efendim." deyip bundan sonra sûfîlerle uğraşmadı.
KAYNAKLAR
1)
Câmiu Kerâmât-il-Evliyâ; c.2, s.234
|
