DERVİŞ MUHAMMED
Evliyânın
büyüklerinden. İnsanları Hakka dâvet eden, doğru yolu göstererek saâdete
kavuşturan ve kendilerine "Silsile-i aliyye" denilen büyük âlim ve velîlerin
yirmincisidir. Doğum târihi bilinmemekte olup, 1562 (H.970) senesinde vefât
etti.
Rûh
ilimlerinde mütehassıs idi. Büyük âlim ve kâmil bir velî olan dayısı Kâdı
Muhammed Zâhid'in derslerinde yetişti. Dayısına talebe olmadan önce, on beş sene
nefsinin isteklerinden kurtulmak için mücâdele etmiş ve insanlardan uzak
yaşamıştı.
Bir gün
ellerini açıp, âcizliğini ve çâresizliğini Allahü teâlâya yalvararak arz
etmişti. Âniden Hızır aleyhisselâm gelip; "Eğer sabır ve kanâat istiyorsan,
Muhammed Zâhid'in hizmet ve sohbetine kavuşmakta acele et. O sana sabır ve
kanâati öğretir." buyurdu. Hemen Muhammed Zâhid'in yüksek huzûruna varıp, orada
ilim tahsîl etti. Güzel terbiye görüp, kemâle geldi. Hocası ona, insanlara doğru
yolu anlatmak, ebedî olan Cehennem azâbından kurtaracak şeyleri bildirmek için
hilâfet verdi. Hocasının vefâtından sonra yerine geçip, Semerkand'da, doğru
yoldan ayrılanlarla ve dîne sonradan sokulan bid'atlerle uğraştı. Bid'atleri yok
etti. Çok velî yetiştirdi.
İnsanları
Allahü teâlânın yoluna çağırmada çok gayret gösterdi. Talebelerinin terbiyesi
husûsunda, insan üstü bir kuvvet ve gayrete sâhipti. 1562 (H.970) senesinde,
ikinci binin yenileyicisi İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin dünyâya gelmesinden bir
sene önce, Büster kasabasının Dasferar köyünde vefât etti. İnsanları irşâd için
yetiştirdiği yüksek talebeleri pekçoktur. Bunların en büyüğü, oğlu Hâce Muhammed
İmkenegî'dir.
KAYNAKLAR
1) Tam İlmihâl Seâdet-i Ebediyye; (48. Baskı) s.1050
2) Umdet-ül-Makâmât; s.75
3) Hadâik-ül-Verdiyye; s.177
4) Reşehât Zeyli; s.5
5) Hadîkat-ül-Evliyâ; s.88
6) Behçet-üs-Seniyye; s.8
7) İrgâm-ül-Merîd; s.67
8) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c.13, s.378
|
