Nişâbûr'da
yetişen hadîs âlimlerinden ve evliyânın büyüklerinden. İsmi, Muhammed bin Dâvûd
bin Süleymân'dır. Künyesi, Ebû Bekr-i Nişâbûrî'dir. Tasavvuf ehli idi. Hadîs-i
şerîf öğrenmek için çok yer dolaştı. Sûfilerin ve zâhidlerin hâllerini bildiren
bir eseri vardır. 342 (m. 935) senesi Rabî-ül-evvel ayının onuncu günü vefât
etti.
İlim öğrenmek
için birçok yerleri dolaşan Ebû Bekr-i Nişâbûrî, Horasan, Rey, Irak, Hicaz,
Mısır, Şam, Musul ve Nişâbûr âlimlerinden ilim aldı. Onların sohbetinde
bulunarak yetişti. Muhammed bin Amr Kaşmered, Muhammed bin İbrâhîm el-Bûşend,
Muhammed bin Eyyûb bin Darîs, İmâm-ı Nesâî ve onların emsali olan birçok âlimden
dinleyerek ilim öğrendi. Çok hadîs-i şerîf rivâyet etti. Yüzbinden ziyâde
hadîs-i şerîfi ezberlemişti. Nişâbûr'da hadîs-i şerîfleri yazdırarak öğretirdi.
Kendisinden Hâkim-i Nişâbûrî, İbn-i Mende ve İbn-i Cemi', Ebû Zekeriyyâ
el-Müzekkâ gibi bir çok zâtlar ilim öğrendiler.
Hadîs ilminde
hâfız olup, sika (güvenilir) bir râvidir. Dâre Kutnî, onun sika ve fazîlet
sahibi bir âlim olduğunu bildiriyor. Halîlî de diyor ki, "O, hâfızasının
kuvvetliliği ve yazdırdığı hadîs-i şerîflerde ve diğer malûmatlarda, hıfzının ve
ilminin açıklığı ile meşhûrdu."
Tasavvuf
ehlinin büyüklerindendi Evliyânın ve zâhidlerin hâllerini bildiren bir kitap
yazmıştır.
Kendisinin
şöyle dediği bildirilmektedir: "Ben, Basra'da kıtlık günlerinde, kırk günde bir
ekmek yerdim. Acıktığım zaman, doymak niyetiyle Yâsîn-i şerîf sûresini okurdum."
Rivâyet ettiği
bir hadîs-i şerîfte buyuruldu ki:
"Beş vakit
namazı kıldıktan sonra çalışıp helâl kazanmak, her müslümana farzdır."
KAYNAKLAR
1) Mu'cem-ül-müellifîn cild-9, sh-296
2) Tezkiret-ül-huffâz cild-3, sh-901
3) Şezerât-üz-zeheb cild-2, sh-365
|