TÜRKİYE GAZETESİ YAYINLARI

 

İSLÂM ALİMLERİ ANSİKLOPEDİSİ

4.CİLD

Bir Önceki Sayfaya Gider

CİLD  -  ALFABE  -  ASIR

Bir Sonraki Sayfaya Gider

01   02   03   04   05   06   07   08   09   10   11   12   13   14   15   16   17   18

EBÛ HASEN BİN SÂÎ (Radıyallahü Anh)

Evliyânın büyüklerinden. İsmi, All bin Muhammed bin Sehl Dîneverî'dir. Dînever âlimlerinden idi. Mısır'da ikamet etti. 330 (m. 941) yılında burada vefât etti. Ebû Ca'fer-i Saydalanî'nin talebesidir. Ebû Osman Magribi onun hakkında: "Evliyâlar arasında Ebû Ya'kûb Nehrecûrî'den daha nurlusunu, Ebü'l-Hasen Sâî'den daha heybetlisini görmedim" derdi.

Ebû Hasen bin Sai buyurdu ki: "Sâlih kimse, dünyânın parlaklığına, zevkine aldannuyan kimsedir."

"Ma'rifet; her durumda kulun, Allahü teâlânın vermiş olduğu ni'metlere şükretmede aciz olduğunu ve genç ve kuvvetli olduğu zamanlarda zayıf olduğunu bilmesidir."

"Kim nefsini severse, helâk olmasına sebeptir."

"İnsanlar bir araya geldikleri zaman, birbirlerine hakkı ve sabrı tavsiye etmeleri gerekir."

"Muhabbet ehli olanlar, Allahü teâlâya karşı duydukları hasret ateşi içinde, Cennet ehlinin aldıkları lezzetlerden daha çok ve daha hoş lezzet alırlar."

 

KAYNAKLAR

1) Hilyet-ül-evliyâ cild-10, sh-353, 407

2) Nefehât-ül-üns sh-212

3) Tezkiret-ül-evliyâ sh-424

4) Tabakât-üs-sûfiyye sh-312

5) Risâle-i Kuşeyrî sh-142

6) Tabakât-ül-kübrâ cild-1, sh-161

 
 

Bir Önceki Sayfaya Gider

Bu Bölümün İndex Sayfasına Gider

Bir Sonraki Sayfaya Gider