TÜRKİYE GAZETESİ YAYINLARI

 

İSLÂM ALİMLERİ ANSİKLOPEDİSİ

3.CİLD

Bir Önceki Sayfaya Gider

CİLD  -  ALFABE  -  ASIR

Bir Sonraki Sayfaya Gider

01   02   03   04   05   06   07   08   09   10   11   12   13   14   15   16   17   18

BAHR BİN NASR EL-HAVLANÎ (Radıyallahü Anh)

Şâfîî mezhebi âlimlerinden. Fıkıh ve hadîs âlimi ismi Bahr bin Nasr bin Sabık el-Havlânî olup, künyesi Ebû Abdullah'dır. Mısırh olup, Havlân kabilesinin kölelerinden idi. 181 (m. 797)'de doğdu. Doğumunu 182 veya 174 diyenler de vardır. Çok çeşitli ilimler tahsil etmiş, bunların neşri ile meşgul olmuş ve 267 (m. 880)'de Şa'bân ayının son haftasının Pazartesi günü Mısır'da vefât etmiştir.

Bahr bin Nasr; Abdullah bin Vehb, Eyyûb bin Süveyd er-Remli, İmâm-ı Şâfiî, Damret-ebni Rebîa, Eşheb bin Abdülazîz, Bisr bin Bekr ve birçok âlimden ilim öğrenmiş ve rivâyette bulunmuştur. İmâm-ı Şâfiî'den (r.a.) uzun müddet ilim almış ve Umin yüksek derecelerine vâkıf bir âlim olmuştur.

İbn-i Havsa, Ebû Ca'fer et-Tahavî, Ebû Bekr bin Ziyâd en-Nişâbûrî, Abdurrahmân bin Ebî Hatim, Ebû Avâne el-Isferâyinî, Ahmed bin Mes'ûd bin Amr ez-Zübeyrî, Muhammed bin Bişr ez-Zübeyrî, Ebü'l-Fevâris bin Sindî, Ahmed bin Abdullah el-Behensî, Ahmed bin Şuâyb el-Medînî, Ahmed bin Ali bin Hasen el-Medâinî, Ahmed bin Muhammed bin Useyd el-İsbehânî, Ahmed bin Muhammed bin Şahin, Ahmed bin Muhammed bin Fudâle, Ebü'l-Abbâs el-Es'âm, İbn-i Huzeyme ve pek çok zât da Bahr bin Nasr'dan ilim ve hadîs-i şerîf öğrenip rivâyet etmişlerdir.

Ebû Ca'fer et-Tahavî; Yûnus bir Abdüla'lâ'dan işittim. Bahr bin Nasr'dan bahsedildi. O'nun sika (güvenilir) bir câvi olduğunu söyledi. Ebî Hatim ise; "Biz Mısır'da Bahr bin Nasr'dan rivâyete ehil vej'sika olduğu için, ondan hadîs-i şerîf yazdık" buyurmuştur. Mesleme bin Kâsım el-Endülûsî: "Bahr bin Nasr; fazîletler sahibi, meşhûr sika bir zâttır. Başkaları ondan çok rivâyetlerde bulunmuşlardır." Bahr bin Nasr buyurdu ki: Biz ağlamak istediğimiz zaman ba'zılarımız ba'zılarımıza; "Kalkınız şu Muttalibli gencin yanına gidelim de bize Kur'ân-ı kerîm okusun" derdik. Onun yanına vardığımızda Kur'ân-ı kerîmi açar, biz okunan Kur'ân-ı kerîmin te'sîrinden ağlayıp, başlarımız önümüze düşünceye kadar okurdu. Ağlamaktan inlemeye başladığımız zaman okumayı bırakır, güzel sesi duyulmaz olurdu."

Bahr bin Nasr (r.a.), İmâm-ı Şâfiî'nin (r.a.) de çok güzel Kur'ân-ı kerîm okuduğunu ve sesinin çok güzel olduğunu beyân etmiştir.

 

KAYNAKLAR

1) Tabakât-üş-Şâfiiyye cild-2, sh-110

2) Tehzîb-üt-tehzîb cild-1, sh-420

3) Şezerât-üz-zeheb cild-2, sh-152

 
 

Bir Önceki Sayfaya Gider

Bu Bölümün İndex Sayfasına Gider

Bir Sonraki Sayfaya Gider