TÜRKİYE GAZETESİ YAYINLARI

 

İSLÂM ALİMLERİ ANSİKLOPEDİSİ

3.CİLD

Bir Önceki Sayfaya Gider

CİLD  -  ALFABE  -  ASIR

Bir Sonraki Sayfaya Gider

01   02   03   04   05   06   07   08   09   10   11   12   13   14   15   16   17   18

ABDÜLHAMÎD BİN ABDÜLAZÎZ (Radıyallahü Anh)

Büyük Hanefî kadılarından (hâkimlerinden). Künyesi Ebû Hâzım'dır. Doğum târihi bilinmemektedir. 292 (m. 905) târihinde vefât etti. Aslen Basralı olup, Bağdât'da yerleşmiştir. Hilâl bin Yahyâ el-Basrî ve Îsâ bin Ebân ve daha birçok âlimden (r.aleyhim) ilim aldı. Mükrim bin Ahmed el-Kâdî ve daha başkaları da ondan ilim öğrendi. Büyük fıkıh âlimi Tahâvî ve Ebû Tâbir ed-Debbâs onun yanında yetişip âlim oldular. Ebü'l-Hasen Kerhî onunla görüşüp, meclisinde bulundu. Şam, Kûfe ve Kerh'de kadılık yaptı. Sika (güvenilir) vera' sahibi (şüphelilerden sakınan) büyük bir âlimdi. İslâmın emir ve yasaklarına çok dikkat ederdi. Hesap ve ferâiz, taksim, zirâat, cebir ilimlerini çok iyi bilirdi. Âlimlerden Ubeydullah bin Süleymân: "Muveffik ve Kâdı Ebû Hazım gibi akıllı kimseler görmedim. Ancak, Ebû Hazım hesap ilminde fevkalâde bir zât idi." Ebû Berze el-Hâsib, "Gördüklerim arasına Ebû Hâzım'dan hesabı daha iyi bilen birisine rastlamadım" der.

El-Muhâdar ve's-Sicülât, Edeb-ül-kâdî, Lübâb-ül-ferâiz. Şerhu Câmi-ül-kebîr üş Şeybânî, Emâli adlı eserleri vardır.

İbni Habîb ez-Zâr'i buyurdu ki: "Abdülhamid bin Abdülazîz daha kadı olmadan da bizim aramızda herhangi bir anlaşmazlık olursa, O'na gider ve arz ederdik. O, makam ve rütbesi ne olursa olsun, adaletle hüküm vermekten çekinmezdi." Kadf el-Veki'anlatır: Halife Mu'tedid zamanında, kadı Ebû Hazım bana ekmek için ba'zı vakıf araziler vermişti. Bunların bir kısmı Hasan bin Sehl denen zâtın yaptığı vakıflar idi. Burası Hüsna diye bilinen Halife Mu'tedid'e ait bir saraya da yakındı. Bu sarayın masrafı çoktu. Mu'tedid, elimde bulunan Hasan bin Sehl vakfının bir kısmını bu saraya tahsis etmişti. Nihayet, sene sonu gelip, bu vakıf arazisindeki Mu'tedid'in saray için ayırdıklarının dışında, bütün hâsılatı toplamıştım. Ebû Hâzım'a gidip, durumu bildirdim. Hâsılatı, ehli arasında dağıtmak için izin istedim. Bana, "Emîr-ül-mü'minîne ait olanları da topladın mı?" diye sordu. Ben de "Halife'den onu istemeye kim cesaret edebilir?" dedim. Bunun üzerine: "Vallahi, onları da toplayıp almadıkça ben onların taksimini yapmam" dedi. Sonra bana: "Git hemen halifeden onları iste" dedi. "Beni ona kim götürecek" dedim. "Falancaya git, benim önemli bir iş için gönderdiğimi kendisine söyle. Oraya varınca dediklerimi söylersin." dedi. Ben o zâtın yanına gittim. Aynısını anlattım. Gün sonu idi. Beni halifenin yanına götürdü.. Nihayet halifenin huzuruna girince, çok önemli bir hâdise olduğunu zannetti. Durumu bir hayli merak etmişti. "Anlat bakalım" dedi. Ben şöyle anlattım. "Ey mü'minlerin emîri! Kâdı Ebû Hazım; Hasan bin Sehl vakıflarını bana vermişti. Oranın bir kısmını siz, kendi sarayınıza tahsis etmiştiniz. Şimdi ben, bu senenin malım topladım. Kâdı Ebû Hazım'a taksim etmesini arz ettim. Ancak, sizin sarayınıza tahsis ettiğiniz kısmın hâsılatının da toplanmasını, aksi takdirde böyle bir dağıtım işini kabul etmiyeceğini söyledi. Şu anda beni bunun için gönderdi. Aynen bu durumu, zât-ı âlinize bildirmemi emretti" Halife Mu'tedid bunları duyunca, sustu ve düşünmeye başladı. Bir müddet sonra, "Kâdı Ebû Hazım Abdülhamid isabet etmiştir" dedi. Yakın görevlilerinden olan Sâfi'yi çağırdı. Gelince: "Hemen para sandığını getir" dedi. Safi güzel bir sandık getirdi. Halife, "Ne kadar vermem gerekiyor?" dedi. YekT "Geçen sene, oradan dörtyüz dinar aldım." dedim. Bunun üzerine, kasadan dörtyüz dinar verdi. Böylece, Mu'tedid'den saray için tahsis ettiği yerin hâsılatının parasını aldım.

Sonra, Kâdı Ebû Hâzım'ın yanına gittim. Bana: "Onları da yanındakilere ilâve et, verilmesi gereken yerlere ver. Sakın tehir etme" dedi. Ben de onun dediği gibi yaptım. Fakîrlere dağıttım. Hak ve adalet üzerine yürüyen, bu hususta en ufak bir haksızlığa bile tahammülü olmayan Ebû Hazmı Adulhamid'in, bu örnek hareketini insanlar duyunca çok sevindi. Ona teşekkürlerini bildirdiler. Halife Mu'tedid de tebrik edildi. Çünkü, o da, makam ve rütbe itibariyle elinde bütün imkânlar varken, buna rağmen, Kadısının verdiği isabetli bir kararı kabul edebilme büyüklüğünü göstermişti.

 

KAYNAKLAR

1) El-A'lâm cild-3, sh-287

2) Târîh-i Bağdâdcild-11, sh-62

3) El-Fevâid-il-Behiyye sh-82

4) Mu'cem-ul-müellifîn cild-5, sh-101

5) El-Cevâhir-ül-mudiyye cild-1, sh-296

6) Tâc-üt-terâcim sh-4

 
 

Bir Önceki Sayfaya Gider

Bu Bölümün İndex Sayfasına Gider

Bir Sonraki Sayfaya Gider