|
Meşhûr hadîs âlimlerinden. İsmi, Hişâm bin Ebî Abdullah Düstivâî'dir. Künyesi,
Ebû Bekir el-Basrî'dir. Kütüb-i sitte râvîlerinden olup, hadîs ilminde hâfız
derecesindeydi. Yüzbin hadîs-i şerîfi senetleriyle ezbere bilirdi. 153 veya 154
(m. 770) senesinde vefât etti. Hadîs-i şerîf rivâyet ettiği hadîs âlimleri,
Katâde bin Diâme, Hammâd bin Ebî Süleymân, Yahyâ bin Ebî Kesir, Şuayb bin
Habbâb, Âmir İbni Abdülvâhid ve diğerleridir. Kendisinden hadîs-i şerîf rivâyet
eden âlimler ise, oğulları Abdullah bin Hişâm, Muâz bin Hişâm, Şu'be bin Haccâc,
İbn-i Mübârek, Abdülvâris bin Saîd, Yahyâ Kettan ve diğerleridir.
Hişâm bin Ebî Abdullah, ilmi ile âmil, vera' ve takvâsıyla (haram ve
şüphelilerden kaçmasıyla) meşhûr bir zât idi. Heysem bin Kettan "Hişâm bin Ebî
Abdullah'dan daha çok ölümü hatırlayan birini görmedim" demiştir. Bir hadîs-i
şerîf rivâyet ederken şöyle derdi: "Şüphesiz bu hadîs-i şerîfi nice kimseler
rivâyet etti ve şimdi onların dilini toprak yedi, vefât ettiler."
Hişâm bin Ebî Abdullah'ın Katâde bin Diâme'den, O'nun da Enes bin Mâlik'ten
(r.a.) rivâyet ettiği bir hadîs-i şerîf şöyledir:
"İlmin kalkıp, cehâletin yerleşmesi, içki
içilmesi, zinanın yayılması, açıkça yapılması, erkeklerin azalıp, kadınların
çoğalması, hattâ elli kadına bir erkeğin düşmesi, kıyâmet alâmetlerinden-dir."
KAYNAKLAR
1)
Hilyet-ül-evliyâ cild-6, sh-278
2)
Tehzîb-üt-tehzîb cild-11, sh-43
3)
Tezkirât-ül-huffâz cild-1, sh-64
4)
Mîzân-ül-i'tidâl cild-4, sh-300
|
