|
Tebe-i-tâbiîn'den büyük bir hadîs âlimi.
Künyesi, Ebû-l-Hasen'dir. Doğum târihi bilinmemektedir. Hasen bin Sâlih ile ikiz
kardeştirler. Kûfeli'dirler. Amr bin Ali'ye göre 151 (m. 768) târihinde vefât
etti. Çok ibadet eden, zühdü ve takvası çok olan bir zâttır. Hadîs ilminde sika
(güvenilir) bir âlim olarak kabul edilir. Sahîh-i Müslim ve dört Sünen kitabında
(Sünen-i Tirmüzî, Sünen-i Ebî Dâvûd, Sünen-i İbn-i Mâce, Sünen-i Nesâî) rivâyet
ettiği hadîs-i şerîfler mevcuttur. Az hadîs-i şerîf rivâyet etmiştir.
Babasından, Ebû İshâk es-Sebiî'den, Seleme bin Kuheyl, Semmak bin Harb, Yezîd
bin Ebî Ziyad ve daha başka âlimlerden hadîs-i şerîf rivâyet etmiştir. Ondan da
kardeşi İbn-i Uyeyne, Vekî', Ebû Ahmed ez-Zübeyrî, İbn-i Nümeyr, Muâviye bin
Hişâm, Abdullah bin Dâvûd gibi zâtlar hadîs-i şerîf rivâyet etmişler ve ilim
öğrenmişlerdir.
Ahmed bin Hanbel, İbn-i Muin ve Nesâî, onun
sika (güvenilir) bir âlim olduğunu söylemişlerdir. İbn-i Sa'd: "O çok Kur'ân-ı
kerîm okuyan, sika (güvenilir) fakat, az hadîs-i şerîf rivâyet etmiştir."
Anlatılır ki:
Ali bin Sâlih, kardeşi Hasan bin Sâlih ve anneleri, geceyi ibâdetle
geçirirlerdi. Geceyi üçe ayırırlar. Her biri bir kısmında ibâdetle meşgul
olurdu. Böylece, bu aile bütün gecelerim ibâdet yaparak geçirmiş olurlardı.
KAYNAKLAR
1)
Hilyet-ül-evliyâ,
cild-7, sh-332
2)
Tehzîb-üt-tehzîb,
cild-1, sh-216
3) El-Menhel-ül-azb-ül-mevrûd,
cild-6, sh-37
|
