|
Tâbiîn devrinin hadîs âlimlerinden. İsmi Abdullah bin Büreyde bin Hasîb el-Eslemî'dir.
Künyesi "Ebû Sehl"dir. el-Mervezî, Merv kadısı, el-Eslemî lâkabları ile
tanınmaktadır. 14 (m. 635) târihinde Kûfe'de Hz. Ömer'in halifeliği zamanında
doğdu. Basra'da yaşadı. Merv şehrine kadı olarak tayin edildi ve 115 (m. 707)
târihinde orada vefât etti.
Abdullah bin Büreyde, Tâbiînin sika (güvenilir) râvilerinden olup, hadîs ilminde
büyük bir âlimdir. O, Eshâb-ı kirâm'dan Abdullah İbn-i Mes'ûd ile görüşmüştür.
Ebû Hâtem ve diğer âlimler O'nun sika (güvenilir) olduğunu bildirdiler, İmâm-ı
Vekî diyor ki, "Abdullah'ın ikiz kardeşi Süleymân ondan daha çok övülmüştür ve
hadîs bakımından en sahih olan odur demişlerdir." O, babasından, İbn-i
Abbâs'tan, İbn-i Amr'dan, Abdullah bin Amr'dan, İbn-i Mes'ûd'dan, Abdullah bin
Muğfel'den, Ebû Mûsâ el-Eş'arî'den, Ebû Hüreyre'den, Hz. Aişe'den, Semre bin
Cündeb'den, Hz. Muâviye'den, Mugîre bin Şu'be'den, Da'fel bin Hanzala'dan, Beşîr
bin Ka'b'dan, Hamîd bin Abdurrahman el-Himyerî'den, Ebül-Esved Dûeli'den,
Hanzala bin Ali el-Eslemî'den, İbn-i Müseyyeb'den, İmrân bin Hüseyin'den, Yahyâ
bin Ya'mer'den ve diğer bir çok hadîs âlimlerinden hadîs-i şerîf rivâyet
etmiştir. Ondan da Beşîr bin Muhacir, Sehl bin Beşîr, Sev'âb bin Utbe, Huceyr
bin Abdullah, Hüseyin bin Zekvân, Hüseyin bin Vâkıd-il-Mervezî, Dâvûd bin Vâkıd-il-Mervezî,
Dâvûd bin Ebil'-Furat ve iki oğlu Sahr ve Sehl, Sa'îd bin Cerîrî, Mâuriye bin
Abdülkerîm es-Sekafî, Mukâtil bin Hayyâm, Merv Kadısı Hüseyin bin Vâkıd, Sa'd
bin Ubeyde, Abdullah bin Ata el-Mekkî, Ebû Tîbe Abdullah bin Müslim el-Mervezî,
Ebu'l-Münib Abdullah bin Abdullah el-Atakî, Osman bin Gıyâs, Ali bin Süveyd bin
Mencuf, Kâtâde, Kehmes bin el-Hasan, Mâlik bin Mugul, Muharrib bin Dessâr,
Mutrul-Verâk, Velîd bin Sa'lebe gibi bir çok âlimler hadîs-i şerîf almışlardır.
Kendisinden, çok kimseler ilim öğrenmiştir.
Rivâyet ettiği hadîs-i şerîfte Peygamberimiz (s.a.v.), "Ben sizi (İslâmın
ilk zamanlarında) kabirleri ziyâretten men etmiştim. Artık onları ziyâret
edin." buyurdular.
KAYNAKLAR
1) El-A'lâm cild-4, sh-74
2) Tehzîb-ut-tehzîb cild-5,
sh-157
3) Mîzân-ül-İ'tidâl cild-2,
sh-396
4) Tezkîrât-ül-huffâz cild-1,
sh-102
5) Tabakât-ı İbn-i Sa'd
cild-7, sh-221
|
