SAYFA 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056

TR AR TR/AR

53. Şefaat Etmek

İdarecilerden ve bazı haklan yerine getirmekle görevli hak sahiblerinden, bir kimseye şefaat (yardım) edilmesi dileğinde bulunmak müstehabdır. Ancak hakime intikal etmiş bir cezanın, yahut terki caiz olmayan bir işin düşürülmesi hususunda olmamalıdır. Çocuğun, mecnunun, vakfın ve bunlara benzer işlerin idaresine bakanlardan bazı hakların düşürülmesi için şefaatta bulunmak hep haram olan şeylerdir. Hem şefaat eden için hem de kendisine şefaat yapılan için o hakkı kabullenmek haramdır. Bunlardan başka o iş için, işi bildikleri hâlde, çalışanlara da haram olur. Bütün bu anlattıklarımın delilleri kitab ve sünnet'de ümmetin âlimlerinin sözlerinde açıktır.

Allahü teâlâ:

"Kim iyiliğe vesile olan bir şefaatta bulunursa o şefaattan ona bir nasib olur. Kim de bir kötülüğe şefaat ederse, o şefaat günahından ona bir pay olur. Allah her şeye gücü yetendir, buyurmaktadır.'[127]

868- Ebû Mûsa el-Eş'arî'den (radıyallahü anh) yapılan rivâyetde şöyle demiştir: Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem'e bir ihtiyaç isteği ile bir kimse geldiği zaman, meclisinde oturanlara karşı yönelip: Şefaat ediniz ki, sevab kazanasınız. Allah razı olduğu şeyi Peygamberinin lisanı üzere yerine getirir, buyurdu. Bir rivâyette de:

“Dilediği şeyi" şeklindedir.[128]

Ebû Dâvud'un rivâyetinde şöyledir:

“Sevab kazanmak için bana şefaat dileğinde bulunun ki, Allah dilediği şeyi Peygamberinin dili üzere gerçekleştirsin." Bu rivâyet Buhârî ve Müslim'in Sahîhlerinde olan rivâyetin manasını açıklıyor.

869- İbn Abbâs'dan (radıyallahü anhüma) Berîre ile kocası hakkında rivâyet ettiğimiz olayda, Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem Berîre'ye şöyle demişti:

"(Sen kölelikten âzâd edilmekle hürriyete kavuştun. Böylece nikâhınız kalkmış oluyor. Yeni bir evlilik kurup kurmamakta serbestsin. Eski kocan Muğis seni arzu ettiğinden) sen ona döneydin? Berîre şöyle dedi:

— Yâ Resûlellah! Bana emir mi veriyorsun (yoksa ona şefaatta mı bulunuyorsun)? Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):

— Ben sadece şefaat ediyorum, dedi. Berîre: — Benim ona evlenme işinde bir ihtiyacım yoktur, dedi.[129]

870- İbn Abbâs'dan (radıyallahü anhüma) yapılan rivâyetde şöyle anlatmıştır: Uyeyne ibn Hısn ibn Huzeyfe, Bedir (seferinden Medineye) dönünce kardeşinin oğlu Hurr ibn Kays'ın evine indi. Hurr, Ömer'in (radıyallahü anh) yanında bulundurduğu kimselerden biri idi. Uyeyne (kardeşinin oğlu Hurr'e) şöyle dedi: Ey kardeşim oğlu, senin bu halife (Ömer) yanında itibarın var. Onun yanına varmak için bana izin iste. Ömer de ona izin verdi. Uyeyne girince:Söyle, ey Hattâb'ın oğlu! Vallahi sen bize mal vermiyorsun ve aramızda adaletle hükmetmiyorsun, dedi. Bunun üzerine Ömer onu cezalandırmaya kalkacak şekilde kızdı. Hurr şöyle dedi: Ey Mü’minlerin emiri! Aziz ve yüce olan Allah peygamberine:

"Bağışlama yolunu tut, iyiliği emret ve cahillerden yüz çevir." buyurmuştur.[130] Gerçekten bu adam cahillerdendir. Vallahi bu âyeti okuyunca, Ömer ileri gitmedi. Allah'ın kitabı önünde çok saygılı duranlardandı.