|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
18. Kâfirin, Bidat Sahibinin ve Fasıkın İsmi Bilinmediği ve Ancak Künyesi İle Tanındığı Zaman Yahut İsmini Anmada Bir Fitneden Korkulduğu Zaman, Onu Künyelemek Caizdir. Allahü teâlâ (kâfiri ismi ile değil, künyesi ile anarak) buyurmuştur: “Ebû Leheb'in elleri kurusun."[32] Bunun ismi Abdu'l-Uzza'dır. Bu künye ile tanındığı için böyle anıldığı söylenmiştir. Diğer taraftan putun kulu manasını taşıdığı için bu isimden kaçınılarak künyesi ile anıldığı da söylenmiştir. 762- Üsâme ibn Zeyd'den (radıyallahü anhüma) rivâyet edildiğine göre: “Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem (hasta olan) Sa’d ibn Ubâde'yi (radıyallahü anh) ziyaret için bir merkebe bindi." Böylece hadisi şerifi ve Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem'in münafık Abdullah ibn Ubeyy ibn Selûl'e rastladığını anlattı. Sonra ravi dedi: Nihâyet Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) yürüyüp Sa’d ibn Ubâde'nin yanına vardı da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle dedi: “Ey Sa'd! Ebû Hubab'ın (münafık Abdullah ibn Übeyy'in) ne söylediğini duydun mu? Şöyle, şöyle söyledi dedi." Böylece hadisi şerifi anlattı.[33] Ben derim ki: Ebû Tâlib'in ismi Abdü Menaf olduğu hâlde hadisi şerifte künyesi tekrarlanmıştır. Buhârî'nin Sahîh'inde de: “Bu Ebû Ruğal'in kabridir." hadisi şerifi rivâyet edilerek münafıkların künyelendiğine işaret edilmiştir. Bunun benzerleri çoktur. Bunlar hakkında künye kullanılması, daha önce izah ettiğimiz bazı şartlar bulunduğu zaman caizdir. Eğer şartlar bulunmazsa, isim üzerine bir ilâve yapılmaz. Nitekim Buhârî ve Müslim'in Sahîhlerinde rivâyet ettik ki, Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem Rum Melik'ine şöyle mektup yazdı: “Allah'ın kulu ve Peygamberi Muhammed'den Hirakl'e..." Onu ismi ile andı ve künye kullanmadı, bir lâkabla da onu lâkablamadı. Rum Melik'i Kayser, demedi. Bunun benzerleri de çoktur. Biz, kâfirlere sert davranmakla emredildik. Onları künyelememiz, onlara yumuşak ifade kullanmamız, sözü gevşek tutmamız, onlara sevgi göstermemiz ve yakınlık beslememiz uygun, düşmez. |
