52. Şaka Yapmak
863-
Enes'den
(radıyallahü anh) rivâyet
edilmiştir. "Resûlüllah
sallallahü aleyhi ve sellem, küçük
kardeşine (kafeste ölen kuşu için şaka ederek) şöyle derdi: Ey Ebû
Ümeyr, serçe ne oldu? (Ebû Ümeyr, Hazreti
Enes'in anadan küçük kardeşi
idi.)
864-
Enes'den
(radıyallahü anh) yapılan
rivâyette Peygamber
sallallahü aleyhi ve sellem ona
(şaka yaparak) şöyle demiştir:
"Ey iki kulaklı !
865- Yine
Buhârî ve
Müslim'in kitaplarında rivâyet
edilmiştir:
"Bir adam Peygamber
sallallahü aleyhi ve sellem'e
gelip şöyle dedi: Yâ Resûlellah! Beni bir bineğe bindir.
Peygamber
(sallallahü aleyhi ve sellem)
(ona): Ben seni dişi devenin yavrusuna bindireceğim dedi. Adam: Yâ
Resûlellah! Ben dişi devenin yavrusunu ne yapacağım! (o küçüktür
ona binilmez) dedi. Peygamber
sallallahü aleyhi ve sellem: Binek
develeri dişi develerden başkası mı doğurur? (Hepsi deve yavrusu
değil mi?) buyurdu, "
866-
Ebû Hüreyre'den
(radıyallahü anh) yapılan
rivâyetde şöyle demişti:
“Ashâb: Yâ Resûlellah! Sen bizimle şakalaşıyorsun, dediler.
Resûlüllah
(sallallahü aleyhi ve sellem): Ben
ancak gerçeği söylerim, buyurdu."
867-
İbn Abbâs'dan
(radıyallahü anhüma) yapılan
rivâyete göre Peygamber
(sallallahü aleyhi ve sellem)
şöyle buyurmuştur:
“Kardeşinle boşuna mücadele etme, onunla (ağır) şaka yapma ve ona
cayacağın bir sözü verme."
Âlimler demişlerdir:
Yasaklanan şaka, üzerine devam edilen ve aşırı bir şekilde yapılan
şakadır. Çünkü bu gülmeye ve kalbin katılaşmasına sebeb olur.
Allahü teâlâ'yı zikretmekten
ve önemli din işlerini düşünmekten alıkor. Çok zamanlar da eziyet
vermeye götürür, kıskançlık ve kin doğurur, şeref ve vakarı
düşürür.
Bu gibi haller dışında olan şaka,
Resûlüllah sallallahü aleyhi
ve sellem'in yapmış olduğu şakadır. Çünkü
Peygamber, gönlü hoş
tutmak, yakınlık peyda etmek ve bir maksad için bazı hallerde şaka
yapardı. Bu şekilde bir şaka yapıldığı zaman ondan hiç bir zaman
alıkonmaz ve bu sün net olur. Öyle ise sen, tesbit ettiğimiz
gerçek hadislere, onların hükümlerine ve âlimlerden
naklettiklerimize itimad et. Çünkü bu konu, büyük ihtiyaç duyulan
işlerdendir. Başarı Allah'ın yardımı iledir. |
٥٢- باب المزاح
٨٦٣-
روينا في صحيحي البخاري ومسلم،
عن أنس
رضي اللّه عنه، أن
رسول اللّه
صلى اللّه عليه وسلم كان يقولُ لأخيه الصغير قال:
”يا أبا عُمَيْرٍ ما فَعَلَ النُّغَيْرُ".
٨٦٤-
وروينا في كتابي أبي داود والترمذي،
عن أنس أيضاً؛
أن النبيّ
صلى اللّه عليه وسلم قال له قال:
”يا ذَا الأُذُنَيْنِ"
قال الترمذي: حديث صحيح. (٣٩)
٨٦٥-
وروينا في كتابيهما أيضاً؛ أن رجلاً
أتى النبيَّ
صلى اللّه عليه وسلم
فقال: يا رسولَ اللّه!
احملني،
فقال قال:
”إني حامِلُكَ على وَلَدِ النَّاقَةِ"
فقال: يا رسولَ اللّه!
وما أصنعُ بولد الناقة؟ فقال
رسول اللّه
صلى اللّه عليه وسلم قال:
”وَهَلْ تَلدُ الإِبلَ إِلاَّ النُّوقُ؟"
قال الترمذي: حديث حسن صحيح.
(٤٠)
٨٦٦-
وروينا في كتاب الترمذي، عن
أبي هريرة
رضي اللّه عنه قال: قالوا: يا
رسولَ اللّه! إنك
تداعبنا. قال قال:
”إني لا أقُولُ إِلاَّ حَقَّاً"
قال الترمذي: حديث حسن.
(٤١)
٨٦٧-
وروينا في كتاب الترمذي، عن
ابن عباس
رضي اللّه عنهما، عن
النبي
صلى اللّه عليه وسلم
قال قال:
”لا
تُمَارِ أخاكَ وَلا تُمازِحْهُ وَلا تَعِدْهُ مَوْعِداً
فَتُخْلِفَهُ". (٤٢)
قال العلماء:
المزاحُ المنهيُّ عنه، هو الذي فيه إفراط ويُداوم عليه، فإنه يُورث
الضحك وقسوةَ القلب، ويُشغل عن ذكر اللّه تعالى والفكر في مهمات
الدين، ويؤولُ في كثير من الأوقات إلى الإِيذاء، ويُورث الأحقاد،
ويُسقطُ المهابةَ والوقارَ. فأما ما سَلِمَ من هذه الأمور فهو
المباحُ الذي كأن
رسول اللّه
صلى اللّه عليه وسلم يفعله، فإنه
صلى اللّه عليه وسلم إنما كان يفعله في نادر من الأحوال
لمصلحة وتطييب نفس المخاطب ومؤانسته، وهذا لا منعَ منه قطعاً، بل هو
سنّةٌ مستحبةٌ إذا كان بهذه الصفة، فاعتمدْ ما نقلناه عن العلماء
وحقَّقناه في هذه الأحاديث وبيان أحكامها، فإنه مما يَعظمُ الاحتياجُ
إليه، وباللّه التوفيق. |