Geri

   

 

 

İleri

 

4. Nikâh Akdinden Sonra Kocaya Söylenecek duâ

Sünnet olan kocaya:

“Allah sana mübarek etsin", yahut "Allah üzerine bereket versin Allah sizi hayırla bir arada tutsun", demektir.

Karı ve kocadan her birine şöyle demek müstehab olur: Sizin her ikinize Allah arkadaşı hakkında iyilik ve bereket versin. Hayrı ikiniz arasında bulundursun.

718- Enes'den (radıyallahü anh) rivâyet edilmiştir. Abdurrahmân İbni Avf evlendiğini Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem'e haber verince, peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ona:

“Allah sana mübarek kılsın." Dedi.

 

 

719- Cabir (radıyallahü anh) evlendiğini Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem'e bildirince, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ona:

“Allah sana bereket versin." Dedi.

 

720- Sahîh isnadlarla Ebû Hüreyre'den rivâyet edilmiştir:

Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem, bir insan evlendiği zaman ona şöyle derdi:

"Allah sana bereket versin, üzerine bereket ihsan etsin ve sizi hayırla bir arada bulundursun.

 

 

 

 

 

Evlenen adama: Oğullar ihsan ederek ikinizi birleştirsin, demek mekruhtur. Bu kitabın sonunda dili tutmak bölümünde İnşâallah teâlâ bunun kerahetine dair delil gösterilecektir.

٤- باب ما يُقالُ للزوج بعدَ عقدِ النِّكاح

السنّة أن يُقال له‏: باركَ اللّه لك، أو باركَ اللّه عليك، وجمعَ بينكما في خير‏.‏ ويُستحبُّ أن يُقال لكلّ واحد من الزوجين‏: بارَك اللّه لكلّ واحدٍ منكما في صاحبه، وجمعَ بينكما في خير‏.‏

٧١٨- روينا في صحيحي البخاري ومسلم، عن أنس رضي اللّه عنه؛ أن النبيّ صلى اللّه عليه وسلم قال لعبد الرحمن بن عوف رضي اللّه عنه حين أخبره أنه تزوّج ‏قال‏:‏

‏”‏‏بارَكَ اللّه لَكَ‏"‏‏.‏ (٦)

٧١٩- وروينا في الصحيح أيضاً أنه صلى اللّه عليه وسلم قال لجابر رضي اللّه عنه حين أخبره أنه تزوّج ‏قال‏:‏

‏”‏‏بارَكَ اللّه عَلَيْكَ‏"‏‏.‏ (٧)

٧٢٠- وروينا بالأسانيد الصحيحة في سنن أبي داود والترمذي وابن ماجه وغيرها، عن أبي هريرة رضي اللّه عنه؛ أن النبيّ صلى اللّه عليه وسلم كان إذا رفأ الإِنسانُ، أي‏: إذا تزوّج قال‏:

‏"‏بَارَكَ اللّه لك، وبارَكَ عَلَيْكَ، وَجَمَعَ بَيْنَكُما في خَيْرٍ‏"‏

قال الترمذي‏: حديث حسن صحيح‏.‏ (٨)

فصل‏: ويُكره أن يُقال له بالرِّفاء والبنين،

وسيأتي دليلُ كراهته إن شاء اللّه تعالى في كتاب حفظ اللسان في آخر الكتاب‏.‏ والرِّفاء بكسر الراء وبالمدّ‏: وهو الاجتماع‏.‏