7. Musibet ve Fırtına Anında Okunacak duâlar

470- Enes ibn Mâlik'den ve Cabir ibn Abdullah'dan (radıyallahü anhüm) rivâyet edildiğine göre, Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

"Büyük bir musibet olduğu zaman, yahut korkunç bir rüzgar estiği zaman, tekbir getirmeye (Allâhu Ekber demeye) devam ediniz; çünkü tek bir, toz topraklı karanlığı giderir."

471- İmâm Şâfi’î (rahimehullah) Ümm kitabında İbn Abbâs'a (radıyallahü anhüma) isnadla rivâyet ederek demiştir:

"Rüzgâr estiği zaman muhakkak Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem iki dizi üzerine çöker ve derdi:

"Allâhım! Bu rüzgârı rahmet sebebi yap, onu bir azab yapma. Allah'ım! Bunu bereketli rüzgâr yap, şerli rüzgâr yapma."

İbn-i Abbas bu hadisle ilgili Allahü teâlâ’nın kitabından şu âyetleri okumuştur:

"Biz, o inkarcılar üzerine kökleri söken bir rüzgâr gönderdik."

"O Ad kavmi üzerine kasıp kavuran rüzgarı gönderdik.

"Biz rüzgârları (bitkilerde çiftleşme sebebiyle ürün olsun diye) çiftleşme için gönderdik."

"Rüzgârları, (yağmurları) müjdeleyiciler olarak göndermesi Allah'ın (kudretini gösteren) alâmetlerdendir."

472- İmâm Şâfiî’nin, bir adamdan kesik bir rivâyetle naklettiği hadisi şerife göre, adam Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem'e fakirlikten şikâyet etti. Bunun üzerine Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

“Rüzgâra sövmüş olmayasın!"

İmâm Şâfiî demiştir: Rüzgâra sövmek (kötü söylemek) hiç kimseye uygun düşmez; çünkü o, Allahü teâlânın bir yarattığıdır, İtaatkârdır ve O'nun ordularından bir ordudur, dilerse onu rahmet yapar veya azab yapar.

٧

٤٧٠- وروينا فيه، عن أنس بن مالك وجابر بن عبد اللّه رضي اللّه عنهم،

عن رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم قال: "إذا وقعتْ كبيرةٌ أو هاجتْ ريحٌ عظيمةٌ، فعليكم بالتكبير، فإنه يجلو العَجَاجَ الأسْوَدَ".

٤٧١- وروى الإِمام الشافعيُّ رحمه اللّه في كتابه "الأُمّ" بإسناده عن ابن عباس رضي اللّه عنهما،

قال: ما هبَّت الريح إلاّ جثا النبيّ صلى اللّه عليه وسلم على ركبتيه وقال: "اللّهمَّ اجْعَلْها رَحْمَةً وَلا تَجْعَلْها عَذَابًا، اللّهمَّ اجْعَلْها رِياحًا وَلا تَجْعَلْها رِيحًا".

قال ابن عباس: في كتاب اللّه تعالى: {إنَّا أرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا} [القمر:١٩] و {أرْسَلْنا عَلَيْهِم الرّيحَ العَقِيمَ} [الذاريات:٤١] وقال تعالى: {وَأرْسَلْنا الرّياحَ لَوَاقِحَ} [الحجر: ٢٢] وقال سبحاننه: {وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ يُرْسِلَ الرّياحَ مُبَشِّرَاتٍ} [الروم: ٤٦].

 ٤٧٢- وذكر الشافعي رحمه اللّه حديثًا منقطعًا، عن رجل؛ أنه شكا إلى النبيّ صلى اللّه عليه وسلم الفقرَ، فقال رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم: "لَعَلَّكَ تَسُبُّ الرّيحَ".

قال الشافعي رحمه اللّه: لا ينبغي لأحدٍ أن يسبَّ الرياحَ، فإنها خلقٌ للّه تعالى مطيع، وجندٌ من أجناده، يجعلُها رحمةً ونقمةً إذا شاء.