4. Hastalara Okunacak Şifâ Duâları

354- Hazret-i Âişe'den (radıyallahü anha) rivâyet edildiğine göre, Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem:

"İnsan, kendisinin bir şeyinden şikâyet edince (hastalığını söyleyince) yahut yara yahut bere olunca, Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem şu parmağı ile şöyle söylerdi. Ravi (hadisi anlatan) Uyeyne oğlu Süfyân, işaret parmağını yere koydu sonra onu kaldırıp şöyle dedi:

 (Allah'ın ismiyle; arzımızın toprağı ve birimizin (insanoğlunun) mayası karışımıyla şifa bulur hastamız, Rabbimizin izniyle...) Bir rivâyet de:

 Ben de,

"Birîkati ba'zmâ" sözünün manası, İnsanoğlunun tükürüğü olduğunu âlimler söylemiştir, derim.

İbn Faris demiştir ki; "Rîk" insanların ve diğer hayvanların tükürüğüdür.

355- Hazret-i Âişe'den (radıyallahü anha) rivâyet edildiğine göre:

“Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem, sağ eliyle hastayı sıvayarak Allah'a Duâ eder ve şöyle derdi:

 (Ey insanların Rabbi! Bu hastalığı gider, şifa ver; Sen şifa verensin. Senin şifandan başka bir şifa yoktur; öyle şifa ver ki, hiç bir hastalık bırakmasın.)”

Diğer bir rivâyette de, hastaya şunu okurdu:

 .

(Bu hastaya şifa ver, ey insanların Rabbi! Şifa Senin (kudret) elindedir; Senden başka onu giderecek yoktur.)

356- Enes'den (radıyallahü anh) rivâyet edildiğine göre, o, Sabit'e (Allah kendisine rahmet etsin) şöyle dedi:

Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem'in hastaya okuduğunu sana okuyayım mı? Sabit, evet, oku dedi. Enes, şunları okudu:

Ey insanların Rabbi, hastalıkların gidericisi olan Allah'ım! Şifa ver, şifa veren Sensin. Senden başka şifa veren yoktur; öyle şifa ver ki, hiç bir hastalık bırakmasın."

٤- فصل

٣٥٤- وروينا في صحيحي البخاري ومسلم وسنن أبي داود وغيرها، عن عائشة رضي اللّه عنها؛

أن النبيّ صلى اللّه عليه وسلم كان إذا اشتكى الإِنسان الشيء منه، أو كانت قرحة أو جرح قال النبيّ صلى اللّه عليه وسلم بإصبعه هكذا ـ ووضع سفيان بن عيينة الراوي سبّابته بالأرض ثم رفعها ـ وقال‏:

‏"‏بِسْمِ اللّه تُرْبَةُ أرْضِنا بِرِيقَةِ بَعْضِنا يُشْفَى بِهِ سَقِيمُنا بإذْنِ رَبِّنا‏"‏‏.‏

وفي رواية‏: ‏"‏تُرْبَةُ أرْضِنا وَرِيقَةُ بَعْضِنا‏"‏‏.‏

قلت‏: قال العلماء‏: معنى بريقة بعضنا‏: أي ببُصاقه، والمراد بُصاق بني آدم‏.‏

قال ابن فارس‏: الريق ريق الإِنسان وغيره، وقد يؤنث فيقال ريقة‏.‏ وقال الجوهري في صحاحه‏: الريقة أخصّ من الريق‏.‏ (٤)

٣٥٥- وروينا في صحيحيهما، عن عائشة رضي اللّه عنها؛ أن النبيّ صلى اللّه عليه وسلم كان يُعَوِّذُ بعضَ أهله يمسَحُ بيده اليمنى ويقول‏:

‏"‏اللّهمَّ رَبَّ النَّاسِ أذْهِبِ البأسَ، اشْفِ أنْتَ الشَّافِي، لا شِفاءَ إِلاَّ شِفاؤُكَ شِفاءً لا يُغادِرُ سَقَماً‏"‏

وفي رواية‏: كان يرقي، يقول ‏قال‏:‏

‏”‏‏امْسَحِ الباسَ رَبَّ النَّاسِ، بِيَدِكَ الشِّفاءُ، لا كاشِفَ لَهُ إِلاَّ أَنْتَ‏"‏‏.‏‏  

٣٥٦- وروينا في صحيح البخاري عن أنس رضي اللّه عنه أنه قال لثابت رحمه اللّه‏: ألا أرقيك برُقْيَة رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم‏؟‏ قال‏: بلى، قال ‏قال‏:‏

‏”‏‏اللّهمَّ رَبَّ النَّاسِ، مُذْهِبَ البأسِ، اشْفِ أنْتَ الشَّافِي، لا شافِيَ إِلاَّ أَنْتَ شِفاءً لا يُغادِرُ سَقَماً‏"‏

قلت‏: معنى لا يغادر‏: أي لا يترك، والبأس‏: الشدّة والمرض‏.‏ (٦)