21. Mescide Girerken Ve Oradan Çıkarken
Okunacak duâlar
Mescide girerken şöyle demek müstehab olur:
(Allah'ın rahmetinden kovulmuş olan Şeytandan, yüce Allah'a, kerîm
zatına ve daimî olan kudretine sığınırım. Hamd Allah'a mahsustur.
Allah'ım! Muhammed'e ve Muhammed'in Ailesine rahmet et ve selâmet
ver. Allah'ım! Benim günahlarımı bağışla ve rahmetinin kapılarını
bana aç)"
Sonra içeri girerken "Bismillah" deyip sağ ayağını ileri atarak.
Çıkışta ise, sol ayağını ileri atar ve yukardaki Duâyı tekrar
aynen okur. Yalnız
"Ebvâbe rahmetike" (Senin rahmet kapılarını) yerine "Ebvâbe fadîleke"
İhsanının kapılarını (bana aç)" der.
80- Ebû Humeyd
yahut Ebû Üseyd'den
(radıyallahü anhüma)
Resûlüllah
sallallahü aleyhi ve sellem'in
şöyle buyurduğu rivâyet edilmiştir:
“Sizden biriniz mescide girerken
Peygambere Salâtü selâm getirsin, sonra şöyle desin:
(Allah'ım! Bana rahmetinin kapılarım aç).
Çıkarken de:
(Allah'ım! Senin ihsanından Senden isterim)
söylesin.''
Müslim'in
rivâyetinde:
“Peygambere Salâtü Selâm
getirsin" sözü yoktur. Bu diğerlerinin rivâyetinde vardır.
İbn Sünnî de rivâyetinde:
“Çıkarken peygambere salâtü
selâm getirsin ve:
(Allah'ım! Beni koğulmuş şeytandan koru)
desin." sözlerini ilave etmiştir. Bu ziyadeleri,
İbn Mâce, İbn Huzeyme, Ebû
Hatem b. Hibban, Sahîhlerinde rivâyet etmişlerdir.
81- Abdullah b. Amr b.
el-As, Peygamber
Sallallahü aleyhi ve sellem'den
rivâyet ettiğine göre, Peygamber mescide girerken şöyle buyururdu:
(Allah'ın rahmetinden kovulmuş olan Şeytandan, Yüce Allah'a, kerîm
zatına ve daimî olan kudretine sığınırım)"
Peygamber buyurdu ki:
“İnsan bu sözleri söydeği zaman, Şeytan: Bu adam diğer günlerde de
benden korundu. "
82-
Enes'den
(radıyallahü anh) rivâyet
edildiğine göre şöyle demiştir:
"Resûlüllah
Sallallahü aleyhi ve sellem
Mescide girdiği zaman:
(Allah'ın ismiyle, Ey Allah'ım! Muhammed'e rahmet et) derdi. Mescidden
çıktığı zaman da yine:
"Bismillâhi, Allahümme salli alâ
Muhammedin" derdi"
Mescide girerken ve mescidden çıkarken
Peygambere Salât getirmekle
ilgili bu hadîsi, yine biz İbn Ömer'in
rivâyetinden naklettik.
83- Hazreti Hasan'ın oğlu
Abdullah annesinden, annesi de Abdullah'ın büyük annesinden
(Hazreti Fatıme'den radıyallahü anha)
yapılan rivâyette, Hazreti Fatıme şöyle demiştir:
“Resûlüllah
sallallahü aleyhi ve sellem
Mescide girdiği zaman Allahü teâlâ'ya
hamd ederdi ve Besmele getirirdi ve şöyle derdi:
(Allah'ım! Beni bağışla ve rahmetinin kapılarım bana aç) Dışarı
çıkınca da bunun gibi söyler ve şöyle bitirirdi:
(Allah'ım! Bana ihsanının kapılarını aç)"
84- Ebû Ümâme'den
(radıyallahü anhu), o da
Peygamber sallallahü aleyhi ve
sellem'den rivâyet ettiğine göre,
Peygamber
(sallallahü aleyhi ve sellem)
şöyle buyurdu:
"Sizden biriniz mescidden çıkmak istediği zaman, İblis'in askerleri
çağrışırlar ve onları, arılar anaları etrafında toplandığı gibi
bir araya getirip toplanırlar. Bunun için sizden biriniz mescidin
kapısında durduğu zaman:
(Allah'ım! Ben, İblis'den ve askerlerinden
Sana sığınırım) desin; çünkü bunu söylerse, artık ona zarar
veremez.'' |
٢١- باب ما يقولُه عندَ دخول المسجد والخروج منه
يُستحبُّ أن يقول: أعوذ باللّه العظيم وبوجهه الكريم وسلطانه القديم
من الشيطان الرجيم، الحمد للّه، اللّهمّ صلّ وسلم
(٩) على محمد وعلى آل محمد؛
اللّهمّ اغفر لي ذنوبي وافتح لي أبواب رحمتك، ثم يقول: باسم
اللّه، ويقدّم رجله اليمنى في الدخول، ويقدّم اليسرى في الخروج،
ويقول جميع ما ذكرناه، إلا أنه يقول: أبواب فضلك، بدل رحمتك.
٨٠-
روينا عن أبي حُميد أو أبي أُسيد رضي اللّه
عنهما قال: قال رسول اللّه
صلى اللّه عليه وسلم:"إذَا
دَخَلَ أحَدُكُمُ المَسْجِدَ فَلْيُسَلِّم على
النَّبيّ
صلى اللّه عليه وسلم، ثُم ليَقُلِ:
اللّهمَّ افْتَحْ لي أبْوَابَ رَحْمَتِكَ،
وَإذَا خَرَجَ فَلْيَقُلِ:
اللّهمَّ إني أسألُكَ مِنْ فَضْلِكَ
رواه مسلم
في صحيحه وأبو
داود والنسائي وابن
ماجه وغيرهم
بأسانيد صحيحة، وليس في رواية مسلم
"فليسلم على النبيّ صلى
اللّه عليه وسلم"
وهو في رواية الباقين. زاد ابن
السني في
روايته "وإذا خَرَجَ فَلْيُسَلِّمْ على النَّبِيّ وَلْيَقُل:
اللّهمَّ أعِذْنِي مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجِيمِ" وروى هذه الزيادة ابن
ماجه وابن
خزيمة وأبو حاتم ابن حبان ـ بكسر الحاء ـ فيصحيحيهما. (١٠)
٨١-
وروينا عن عبد اللّه بن عمرو بن العاص عن النبيّ صلى
اللّه عليه وسلم أنه
كان إذا دخل المسجد يقول:
"أعُوذُ باللّه العَظِيم، وَبِوَجهِهِ الكَريم، وسُلْطانِهِ
القَديم، من الشِّيْطانِ الرَّجِيم. قالَ: أقط؟
قلت: نعم.
قال: فإذَا قَال ذلكَ قالَ الشَّيْطانُ: حُفِظَ مِنِّي سائِرَ
اليَوْمِ" حديث حسن رواه أبو
داود بإسناد
جيد. (١١)
٨٢-
وروينا في كتاب ابن السني، عن
أنس
رضي اللّه عنه قال: كان رسول
اللّه صلى اللّه عليه وآله وسلم إذا دخل المسجد قال:
"بِاسْمِ اللّه،
اللّهمَّ صَلِّ على مُحَمَّدٍ،
وَإذَا خَرَجَ قَالَ:
بِاسْمِ اللّه
اللّهمَّ صَلِّ على مُحَمَّدٍ".
وروينا الصلاة على النبيّ
صلى اللّه عليه وسلم عند دخول
المسجد والخروج منه من رواية ابن عمر
أيضاً. (١٢)
٨٣-
وروينا في كتاب ابن السني، عن
عبد اللّه بن الحسن عن أمه عن جدته، قالت:
كأن
رسول اللّه
صلى اللّه عليه وسلم إذا دخل المسجد حمد اللّه تعالى وسمَّى
وقال قال:
”اللّهمَّ اغْفِرْ لي وافْتَحْ لِي أبْوابَ رَحْمَتِكَ".
وَإذَا خَرَجَ قالَ مِثْلَ ذلكَ، وقالَ قال:
”اللّهمَّ افْتَحْ لي أبْوَابَ فَضْلِكَ". (١٣)
٨٤-
وروينا فيه عن أبي أُمامة
رضي اللّه عنه عن
النبيّ
صلى اللّه عليه وسلم
قال:
"إن أحدَكُمْ إذَا أرَاد أن يَخْرُجَ مِنَ المَسْجِدِ تَدَاعَتْ
جُنُودِ إِبلِيسَ، وَأجْلَبَتْ واجْتَمَعَتْ كما تَجْتَمعٌ النَّحْلُ
على يَعْسُوبِها، فإذَا قامَ أحَدُكُمْ على
باب المَسْجِدِ فَلْيَقُلِ:
اللّهمَّ إني أعُوذُ بِكَ مِنْ إِبْليسَ وجُنُودِهِ،
فإنَّهُ إذَا قَالَها لَمْ يَضُرَّهُ" اليعسوب: ذكر النحل،
وقيل
أميرها. (١٤) |