SAYFA 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105

TR AR

48- Muhfaza Melekler, Kabri Terketmezler

Ebû Nuaym, Ebû Said (radıyallahü anh) 'ten rivayet ettiğine gö­re şöyle demiştir:

Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ’den şöyle işittim:

Allah mümin kulunun ruhunu kabzettiği zaman onun İki ko­ruyucu meleği göğe çıkarlar. Derler ki:

Ey Rabbimiz, bizi filan mümin kuluna tevkil ettiniz. Şimdi onun ruhunu aldınız. Bize izin ver ki gökte oturalım.) Allah buyurur ki:

(Gök bana teşbih eden meleklerimle doludur. Bu sefer, bize yer­de izin ver oturalım) diyorlar. Buyurur ki:

(Yer bana teşbih eden mahlukatimla doludur. Fakat o kulumun kabrinin üstüne oturun. Kıyamete kadar bana tekbir ve tehlil geti­rin. Onları kulumun defterine yazın.)

Bunu Beyhaki Şuab'da, İbn Ebi’d- Dünya, Enes (radıyallahü anh) ’in hadisinden, İbn Cevzi (Mevzuatta) Ebû Bekir es-Sıddık (radıyallahü anh) den rivayet etmişlerdir. . .

İbn Cevzi şunu da ilâve etmiştir:

(Kâfir kul ise öldüğü zaman, melekleri göğe çıkarlar. Onlara denilir ki, kabrine dönün ve ona lanet edin.) (1)