Geri

   

 

 

 

İleri

 

5- KELÂLE BÂBI

2830 - “... Ma'dân bin Ebî Talha el-Ya'mürî (radıyallahü anhüm)’den: Şöyle demiştir:

Ömer bin el-Hattâb (radıyallahü anh) Cuma günü hutbe okumak üzere ayağa kalktı veya Cuma günü onlara hutbe okudu. Allah'a hamd ve sena ettikten sonra şöyle dedi:

Allah'a yemin ederim ki ben şüphesiz kelâle işinden daha önemli hiç bir şeyi kendimden;, sonraya bırakmıyorum. (Yani arkama bırakacağım en önemli mesele kelâle meselesidir). Ben (Kelâle meselesini) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e şüphesiz sordum. Bana karşı bu meselede sert davrandığı kadar hiç bir meselede böyle sert davranmadı. Hattâ (bu meseleyi sorduğum zaman) benim yanıma veya göğsüme mübarek parmağıyla dürttü. Sonra:

(Yâ Ömer! Nisa sûresinin sonunda inen yaz mevsimi âyeti (176. âyet) sana kâfidir. ) buyurdu. "

2831 - “... Ömer bin el-Hattâb (radıyallahü anh)’den; Şöyle demiştir:

Üç mesele vardır ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onları (açıklamış olsaydı O'nun) açıklaması bana dünyadan ve dünyadaki bütün şeylerden daha sevimli (olacak)tı: Kelâle, faiz ve hilâfet. "

2832 - “... Câbir bin Abdillah (radıyallahü anhümâ)'dan; Şöyle demiştir: Ben (bir ara) hastalandım. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ve Ebû Bekir (radıyallahü anh) birlikte yaya olarak beni hastalığım nedeniyle ziyarete gelmişler. Ben bu esnada baygın imişim. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) abdest almış sonra abdest suyundan bir mikdarmı benim üzerime serpmiş. (Ben hemen ayıldım) ve;

Resûlallah! Nasıl yapayım? Malım hakkında nasıl hükmedeyim? dedim. Nihayet Nisa sûresinin sonundaki miras âyeti indi. (Kelâle mirasına dâir Nisa sûresinin); ayeti