15- ALİ B. EBÎ TÂLİB (RADIYALLAHÜ ANH)'IN FAZİLETİ 119) ... Zirr bin Hubeyş (radıyallahü anh)’den, Ali (bin Ebi Talib) (radıyallahü anh)’ın şöyle söylediği rivâyet edilmiştir : - (Gerçekten, mümin’den başkasının beni sevmiyeceğine ve münafıktan başkasının bana buğzetmiyeceğine Ümmi Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), bana kesin bir ahid ve teminat verdi. ) 120) ... Sad bin Ebi Vakkas (radıyallahü anh)’den, rivâyet edildiğine göre Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) Ali (radıyallahü anh)’a şöyle buyurmuştur : ((Ya Ali!) Bana nisbeten sen, Mûsâ’ya oranla Harun mevkiinde olmaya razı olmaz mısın?) 121) ... Bera bin Azib (radıyallahü anh)’den, kendisine şöyle dediği rivâyet edilmiştir : Biz Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem)’in ifa etmiş olduğu hac seferine beraberinde yola çıkmıştık. O, yolun bir semtinde, konakladı da cemaatla namaz kılma emrini verdi. Daha sonra Ali (radıyallahü anh)’in elini tuttu ve (Ashâbına) : -((Ashâbım!) Ben müminlere, kendi nefislerinden evla değil miyim?) dedi. Orada bulunan sahabiler : - (Ya Resûlüllah!) Evet (evlasın), dediler. Resûl-i Ekrem: -((Ey Ashâbım!) Ben her mümine, kendi kendi nefsinden evla değil miyim?) dedi. (Ashâbı Kiram) da : -Evet, (evlasın Ya Resulullah! diye) cevap verdiler. (Bu konuşmalar cerayan ettikten sonra elini tuttuğu Hazret-i Ali (radıyallahü anh)’ı işaret ederek) Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) : - (İşte bu (Ali), beni seven herkesin mahbubudur. Allahım! O’nu (Ali’yi) seven kimseleri, sev. O’na buğuz edenlere, sen de buğz et. ) dedi. 122) ... Abdurrahman bin Ebi Leyla (radıyallahü anh)’dan rivâyet edildiğine göre kendisi demiştir ki : (Babam) Ebû Leyla (radıyallahü anh), Ali (radıyallahü anh) ile akşamları görüşüp sohbet ederlerdi. Ali (radıyallahü anh), kışın yazlık elbise, yazın da kışlık elbise giyerdi. Biz (onun bu haline şaştığımız için kendisi ile iyi görüşen Ebû Leyla’ya) : ‘Keşki o’na sorsaydın (Neden mevsimlerin şartlarına göre giyinmiyor?)’ dedik. Bu talebimiz üzerine Ali (radıyallahü anh) şöyle dedi: (Hayber günü (Kala’nın fethi uzayınca) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) haber göndererek beni huzuruna çağırttı. Halbuki, Hayber’(in fethi için çalıştığı) günü benim gözlerim ağrıyordu. Ben : - (Ya Resûlüllah! Gerçekten gözüm fena ağrıyor) dedim. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), gözlerime tükürdü. Sonra: (Allahım! Sıcaklığı ve soğukluğu ondan (Ali’den) izale et) diye dua etti. Ali (radıyallahü anh) : Artık ben o günden sonra ne sıcaklık ne de soğukluk duymadım, dedi. Ve Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in şöyle buyurduğunu anlattı : (Hayber halkı ile savaşmak için artık öyle bir adam göndereceğim (ona Müslümanların sancağını vereceğim) ki o, Allah’ı ve Resulünü sever, Allah ve Resulü de onu sever, o, geri çekilecek adam da değildir. ) Bu emir üzerine orada bulunan Sahabiler artık bu övülen zatın kim olduğunu merak ve umutla düşünüp beklemeye başladılar. Daha sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Müslümanların sancağını vermek üzere Ali (radıyallahü anh)’e haber gönderip huzura çağırttı ve Sancağı ona verdi. ) 123) ... (Abdullah İbni Ömer (radıyallahü anh)’den : Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, dediği rivâyet edilmiştir : ( Hasan ve Hüseyin (radıyallahü anh), Cennet ehlinin gençlerinin seyyid (büyük) leridir. Babaları (olan Ali bin Ebi Talib (radıyallahü anh)’de ikisinden daha hayırlıdır. ) 124) ... Hubyiş bin Cenade (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi demiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den şöyle buyurduğunu işittim : ( Ali (radıyallahü anh) bana bağlıdır. Ben de O’na bağlıyım. Ali (radıyallahü anh)’den başka hiç kimse (yapmak durumunda olduğum bir şeyi) benim yerime eda edemez. ) 125) ... Abbad bin Abdillah (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisinin, Ali bin Ebi Talib (radıyallahü anh) şöyle söyledi, dediği rivâyet edilmiştir : -Ben Allah’ın kuluyum, O’nun Resulü (sallallahü aleyhi ve sellem)’in Kardeşiyim. Sıddîk-i Ekber de benim. Benden sonra Kezzab (çok yalancı) adamdan başka hiç kimse bunu (=Sıddıki Ekber olduğunu) söyliyemez. Halktan 7 yıl önce namaz kıldım. 126) ... Abdurrahman İbni Sabit (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi Sad bin Ebi Vakkas (radıyallahü anh)’den nakletmiştir. Hac seferlerinden birisinde, Muaviye (radıyallahü anh) gelince, Sad (radıyallahü anh) onun yanına vardı. Bir ara Ali (radıyallahü anh)’den bahsettiler. Muaviye (radıyallahü anh) Ali (radıyallahü anh) aleyhinde konuştu. Sad (radıyallahü anh) bundan öfkelendi ve:Sen! (nasıl) bu sözü öyle bir adam için söylüyorsun? ki onun hakkında Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den şöyle buyurduğunu işittim : ( Ben kimin mahbubu isem Ali (radıyallahü anh)’den onun mahbubudur. ) Efendimiz’den şöyle buyurduğunu da işittim : ( (Ya Ali!) Senin bana bağlılığın Harun’un Mûsâ’ya bağlılığı mesabesindedir. Şu farkla ki benden sonra peygamber yoktur. ) Resûl-i Ekrem’den şunu da buyurduğunu işittim : ( Bugün sancağı öyle bir adama vereceğim ki Allah’ı ve O’nun Resulünü sever. ) |