Geri

   

 

 

 

İleri

 

14- HAZRET-İ OSMAN (RADIYALLAHÜ ANH)’IN FAZİLETİ

114) ... Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den: şöyle dediği rivâyet edilmiştir: Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdu ki :

( Cennette her peygamberin bir arkadaşı olur. Orada benim arkadaşım da Osman bin Affan’dır. )

115) ... Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi şöyle demiştir: Nebi (sallallahü aleyhi ve sellem) Mescid’in kapısı yanında Osman (radıyallahü anh)’a rastladı ve :

( Ya Osman! Bu, Cebrail’dir. Kızım Rukiyye’nin mihri misli ile ve onunla yaptığın hayat arkadaşlığı gibi bir arkadaşlık yapmak üzere Allah’ın (kızım) Ümmü Gülsüm’un nikahını sana kıydığını bana haber verdi. ) buyurdu.

116) ... Kab bin Ucra (radıyallahü anh)’den, rivâyet edildiğine göre kendisi şöyle demiştir:

- Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), (meydana gelecek) bir fitneyi zikretti ve pek yakın bir zamanda olacağını bildirdi. O sırada ridası ile başı örtülü bir adam oradan geçti. Resûl-i Ekrem de:

( Bu adam o fitne günü hidayet (=doğru yol) üzerinde (olacak)tır. ) buyurdu. Ben hemen yerimden sıçradım ve Osman (orada geçmekte olan adam) iki pazısından tuttum: Sonra Resûl-i Ekrem’in karşısına çıkıp: Bu adam mı?) diye sordum. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de (Bu adam)dır, buyurdu.

117) ... Numan bin Beşir (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre Âişe (radıyallahü anha)’ya şöyle demiştir: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) :

(Ya Osman! Eğer Allah sana bir gün bu (halifelik) işi verir de münafıklar Allah’ın sana giydirdiği (halifelik) gömleğini soymaya kalkışırlarsa sakın sen o gömleği soyma, (halifelikten çekilme)) buyurdu. Bu sözü üç defa tekrarladı.

118) .... Kays bin Ebi Hazım (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre Âişe (radıyallahü anha) şöyle demiştir:

(Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), (son) hastalığında (bize hitaben) :

- (Ashâbımın bazısının yanımda bulunmasına sevinirim), buyurdu. Biz (O’na):

- Ya Resûlüllah! Senin için Ebû Bekr’i çağırmayalım mı? dedik. O (bizim bu sözümüz üzerine) sustu. (Bu kere biz O’na) :

- Ömer’i senin için çağırmıyalım mı? dedik. O, yine sustu. (Bunun üzerine biz O’na):

- Senin için Osman’ı çağırmıyalım mı? dedik. Resûl-i Ekrem :

- (Evet) buyurdu. (da gereği yapıldı. )

Biraz sonra Osman geldi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onunla yalnız kaldı. (özel görüştü. ) Artık Resûl-i Ekrem onunla konuşmaya devam ediyordu. Osman’ın yüzü de (gittikçe) değişiyordu.

Ravi Kays dedi ki:

(Hazret-i Osman (radıyallahü anh)’ın mevlası Ebû Sehle, bilahare (Hazret-i Osman’ın şehid edilmesi olayından sonra) bana şöyle söyledi:

Hazret-i Osman bin Affan (radıyallahü anh): Yevmed Dar = Ev günü :

- Gerçekten Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), bana bir ahit (söz) söyledi. İşte ben buna dönüşücüyüm, dedi.

(İbni Mace’ye, isnadı ileten 2 raviden birisi olan) Ali (bin Muhammed’in rivâyet ettiği) hadisinde (Osman (radıyallahü anh)’ın son cümlesi hakkında) dedi ki : (Ben de bu ahit üzerinde sabrediciyim)

Ravi Kays: İşte alimler, hadiste geçen (Yevmed Dar =Ev gününün) (Hazret-i) Osman’ın evinde muhasara edildiği gün olduğu kanaatında idiler.