BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

7- BİDATLARDAN VE MÜCADELEDEN UZAK KALMANIN BEYAN BÂBI

47) ... Cabir b. Abdillah (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre şöyle demiştir;

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hutbe okuduğu zaman gözleri kızarır , sesi yükselir ve öfkesi şiddetlenirdi. Sanki , kendisi, düşman ordusunu gözetleyen (Muhakkak düşman, size sabahleyin baskın yapacak, akşam hücum edecektir”, diyen bir gözcü idi. (Tehlikeye karşı halkı uyarır), ve (Kıyamet günü ile ben bunlar gibi gönderildim) derdi. Böyle söylerken şehadet parmağı ile onun yanındaki orta parmağı birleştirirdi. Sonra derdi ki; (Konuşulan sözlerin en hayırlısı Allahü teâlâ’nın Kitabıdır. Yolların en güzeli Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yoludur. İşlerin en kötülerinden biri de (Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den) sonra ihdas edilen (Dine sokulmak istenen) asılsız şeylerdir. Bidatlar (ın çoğu) dalalettir.) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hutbelerinde şöyle de derdi;

(Kim (ölüp de ) mal bırakırsa, (bıraktığı mal) onun mirasçılarınadır. Kim (ölüp de karşılıksız) borç bırakırsa veya (bakıma muhtaç) çoluk çocuk bırakırsa onun borcunu ödemek ve aile efradına bakmak bana aittir. )

48) ... Abudullah İbni Mesud (radıyallahü anh)’den, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in şöyle buyurduğu mervidir ;

(Kitap ve sünnetten başka uyulması gerekli 3’üncü bir şey yoktur. Sözlerin en güzeli Allahü teâlâ’nın kelamı ve yolların en güzeli Hazret-i Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yolu, siretidir.

Dikkat! (sonradan) dinde ihdas edilmek istenen şeylerden sakının. Çünkü şer işlerden biriside ihdas edilen şeylerdir. (Dinde) icad edilen her şey bidattır. Bidatlar(ın çoğu) dalalettir. Dikkat! emel ve arzularınız uzyıp size ecelinizi unutturmasın. Aksi takdirde kalpleriniz katılaşır. Dikkat! Gerçekten gelici olan (ölüm ve ondan sonra ki diriliş ve ahiret ahvali gibi) şey(ler) yakındır. Hakikaten gelmiyecek- olmayacak olan şey, uzak sayılır.

Dikkat! Şakavetli (bedbaht), ancak o kimsedir ki annesinin karnında iken şaki olur, mesud adam da ancak o kimsedir ki başkasından ibret alır.

Dikkat! Müminle döğüşmek küfür ehlinin ve ona sövmek fasıkların işidir. Müslüman için 3 günden fazla süre ile (din) kardeşini bırakması (ona küs durması) helal değildir.

Dikkat! Yalancılıktan şiddetle kaçının. Çünkü ne ciddi ne de şaka yollu yalancılık mübah değil, müslümanın şanına yakışmaz. Sakın kimse , yerine getirmiyeceği bir şeyi (küçük yaştaki) çocuğuna (bile) vaat etmesin (yani bu davranış bile yalancılığa girer). Çünkü yalancılık gerçekten (insanı) fücüre (şerre) sürükler. Şer de cehenneme götürür. Doğrulukta muhakkak (insanı) hayra yöneltir. Hayırlı işlerde cennete kılavuz olur. Doğru adam için(O, doğru söyledi hayır işledi) denir. Yalancı kişi için de(O, yalan söyledi şer işledi) denir.

Dikkat! Kul gerçekten yalan söyleye söyleye bu hali kendisine şiar edinir. Nihayet yalancılığı itiyad haline getiren bu idmanlı yalancı, Allahü teâlâ’nın divanında (Kezzab) olarak yazılır. )

49) ... Âişe (radıyallahü anha)’dan şöyle dediği rivâyet edilmiştir, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şu ayeti (Ali İmran suresinin 7. ayeti) okudu.

Ayetin meali:

“Sana kitabı gönderen O’dur. O’nun bir kısım ayetleri muhkem (açık ve kesin)dir. Kuran’ın esası bunlardır. Diğer bazı ayetlerde müteşabihler (= manaları sizce bilinmez) dir. İşte, kalplerinde şüphe bulunanlar, fitne aramak ve tevil yoluna gitmek için müteşabih ayetlere uyarlar. Halbuki onların tevillerini Allah’tan başkası bilemez. İlimde otorite olanlar ise (Biz ona (= müteşabihlere) inandık hepsi rabbimizin indindendir) derler. Bunları ancak kamil akıl sahipleri düşünür. )

Sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdular ki ;

(Ya Âişe! Müteşabih ayetleri tutup muhkem ayetleri bırakmak sureti ile Kuran’ı Kerim’de mücadele etmek isteyenleri gördüğünüz zaman Allahü teâlâ’nın; “İşte kalplerinde şüphe bulunanlar...) kavli celili ile kasdettiği insanlar onlardır! İşte böyle adamlardan sakının (=onlarla oturup konuşmayın. Zira, onlar bidat ehlinin ta kendileridir. Sapık akidelerinin sizlere bulaşmaması ve müstehak oldukları tahkir ve ihanet için onları terk ediniz. )

50) ... Ebû Usame (radıyallahü anh)’den , Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in şöyle buyurduğu nakledilmiştir ;

(Hiçbir kavim hidayete erdikten sonra, batılı hak ve hakkı batıl göstemek süretile mücadele ve çekişmelerde bulunmadıkça dalalete itmemiştir. )

Sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şu ayeti (=Zuhruf suresinin 58’inci ayeti) okudu;

(Ve (senin kavmin) dediler ki (Bizim ilahlarımız (olan melekler) mı daha hayırlı, yoksa O (Meryem oğlu Îsa) mı?) (Ey Muhammed!) onlar (gerçeği anlamak için değil) sırf bir mücadele olarak sana bu misali veriyorlar. Doğrusu onlar çok çekişici bir kavimdir. )

51) ... Huzeyfe (radıyallahü anh)’den edilen rivâyete göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdular ki ;

(Allahü teâlâ, bidat sahibinden oruç , namaz, sadaka , haç, ömre, cihad, tevbe ve fidyeden hiçbir şey kabul etmez. Kıl hamurdan çıktığı gibi o da İslam’dan çıkar. )

52) ... Abdullah İbni Abbâs (radıyallahü anh)’den, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in şöyle dediği rivâyet edilmiştir;

(Bidat sahibi, bidatını bırakmadıkça, (şefaatçılar şefaat etseler bile) Allahü teâlâ onun amelini kabul etmeyecektir. )

53) ... Enes b. Mâlik (radıyallahü anh)’den: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in şöyle buyurduğu mervidir ;

(Batıl ve haksız yolda iken mücadeleyi bırakana cennetin kenarlarında, hak yolda iken cidal (ve çekişmeleri) terk edene cennetin ortasında ve huyunu güzelleştirene cennetin en ala mevkiinde köşk yapılır. )