Geri

   

 

 

 

İleri

 

6- İman ve İslâm’ın Özellikleri

5008- Ebu Hüreyre ve Ebu Zerr (radıyallahü anhüma)’dan rivâyete göre, şöyle demişlerdir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ashabıyla oturdukları bir sırada garip ve tanınmayan bir adam gelip kimin Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) olduğunu bilemeyip sormuştu. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) yabancılar geldiğinde kendisinin tanınması için üzerine oturacağı bir sedir yapmamızı emretti. Biz de üzerine oturacağı çamurdan bir sedir yapmıştık. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) makamında biz de O’nun yanında oturuyorken güzel yüzlü ve güzel kokulu bir adam geliverdi, elbisesi hiç kirlenmemiş gibiydi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in oturduğu serginin yanına yaklaşarak:

(Esselâmü aleyküm ya Muhammed!) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de selâmını aldı. Adam:

(Yaklaşayım mı? Ey Muhammed) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Yaklaş) buyurdu. Birkaç sefer:

(Yaklaşayım mı?) diye sordu ve iyice yaklaşarak ellerini Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in dizleri üzerine koydu; (İslâm nedir? Ey Muhammed) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(İslâm; Allah’a kulluk edip hiçbir şeyi O’na ortak koşmaman, namazı hayatının her tarafına hâkim kılman, zekatı vermen, Kâbe’yi haccetmen ve Ramazan orucunu tutmandır) buyurdular. Adam:

(Bunları yaparsam Müslüman olur muyum?) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Evet) buyurdu. Adam:

(Doğru söyledin) dedi. Adamın bu sözünü duyunca, hem soruyor hem de doğruluyor diyerek hoş karşılamadık. Adam:

(Ey Muhammed! İman nedir? Bana haber ver) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(İman; Allah’a, Meleklerine, Kitablarına Peygamberlerine ve kadere iman etmendir) buyurdu. Adam:

(Bunları yaptığım takdirde Mü’min olur muyum?) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Evet) buyurdu. Adam yine:

(Doğru söylüyorsun) dedi. Adam:

(Ey Muhammed! İhsan nedir? Bana bildir) deyince, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(Allah’ı görüyormuş gibi kulluk etmendir, sen O’nu görmüyorsan da O seni görmektedir.) Adam:

(Doğru söyledin) dedi. Adam:

(Ey Muhammed bana kıyamet ne zaman kopacaktır ondan haber ver) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) başını eğdi ve hiç cevap vermedi. Sonra adam sorusunu tekrarladı. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) yine cevap vermedi üçüncü sefer sorusunu tekrarlayınca, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) başını kaldırdı ve şöyle buyurdu:

(Kıyametten sorulan kimse sorandan daha iyi bilmiyor fakat onun alametleri vardır, o kıyamet alametleriyle bilinir. Fakir ve tanınmayan deve çobanlarının bina yükseltmekle yarış ettiklerini gördüğünüzde, yalın ayak başı çıplak kimselerin yeryüzünde krallar gibi dolaştıklarını gördüğünde ve kadınların doğurdukları çocuklardan köle ve cariye muamelesi gördükleri zaman kıyamet yaklaşmış demektir. Beş şey vardır ki onları Allah’tan başka hiç kimse bilmez. 1. Kıyametin ne zaman kopacağını bilen Allah’tır, Yağmuru nereye ve ne zaman yağdıracağını da Allah bilir. Rahimlerde olanın iyi, kötü, ölü, diri, Müslüman, kafir vs. nasıl olacağını da yine o bilir. Hiçbir kimse yarın başına ne geleceğini, sevgi mi? nefret mi? günah mı? sevap mı? kâr mı? zarar mı? bilemez. Yine hiçbir kimse yeryüzünün hangi parçasında ve nasıl öleceğini de bilemez. Her şeyi bilen ve her şeyden haberdar olan yalnızca Allah’tır.) (Lokmân sûresi 34. ayet) dedikten sonra ashaba hitap edip:

(Muhammed’i gerçek din ile müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderen Allah’a yemin ederim ki kıyametin vaktini sizden birinizden daha iyi bilmiyorum. Bu Dihyet-ül Kelbi şeklinde gelen Cibril’dir) buyurdu. (Müslim, İman: 1; Buhârî, İman: 37)