Geri

   

 

 

 

İleri

 

1- Bab

3983- Enes b. Mâlik (radıyallahü anh)’ten rivâyete göre, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:

(Müşriklerle Allah’tan başka gerçek ilâh olmadığına, Muhammed’in de O’nun kulu ve Rasûlü olduğuna şahadet edinceye kadar onlarla savaşmakla emrolundum. Bizim gibi namaz kılarlarsa, kıblemize yönelirlerse, kestiklerimizden yerlerse bizim onların kanlarına ve mallarına dokunmamız haram olur. Ancak haklı yere olursa o başka.) (Buhârî, Salat: 28)

3984- Enes b. Mâlik (radıyallahü anh)’ten rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(İnsanlarla, Allah’tan başka gerçek ilâh olmadığına, Muhammed’in de Allah’ın kulu ve Rasûlü olduğuna şahadet edinceye kadar savaşmakla emrolundum. Kıblemize dönerlerse, kestiklerimizi yerlerse, bizim gibi namaz kılarlarsa kanlarına ve mallarına dokunmamız haram olur. O zaman onlar da diğer Müslümanların sahip olduğu haklara sahip olurlar, Müslümanların mesul olduğu şeylerden onlar da mesul olurlar.) (Buhârî, Salat: 28)

3985- Humeyd (radıyallahü anh)’ten rivâyete göre, şöyle demiştir: Meymun b. Siyah, Enes b. Mâlik’e sordu:

(Ey Ebu Hamza! Müslüman’ın kanını ve malını haram kılan şey nedir?) Enes şöyle dedi:

(Kim Allah’tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)’in O’nun kulu ve Peygamberi olduğuna şahadet eder, kıblemize yönelir, kıldığımız namaz gibi namaz kılarsa; kestiğimizi yer ise, o Müslüman’dır ve böylece Müslüman’ın sahip olduğu tüm haklara onlar da sahip olmuş olurlar ve Müslümanların sorumlu oldukları şeylerden de sorumludurlar. (Buhârî, Salat: 28)

3986- Enes b. Mâlik (radıyallahü anh)’ten rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in vefatından sonra bazı Arap kabileleri İslâm dinini terk ederek irtidat ettiler. Bunlara karşı savaş açmak isteyen Ebu Bekir, Ömer dedi ki:

(Bu Araplarla nasıl savaşırsın? Ebu Bekir dedi ki: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(İnsanlar Allah’tan başka gerçek hiçbir ilâh olmadığına, benimde Allah’ın kulu ve elçisi olduğuma inanıncaya kadar namaz kılıp zekat verinceye kadar onlarla savaşmakla emrolundum) buyurdu. Vallahi Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e zekat olarak verdikleri bir oğlağı zekat olarak bana vermezlerse mutlaka onlarla savaşırım. Ömer der ki:

(Düşününce Ebu Bekir’in görüşünün hak olduğunu anladım.) (İbn Mâce, Fiten: 1; Dârimi, Siyer: 10)

3987- Ebu Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) vefat edince Ebu Bekir halife seçildi. Araplardan bir kısmı dinden çıkıp irtidat ettiler. Bunun üzerine onlara savaş açmak isteyen Ebu Bekir’e, Ömer:

(Bu insanlarla nasıl savaşırsın? Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmamış mıydı? (İnsanlarla Allah’tan başka gerçek ilâh olmadığına inanıncaya kadar savaşmakla emrolundum. Kim (Lâ ilâhe illallah) derse, benden canını ve malını korumuş olur. Allah’ın hakkı Allah’a aittir.) Bunun üzerine Ebu Bekir:

(Vallahi namazla zekatın arasını açanlarla mutlaka savaşacağım çünkü zekat malın hakkıdır. Vallahi Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e verdikleri zekattan bir yuları bile bana vermeseler onlarla savaşacağım.) Ömer diyor ki:

(Allah’a yemin olsun ki savaşma fikrini Ebu Bekir’in kalbine Allah koydurmuştur ve Ebu Bekir’in hak üzerinde olduğunu anladım.) (İbn Mâce, Fiten: 1; Dârimi, Siyer: 10)

3988- Ebu Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(İnsanlar (Lâ ilâhe illallah) deyinceye kadar onlarla savaşmakla emrolundum. Bunu söyleyince kanlarını ve mallarını benden korumuş olurlar ancak haksızlık yaparlarsa Allah onların cezasını verir. Ebu Bekir’in halifeliği döneminde irtitad = dinden dönme olayları ortaya çıkınca ve Ebu Bekir de onlara savaş açacağını söyleyince Ömer, Ebu Bekir’e dedi ki:

(Rasûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem)’den:

(İnsanlar (Lâ ilâhe illallah) deyinceye kadar onlarla savaşmakla emrolundum) sözünü işitmedin mi? Bunun üzerine Ebu Bekir:

(Allah’a yemin olsun ki namazla zekatın arasını açanlarla mutlaka savaşacağım. O namazla zekatın arasını kim açarsa onlarla savaşırız deyince, Ebu Bekir’in isabetli bir görüş üzerinde olduğunu anladım. (Dârimi, Siyer: 10; İbn Mâce, Fiten: 1)

3989- Said b. Müseyyeb (radıyallahü anh)’ten rivâyete göre, Ebu Hüreyre şöyle haber vermiştir. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(İnsanlarla (Lâ ilâhe illallah) deyinceye kadar savaşmakla emrolundum. Kim (Lâ ilâhe illallah) derse, malını ve canını benden korumuş olur. Allah’ın hakkı Allah’a aittir. Ahirette hesabı o görür.) (Dârimi, Siyer: 10; İbn Mâce, Fiten: 1)

3990- Ebu Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) vefat edip te Ebu Bekir O’nun yerine halife olarak geçince, Araplardan bazı Arap toplumları dinden çıktılar. Ebu Bekir’de onlara karşı savaşmaya karar verdi. Bunun üzerine Ömer:

(Ey Ebu Bekir! Bu insanlarla nasıl savaşırsın? Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmamış mıydı? (İnsanlarla (Lâ ilâhe illallah) deyinceye kadar savaşmakla emrolundum. Kim (Lâ ilâhe illallah) derse malını ve canını benden kurtarmış olur. Diğer işleyecekleri suçlardan dolayı hesabı Allah’a kalmıştır) deyince, Ebu Bekir:

(Zekatı namazdan ayıranlar ile mutlaka savaşacağım çünkü zekat malın hakkıdır. Vallahi Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) zamanında zekat olarak vermekte oldukları bir oğlağı bana vermezlerse mutlaka onlarla savaşacağım) dedi. Bunun üzerine Ömer şöyle dedi:

(Vallahi Ebu Bekir’in kalbine savaş fikrini Allah’ın koyduğunu ve doğru yolda olduğunu anladım.) (Dârimi, Siyer: 10; İbn Mâce, Fiten: 1)

3991- Ebu Hüreyre (radıyallahü anh)’nin haber verdiğine göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(İnsanlarla (Lâ ilâhe illallah) deyinceye kadar savaşmakla emrolundum. Kim (Lâ ilâhe illallah) derse malını ve canını Benden kurtarmış olur diğer işleyeceği günahlardan dolayı hesabı Allah’a kalmıştır.) (Dârimi, Siyer: 10; İbn Mâce, Fiten: 1)

3992- Ebu Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Ebu Bekir yeni halife olduğunda dinden dönenlerle savaşa karar verince, Ömer dedi ki:

(Ey ebu Bekir! Sen insanlarla nasıl savaşırsın? Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Ben insanlarla (Lâ ilâhe illallah) deyinceye kadar savaşmakla emrolundum. Kim (Lâ ilâhe illallah) derse, kanını ve malını Benden korumuş olur diğer işleyeceği günahlardan dolayı hesabı Allah’a kalmıştır) buyurmuşlardı deyince, Ebu Bekir:

(Kim namazla zekatın arasını ayırırsa mutlaka onlarla savaşırım. Kim, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e zekat olarak vermekte olduğu bir oğlağı bana vermek istemez ise ben onlarla mutlaka savaşırım) dedi. Bunun üzerine Ömer şöyle dedi:

(Allah’a yemin olsun ki, Ebu Bekir’in kalbine Allah’ın savaşma fikrini koyduğunu ve hak yolda olduğunu anladım.) (İbn Mâce, Fiten: 1; Dârimi, Siyer: 10)

3993- Ebu Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:

(İnsanlarla (Lâ ilâhe illallah) deyinceye kadar savaşmakla emrolundum onu söylediklerinde Benden canlarını ve mallarını korumuş olurlar. Diğer işleyeceği günahlardan dolayı hesapları Allah’a kalmıştır.) (İbn Mâce, Fiten: 1; Dârimi, Siyer: 10)

3994- Ebu Salih ve Ebu Hüreyre (r. anhüma)’dan rivâyete göre, şöyle demişlerdir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(İnsanlarla (Lâ ilâhe illallah) deyinceye kadar savaşmakla emrolundum, onu dediklerinde kanlarını ve mallarını benden kurtarmış olurlar ancak diğer işleyecekleri günahlardan dolayı hesapları Allah’a kalmıştır.) (İbn Mâce, Fiten: 1; Dârimi, Siyer: 10)

3995- Ebu Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(İnsanlarla (Lâ ilâhe illallah) deyinceye kadar savaşmakla emrolundum, onu dediklerinde kanlarını ve mallarını benden kurtarmış olurlar ancak diğer işleyecekleri günahlardan dolayı hesapları Allah’a kalmıştır.) (İbn Mâce, Fiten: 1; Dârimi, Siyer: 10)

3996- Numan b. Beşir (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanında idik. Bir adam gelerek, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e bir şeyler fısıldadı. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Öğleyse öldürün onu) buyurdu. Sonra (Allah’tan başka ilâh olmadığına şahadet ediyor mu?) diye sordu. Adam:

(Evet) dedi ve şöyle ekledi:

(O canını kurtarmak için söylüyor.) Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Öldürmeyin onu, Ben insanlarla (Lâ ilâhe illallah) deyinceye kadar savaşmakla emrolundum, onu dedikleri takdirde kanlarını ve mallarını Benden kurtarmış olurlar. Ancak işleyecekleri diğer günahlardan dolayı hesapları Allah’a kalmıştır.) (Sadece Nesâi rivâyet etmiştir.)

3997-

3998-

3999- Numan b. Sâlim (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Evs’ten işittim şöyle diyordu:

(Sakif heyetiyle birlikte Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanına geldim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beraber bir gölgelikte idim. İkimizden başka herkes uyumuştu sonra da bir adam gelerek Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e bir şey fısıldadı. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Git onu öldür) buyurdu. ve hemen sonra o adama:

(La ilâhe illallah Muhammed Rasûlüllah) diyor mu?) buyurdu. O adam:

(Evet) deyince, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Bırak onu öyleyse) buyurdu ve şöyle devam etti:

(İnsanlarla (Lâ ilâhe illallah) deyinceye kadar savaşmakla emrolundum ne zaman onu söylerse mallarına ve canlarına dokunmak haram olur. Ancak diğer haklarından dolayı hesapları Allah’a kalmıştır.) (İbn Mâce, Fiten: 1; Dârimi, Siyer: 10)

4000- Evs (radıyallahü anh)’ten rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(İnsanlarla (Lâ ilâhe illallah) deyinceye kadar savaşmakla emrolundum. Bunu söylerlerse mallarına ve canlarına dokunmak haram olur. Ancak diğer haklarından dolayı hesapları Allah’a kalmıştır.) (İbn Mâce, Fiten: 1; Dârimi, Siyer: 10)

4001- Ebu İdris (radıyallahü anh)’ten rivâyete göre, şöyle demiştir: Muaviye’nin hutbesini dinledim, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den çok az hadis rivâyet ederdi. Hutbesinde Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den şu hadisi işittiğini söyledi:

(Her günahı Allah’ın bağışlayacağı ümid edilebilir ancak bile bile bir Mü’mini öldüren ve kafir olarak ölen kimse müstesna.) (Müsned: 16302)

4002- Abdullah (radıyallahü anh)’tan rivâyete göre, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(Her suçsuz yere adam öldürüldüğünde Ademin ilk oğlu (Kabil)’e de ondan günah yazılır. Çünkü adam öldürmeyi ilk başlatan odur.) (Tirmizî, İlim: 15; Müslim, Kasame: 7)