BAB 001 002 003 004

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

3- Bir Erkek Hanımlarından Birini Fazla Sevebilir Mi?

3961- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in hanımları, kızı Fatıma’yı Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gönderdiler. O da girmek için izin istedi. O anda elbisem üzerimde olduğu halde Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) benim yanımda uzanmış yatıyordu, ona izin verdi. O da içeri girdi ve:

(Ey Allah'ın Rasûlü! Hanımların beni sana göndererek; Ebu Kuhafe’nin (Ebu Bekir’in kızı) torunu hakkında adil davranmanı ve aralarında ayırım yapmamanı istediler) dedi. Ben susuyordum. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona dedi ki:

(Kızım benim sevdiğim kimseyi sen de sevmek ister misin?) Fatıma da:

(Evet sevmek isterim) deyince, (O halde bu yanımdaki hanımım olan Âişe’yi sev) buyurdu. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den bunu duyan Fatıma, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in diğer hanımlarının yanına giderek; olup biteni haber verince: Onlar bu yaptığından bir fayda görmedik, bize bir faydası olmadı tekrar git Ebu Kuhafe’nin torunu (Ebu Bekir’in kızı) hakkında adil davranması gerektiğini söyle dediler. Fatıma:

(Hayır vallahi Ona, Âişe hakkında hiç birşey diyemem) dedi. Âişe diyor ki: Bu sefer Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in diğer hanımları Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e Cahş’ın kızı Zeyneb’i gönderdiler. Onunda Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanında benim kadar değeri ve kıymeti vardı. Ben Zeyneb kadar dindar bir kadın görmedim. Allah’a karşı sorumluluk bilincinde en önde idi, çok doğru sözlü idi, akrabalarına çok bağlı, hayır yapmayı çok seven ve fedakar biriydi. Doğrulukta ve Allah’a yaklaştırıcı amellerde benzersizdi. Çabucak hiddetlenir ve hemen sakinleşirdi. Zeyneb geldi, odama girmek için izin istedi. Fatıma’nın geldiğinde durum nasılsa yine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Âişe ile beraberdi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) izin verdi, yanına girdi ve şöyle dedi:

(Ey Allah'ın Rasûlü! Hanımların beni Sana göndererek Ebu Kuhafe’nin torunu (Ebu Bekir’in kızı) hakkında adaletli olmanı istediler) dedi ve bana olmadık şeyler söyleyerek lafı uzattı. Ben cevap vermem için izin verir mi diye Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in gözüne bakıyorum. Zeyneb yerinden ayrılmadıkça Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in kızmayacağını anladım. Zeyneb’in sözlerine karşılık vererek onu susturdum. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Zeyneb’e:

(O, Ebu Bekir’in kızıdır) buyurdu. (Buhârî, Hibe: 6; Müslim, Fedailü’s Sahabe: 13)

3962-

3963- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in hanımları toplandılar ve Fatıma’yı, hanımların Ebu Kuhafe’nin torunu hakkında adil olmanı istiyorlar demesi için Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gönderdiler. Ben dış elbisemi giymiştim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) yanımdayken Fatıma geldi ve Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e şöyle dedi:

(Hanımları beni göndererek Ebu Kuhafe’nin torunu hakkında adil davranmanı istiyor) deyince Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Beni seviyor musun?) buyurdu. Fatıma:

(Evet) deyince, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(O halde Âişe’yi de sev) buyurdu. Fatıma diyor ki:

(Onların yanına vardım ve olup biteni anlattım. Onlar bana bu gidişin faydası olmadı tekrar git ve tekrar söyle dediler. Ben de vallahi bir daha asla bir şey diyemem dedim. Bunun üzerine Cahş’ın kızı Zeyneb’i gönderdiler. Âişe diyor ki:

(Onun da Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) yanında benim kadar itibarı vardı. O da geldi ve şöyle dedi:

(Hanımların Senden Ebu Kuhafe’nin kızı hakkında adil olmanı istiyorlar) dedi ve bana olmadık şeyleri söyledi. Ben cevap vermeme izin verir mi diye Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in gözünün içine bakıyordum. Âişe şöyle diyor: Zeyneb, beni diliyle epey hırpaladı, ben de Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in ona cevap vermemden hoşlanmayacağını zannettim ve ona karşılık verdim. Çok geçmeden Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona dedi ki:

(O Ebu Bekir’in kızıdır.) Âişe diyor ki: Ben ondan daha hayırlı bir kadın görmedim çok sadaka veren biriydi. Akrabalarına bağlı idi. Her konuda hayır yapmayı seven ve Allah’a yaklaşmayı isteyen fedakar biriydi. Fakat çabuk hiddetlenip hemen sakinleşirdi. (Buhârî, Hibe: 6; Müslim, Fedailü’s Sahabe: 13)

3964- Ebu Mûsâ (radıyallahü anh)’dan rivâyete göre, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(Âişe’nin diğer kadınlara üstünlüğü tiridin diğer yemeklere üstünlüğü gibidir.) (Müslim, Fedailü’s Sahabe: 13; Tirmizî, Et’ıme: 31)

3965- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle demiştir:

(Âişe’nin diğer kadınlara üstünlüğü tiridin diğer yemeklere üstünlüğü gibidir.) (Müsned: 24099)

3966- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle demiştir:

(Ey Ümmü Seleme Âişe’yi kıskanarak beni üzme, vallahi ondan başka hiçbirimizin yatağında bana vahiy gelmedi.) (Tirmizî, Menakıb: 63; Müslim, Fedailü’s Sahabe: 13)

3967- Ümmü Seleme (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in hanımları, tüm insanlar Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in Âişe’nin yanına geldiğinde hediyelerini vermek üzere o günü bekliyorlar. Âişe gibi biz de hayırseveriz dememi teklif ettiler. Bende aynısını Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e aktardım fakat cevap vermedi. Benim sıram gelip yanıma geldiğinde tekrar söyledim fakat yine cevap vermedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in hanımları:

(Ne cevap aldın?) diye sorduklarında. Bir şey söylemedim dedim. Onlar da cevap alıncaya kadar söylemeğe devam et dediler. Sıra bana gelince tekrar söyledim bu sefer Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Âişe’yi kıskanarak beni üzme çünkü Âişe’den başka hiçbirinizin yatağında bana vahiy gelmedi) buyurdu. (Müsned: 25304)

3968- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Müslümanlar Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in hoşnutluğunu kazanmak maksadıyla hediyelerini getirmek için benim günümü beklerlerdi. (Buhârî, Hibe: 6; Müslim, Fedailü’s Sahabe: 13)

3969- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Ben yanındayken Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e vahiy geldi. Ben de kalkıp O’nunla benim aramdaki kapıyı kapattım. Vahiyden sonra kendine gelince bana:

(Ey Âişe! Cebrail sana selâm söylüyor) dedi. (Tirmizî, Menakıb: 63; Müslim, Fedailü’s Sahabe: 13)

3970- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona:

(Cibril sana selâm söylüyor) dedi. O da: Allah’ın selâmı, rahmeti ve bereketi O’na da olsun. Senin gördüğünü biz göremiyoruz dedim. (Tirmizî, Menakıb: 63; Müslim, Fedailü’s Sahabe: 13)

3971- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bana:

(Ey Âişe! Bu Cibrildir sana selâm söylüyor) dedi. Ben de: Aynısını söyledim. (Tirmizî, Menakıb: 63; Müslim, Fedailü’s Sahabe: 13)