Geri

   

 

 

 

İleri

 

103- Mü’minler İçin İstiğfar Edilebilir

2049- Âişe (radıyallahü anha)’dan aktarıldığına göre, şöyle demiştir:

(Ben, size kendimden ve Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den bahsedeyim mi?) dedi. Biz de:

(Evet) dedik. O da şöyle anlattı:

(Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) benim yanımda kaldığı bir geceydi, yatsı namazından dönüp gelmişti, ayakkabılarını ayaklarının yanına koydu elbisesinin bir ucunu yatağının üzerine yaydı. Benim uyuduğuma kanaat getirinceye kadar bekledi sonra yavaşça ayakkabılarını giydi, elbisesini aldı sonra yavaşça kapıyı açtı ve yavaşça çıktı. Ben de örtümü başıma aldım, elbisemi giydim ve onun peşinden çıktım. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), Baki mezarlığına vardı, ellerini kaldırıp üç defa uzunca tuttu sonra döndü, ben de döndüm. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hızlandı, bende hızlandım. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) daha süratlice yürüdü, bende daha süratlice yürüdüm. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) koşmaya başladı. Ben de koşmaya başladım ve ondan önce eve girdim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ben yattıktan sonra içeri girdi ve:

(Ey Âişe, sana ne oldu da böyle nefes nefesesin) buyurdu. Ben:

(Bir şey yok) dedim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Sen söylemezsen bile Latif ve Alim olan Allah, Bana haber verir) dedi. O zaman ben anam babam senin yoluna feda olsun deyip olanları anlattım. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Önümde gördüğüm karaltı sen miydin?) diye sordu. (Evet, içimde beni rahatsız eden bir sıkıntı oldu da ondan böyle yaptım) dedim. Daha sonra Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Allah ve Rasûlünun sana haksızlık edeceğini mi sandın?) dedi. Ben:

(İnsanlar ne kadar gizlese de Allah bilir) dedim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de şöyle buyurdu:

(Sen beni gördüğünde bana Cibril gelmişti. Elbiseni çıkarmış olduğun için yanıma gelmedi, bana seslendi fakat senden gizlendi. Ben de ona cevap verdim ve onu senden gizledim. Senin uyuduğunu zannettim ve uyandırmak istemedim, seni yalnız bırakmaktan da korktum. Fakat Cibril Baki mezarlığına gelmemi ve oradakilere istiğfar etmemi emretti. Ben nasıl söylemeliyim dedim. O da: Şöyle söyle buyurdu:

(Selâm bu diyarın ehli olan mü’minlere ve Müslümanlara olsun. Bizden önce gidenlere ve sonra gideceklere Allah rahmet eylesin. Allah’ın izniyle bizde size kavuşacağız) (Müslim, Cenaiz: 35; İbn Mâce, Cenaiz: 36)

2050- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, şöyle diyordu: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir gece kalktı. Elbisesini giydi sonra dışarı çıktı. Ben de cariyem Berire’ye, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’i takib etmesini emrettim. O da:

(Rasûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem), Baki mezarlığına kadar takib etti. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), Baki mezarlığının alt tarafında Allah’ın dilediği kadar bir zaman durdu. Sonra, geriye döndü. Cariyem ondan önce dönüp geldi ve olanları bana haber verdi. Sabah oluncaya kadar Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e bir şey söylemedim, daha sonra gece olan olayı anlattım. (Ben, Baki kabristanındakilere dua etmek üzere gönderilmiştim) buyurdu. (Müslim, Cenaiz: 35; İbn Mâce, Cenaiz: 36)

2051-Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), benim yanımda kaldığı gecelerde gecenin sonuna doğru Baki mezarlığına gider ve şöyle dua ederdi:

(Ey mü’minler topluluğunun yurdu, selâm sizlerin üzerine olsun. Bizler ve sizler yarın buluşacağız veya birbirimize şefaatçi olacağız. İnşaallah biz de size kavuşacağız. Allah’ım! Baki’ul gargad mezarlığındakileri affet bağışla…) (İbn Mâce, Cenaiz: 36; Müslim, Cenaiz: 35)

2052- Süleyman b. Büreyde (radıyallahü anh), babasından naklediyor: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), kabirlere uğradığında şöyle derdi:

(Ey bu diyarın mü’min ve Müslüman sakinleri! Selâm sizlerin üzerine olsun. İnşaallah bizler de size kavuşacağız. Siz bizden önce geldiniz biz de arkanızdan geleceğiz. Allah’tan bizim ve sizin için bağışlanma dilerim.) (İbn Mâce, Cenaiz: 36; Müslim, Cenaiz: 35)

2053- Ebu Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Necaşi öldüğünde Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onun için istiğfar edin) buyurdu. (Müslim, Cenaiz: 22; Ebû Dâvûd, Cenaiz: 62)

2054- Ebu Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle haber vermiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), Habeş ülkesinin hükümdarı Necaşi öldüğü gün onun ölümünü ashabına haber verdi ve (Kardeşiniz için Allah’tan bağışlanma dileyiniz) buyurdu. (Müslim, Cenaiz: 22; Ebû Dâvûd, Cenaiz: 62)