BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

13- Zikrederken Sesi Kısmanın Müstehab Oluşu Bâbı

7037- Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Muhammed b. Fudayl ile Ebû Muâviye, Âsım'dan, o da Ebû Osman'dan, o da Ebû Mûsa'dan naklen rivâyet ettiler. (Şöyle dedi): Bir seferde Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beraberdik. Cemaat aşikar tekbir almaya başladılar. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Ey insanlar! Kendinize acıyın; siz ne sağıra dua ediyorsunuz; ne de bir gaibe! Muhakkak siz işiten yakın bir zâta dua ediyorsunuz ki, o sizinle beraberdir.» buyurdu. Ebû Mûsa

(Dedi ki): Ben onun arkasnıdaydim ve güç kuvvet ancak Allah'a mahsustur, diyordum. Bunun üzerine de:

«Ey Abdullah b. Kays! Sana cennet definelerinden bir define göstereyim mi?» dedi. Ben:

— Hay hay ya Resûlallah! dedim.

 «Güç ve kuvvet ancak Allah'a mahsustur, de!» buyurdular.

7038- Bize Ibnû Nümeyr ile İshak b. İbrahim ve Ebû Said El-Eşecc toptan Hafs b. Gıyâs'dan, o da Âsım'dan naklen bu isnadla bu hadîsin benzerini rivâyet ettiler.

7039- Bize Ebû Kâmil Fudayl b. Huseyn rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Yezid (yani; İbn Zürey') rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Teymi', Ebû Osman'dan, o da Ebû Mûsa'dan naklen rivâyet etti ki: Ebû Mûsa ve arkadaşları Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'le birlikte imişler. Bir dağ yoluna çıkıyorlarmış. Ebû Mûsa

(Dedi ki): Bir adam bir tepeye çıktıkça: Allah'dan başka ilâh yoktur. Allah en büyüktür, diye nida etmeye başladı. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Siz sağır veya gaibe seslenmiyorsunuz.» buyurdu. Ve ilâve etti:

«Yâ Ebâ Mûsa! Yahut yâ Abdellah b. Kays! Sana cennet definelerinden bir kelime göstereyim mi?» Ben:

— Nedir o ya Resûlallah! dedim.

«Güç ve kuvvet ancak Allah'a mahsustur.» buyurdu.

7040- Bize bu hadîsi Muhammed b. Abdi’l-A'lâ da rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Mu'temir babasından rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Ebû Osman, Ebû Mûsa'dan naklen rivâyet etti.

(Dedi ki): Bir defa Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)

Ve râvî yukarki hadîs gibi rivâyette bulunmuştur.

7041- Bize Halef b. Hişâm ile Ebû'r-Rabî rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Hammad b. Zeyd Eyyûb'dan, o da Ebû Osman'dan, o da Ebû Mûsa'dan naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Bir gazada Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'le beraberdik... ve râvi hadîsi nakletmiştir. Bu hadîste o şunu da söylemiştir:

«Sizin dua ettiğiniz zat, birinize devesinin boynundan daha yakındır.»

Onun hadîsinde:

«Güç ve kuvvet ancak Allah'a mahsustur.» cümlesi zikredilnıemiştir.

7042- Bize İshak b. İbrahim rivâyet etti.

(Dedi ki): Sakafî haber verdi. (Dediler ki): Bize Hâlid El-Huzâ Osman'ın babasından, o da Mûsa'nın babasından şöyle rivâyet etti. (Şöyle dedi): Biz bir gazada Ile-sûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beraberdik, diyerek haber verdiği hadîsi zikretmiştir. Burada:

«Sizin duâ etmekte olduğunuz (Allah), sizin her birinize binek devesinin boynundan daha yakındır.» demiştir. Bu râvınin hadîsinde:

«Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh...» cümlesinin zikri de yoktur.

7043- Bize İshâk b. İbrahim rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Nadr b. Şümeyl haber verdi.

(Dedi ki): Bize Osman (bu zat İbn Gıyas'dır) rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Ebû Osman, Ebû Mûsa'l-Eş'arî'den rivâyet etti. (Şöyle dedi): Bana Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Sana cennet definelerinden bir kelime göstereyim mi? Yahut cennet definelerinden bir define göstereyim mi?» dedi. Ben:

— Hay hay! cevâbını verdim.

«Göç ve kuvvet ancak Allah'a mahsustur.» buyurdular.

7044- Bize Kuteybe b. Saîd rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Leys rivâyet etti. H.

Bize Muhammed b. Rumh da rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Leys Yezid b. Ebî Habîb'den, o da Ebû'l-Hayr'dan, o da Abdullah b. Amr'dan, o da Ebû Bekr'den naklen haber verdi. Ki: Ebû Bekir Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e:

— Bana bir dua öğret ki, onunla namazımda dua edeyim! demiş.

«Allahım! Ben nefsime büyük zulmettim — Kuteybe çok zulüm demiş—, günahları ise ancak sen affedersin, imdi bana tarafından mağfiret buyur ve bana acı! Çünkü hakkıyle affeden, acıyan ancak sensin de» buyurmuşlar.

7045- Bana bu hadîsi Ebû't-Tâhir de rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Abdullah b. Vehb haber verdi.

(Dedi ki): Bana bir zat —ismini söylemiştir— ile Amr b. Haris, Yezid b. Ebî Habib'den, o da Ebû'l-Hayr'dan naklen haber verdiler ki: Ebû’l-Hayr, Abdullah b. Amr b. Âs'ı şunu söylerken işitmiş: Ebû Bekri's-Sıddîk, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e:

— Ya Resûlallah! Bana bir duâ öğret ki, onunla namazımda ve evimde duâ edeyim! dedi. Bundan sonra râvi Leys'in hadîsi gibi anlatmıştır. Yalnız o: «çok zulüm...» demiştir.

Bu hadîslerden Ebû Mûsa rivâyetini Buhârî «Kitâbu'l-Megâzi»'de ile «Kitabu't-Tevhid»'de Ebû Bekr rivâyetini «Kitâ-bu’l-Ezan» ile «Kitabu'd-Deavât»'da; Tirmizî ile İbn Mâce «Kitâbu'd-Deavât»'da; Nesâî «Kitabu's-Salât» ile «Kitâbu'l-Kunut»'-da; Abdullah b. Amr rivâyetini Buhârî «Kitâbu't-Tev-hid»'de muhtelif râvilerden tahric etmişlerdir.

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in:

«Kendinize acıyın.» buyurmasından murâd bağırmayın, seslerinizi kı-sm, demektir. Çünkü yüksek sesle bağırmak, muhatab uzaklarda olduğuna göredir. Halbuki siz Allah'a dua ediyorsunuz. O haşa sağır yahut uzaklarda değil, bilâkis size son derece yakın ve beraberinizde olup, her hâlinizi en ihatalı şekilde işitir ve bilir demek istemiştir. Hadîs-i şerîf lüzum hissedilmedikçe alçak sesle duâ etmenin mendûp olduğuna delildir. Çünkü bu şekilde duâ tazim ve tevkire daha münasibdir.

«Lâ havle vela kuvvete illâ billalı...» cümlesinin cennet definelerinden biri olmasının sebebi, Allah'a teslimiyet ve ondan başka yaratan olmadığını bilerek umuru ona tefviz ifâde ettiği içindir. Defineden murad cennette birikmiş sevablardır.