BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

46- Kızlara İyi Muamelede Bulunmanın Fazileti Bâbı

6861- Bize Muhammed b. Abdillah b. Kuhzâz rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Seleme b. Süleyman rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Abdullah haber verdi.

(Dedi ki): Bize Mamer İbn Şihab'dan naklen haber verdi.

(Dedi ki): Bana Abdullah b. Ebî Bekr b. Hazm, Urve'den, o da Âişe'den naklen rivâyet etti. H.

6862- Bana Abdullah b. Abdirrahman b. Behram ile Ebû Bekr b. İshâk da rivâyet etkiler. Lâfız her ikisinindir. (Dediler ki) ; Bize Ebûl-Yeman haber verdi.

(Dedi ki): Bize Şuayb Zührî'den naklen haber verdi.

(Dedi ki): Bana Abdullah b. Ebî Bekr rivâyet etti. Ona da Urve b. Zübeyr haber vermiş ki: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in zevcesi Âişe şunu söylemiş: Bana bir kadın geldi. Beraberinde de iki kızı vardı. Benden bir şeyler istedi. Ama yanımda bir tek kuru hurmadan başka bir şey bulamadı. Onu kendisine verdim. Kadın onu alarak iki kızma taksim etti. Kendisi ondan bir şey yemedi. Sonra kızlarıyle birlikte kalktı, gitti. Ar-kacığından yanıma Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) girdi. Kadının hikâyesini ona anlattım. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'.

«Bir kimse kız evlâdından bir şeyle ipîilâ olunur da, onlara iyi bakarsa kızlar kendisine cehenneme perde olur.» buyurdular.

6863- Bize Kuteybe b. Saîd rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Bekr (yani İbn Mudarj İbn Had'dan rivâyet etti. Ona da İbn Ayyaş'ın azatlısı Ziyad b. Ebî Ziyad, Irak b. Mâlik'ten naklen rivâyet etmiş. (Irak Dedi ki): Ben bu hadîsi Âişe'den naklen Ömer b. Abdi’l-Aziz rivâyet ederken dinledim. Âişe (Şöyle dedi): Fakir bir kadın, iki kızını yüklenmiş hana geldi. Ben de kendisine üç kuru hurma verdim. Kızların her birine birer hurma verdi. Yemek için bir hurma da ağzına attı. Derken kızları onu da yemek istediler. Kadın yemek istediği hurmayı hemen ikisinin arasında pay etti. Onun bu hâli tenim hoşuma gitti. Yaptığını Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e anlattım da:

«Muhakkak bu hurma sebebiyle Allah ona cenneti vâcib kılmıştır. Yahut bu hurma sebebiyle onu cehennemden azad etmiştir.» buyurdular.

6864- Bana Amru'n-Nakıd rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Ebû Ahmed Es-Zübeyı-î rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Muhammed b. Ahdi'l-Aziz Ubeydullah b. Ebî Bekr b. Enes'den, o da Enes b. Mâlik'den naklen rivâyet etti. Enes şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Bir kimse iki kiza bulûğa erinceye kadar bakarsa, kıyâmet günündo benimle beraber (şöyle) gelir.» buyurdu. Ve parmaklarım bir araya getirdi.

Hazret-i Âişe rivâyetini Buhârî «Zekât» ve «Edeb» bahislerinde; Tirmizî «Kitâbu'l-Birr»'de tahric etmişlerdir. Tirmizî: «Bu hadîs hasen sahihtir.» demiştir.

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in kızlar hakkında ibtilâ kelime-sini kullanması; âdetleri icâbı insanlar kız evlâdından hoşlanmadıkları içindir. Eski Arabların kızlardan hoşlanmadıklarını, birinin kızı doğduğu haber verilince efkârından yüzünün simsiyah karardığını Teâlâ Hazretleri' Kur'ân-ı Kerîm'de haber vermiştir. Bu hadîsler kız evlâdına iyi muamelede bulunmanın nafakalarını vererek terbiyelerine dikkat etmenin, faziletine delildir. Mûnâvî'nin beyânına göre:

Babalar üzerinde kız çocuklarının hakkı erkeklerinkinden daha çoktur. Çünkü erkekler hem daha kuvvetli, hem de tasarrufa muktedirdirler.

Kâdî parmaklarını

Iyâz diyor ki ; «Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) - araya getirmekle iki kız büyüten kimsenin cennette kendisiyle beraber olacağını, yahut cennete beraber gireceğini anlatmak istemiştir ki, fazilet namına bu kâfidir. Bu fazilet kendinin olsun, başkasının olsun kız evlâdını büyütüp terbiye edene mahsustur.»