BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

8- Hasan'la Hüseyin (radıyallahü anhûma)'nın Faziletleri Bâbı

6409- Bana Ahmed b. Hanbel rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Süfyân b. Uyeyne rivâyet etti.

(Dedi ki): Bana Ubeydullah b. Ebî Yezid, Nâfi’ b. Cübeyr'den, o da Ebû Hüreyre'den, o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den naklen rivâyet etti ki: Hasan için:

«Allah'ım! Ben bunu seviyorum, onu sen de sev! Onu seveni de sev!» diye duâ buyurmuşlar.

6410- Bize İbn Ömer rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Süfyân, Ubeydullah b. Ebî Yezid'den, o da Nâfi' b. Cübeyr b. Mut'im'den, o da Ebû Hüreyre'den naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'le birlikte günün bir kısmında sokağa çıktım. O benimlen konuşmuyor. Ben de onunla konuşmuyordum. Nihayet Benî Kaynuka Pazarına geldi. Sonra ayrıldı gitti. Ve Fâtıme'nin evine gelerek:

«Ufaklık burada mı? Ufaklık burada mı?» diye sordu. Hasan'ı kastediyordu. Anladık ki, annesi onu tertemiz yıkayıp giydirmek ve boynuna güzel kokulu gerdanlık takmak için alıkoymuş. Çok geçmeden koşarak geldi. Ve birbirlerine sarmaştılar. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Allah'ım! Ben bunu seviyorum. Onu sen de sev! Onu seveni de sev!» diye dua buyurdular.

Bu hadîsi Buhârî «Kitâbu’l-Büyu'» ile «Kitâbu'l-Libas»'da; Nesâî «Kitâbu'l-Menâkıb»'de; İbn Mâce «Sünnet» bahsinde muhtelif râvilerden tahric etmişlerdir.

Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in yolda Ebû Hüreyre ile konuşmaması ihtimal vahy veya başka bir hususa dair düşündüğünden, Ebû Hüreyre'nin konuşmaması ise hürmet ve tevkîrindendir. Ashâb-ı kirâmın âdetleri bu idi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de konuşmak için neşat görmezlerse hürmeten onlar da susarlardı.

Lükâ': Lügatte alçak, köle, pisT ahmak ve sıpa gibi birçok mânâlara gelirse de, burada bu mânâların hiç biri murad değildir. Burada ondan küçük kastedilmiştir. Zâten Benî Temîm'in lehçesinde lükâ' küçük demektir. Bilâl b. Cerîre bu kelimenin mânâsı soruldukta: «Bizim lehçemizde lükâ' küçük demektir.» cevâbını vermiştir.

Sihâb: Karanfil, misk ve öd ağacı gibi şeylerden yapılan ve çocukların boynuna takılan gerdanlıktır.

6411- Bize Ubeydullah b. Muâz rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize babam rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Şu'be Adiy'den rivâyet etti. (Bu zât İbn Sâbit'tir, Dedi ki): Bize Bera’ b. Âzib rivâyet etti.

(Dedi ki): Hasan b. Ali'yi, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in omuzunda gördüm. Kendisi:

«Allah'ım! Ben bunu seviyorum; onu sen de sev!» diye duâ ediyordu.

6412- Bize Muhammed b. Beşşâr ile Ebû Bekr b. Nâfi' rivâyet ettiler. İbn Nâfi' dedi ki: Bize Gunder rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Şu'be, Adiy'den (bu zat İbn Sabit'dir.) O da Bera'dan naklen rivâyet etti. Bera' Şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in Hasan b. Alî'yi omuzuna koyduğunu gördüm:

«Allah'ım! Ben bunu seviyorum; onu sen de sev!» diyordu.

Bu hadîsi Buhârî «Kİtâbu-Fedâili Ashab»'da; Tirmizî ile Nesâî «Kitâbu'l-Menâkıb»'de tahric etmişlerdir.

Hadîs-i şerîf çocukları okşayıp sevmenin müstehab olduğuna, yüzie-rindeki rutubet ve benzeri şeylerin temizliğine delildir.

Nevevî: «Bu gibi şeylerden korunulacağı selefden nakledilmemiştir. Halbuki çocuklar ekseriyetle bunlardan hâli kalmazlar.» demiştir.

6413- Bana Abdullah b. Rûmi El-Yemâmî ile Abbâs b. AbdîV-Azîm El-Anberî rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Nadr b. Muhammed rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize İkrime (bu zât İbn Ammâr'dır.) rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Iyâz babasından rivâyet etti. (Şöyle dedi): Ben Hasan ve Hüseyn'le birlikte Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in alaca katırım yettim. Kendilerini ta Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in hücresine götürdüm. Biri önünde, birr arkasında idi.

Bu hadîs de Hazret-i Hasan'la Hüseyn'in faziletlerine delildir. Onların faziletlerini gösteren daha nice hadîsler vardır.

Hasan'la Hüseyin (radıyallahü anh) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in kızı Hazret-i Fâtıme'nin oğullarıdır. Hasan (radıyallahü anh) hilâfeti Allah rızası için terketmiş, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in bir mucizesi bu suretle tahakkuk eylemişti. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Hasun'ic Allah iki taifenin arasını yatıştıracaktır.» buyurmuştu, Nitekim öyle de oldu. Bu taifelerden biri Hazret-i Hasan'ın, diğeri Muâviye'nin idi. Hasan (radıyallahü anh) kırk dokuz tarihinde Medîne'de zehirlenerek vefat etmiştir. Kardeşi Hüseyn (radıyallahü anh)'ı ise altmış bir tarihinde Kerbelâ'da Âşûre günü Sinan b. Enes namında biri şehid etmiştir.

Hadîs-i şerîf, hayvan takat getirebildiği takdirde üzerine üç kişinin binebileceğine delildir.