BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

23- Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in Soğukta ve Kendisine Vahiy Geldiği Zaman Terlemesi Bâbı

6204- Bize Ebû Küreyb Muhammed b. Ala’ rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Ebû Üsâme, Hişam'dan, o da babasından, o da Âişe'den naklen rivâyet etti. Âişe şöyle dedi: Hakikaten Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in üzerine soğuk bir sabanda vahiy indirilir. Yine yüzünden ter boşanırdı.

6205- Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe de rivâyet etti. ize Süfyan b. Uyeyne rivâyet etti. H.

(Dedi ki):

Bize Ebû Küreyb de rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Ebû Üsâme ile İbn Bişr hep birden Hişam'dan rivâyet ettiler. H.

Bize Muhammed b. Abdillah b. Nümeyr dahi rivâyet etti. Lâfız onundur.

(Dedi ki): Bize Muhammed b. Bişr rivâyet etti.

(Dedi ki) ; Bize Hişâm babasından, o da Âişe'den naklen rivâyet etti ki: Haris b. Hişam, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e:

— Sana vahy nasıl geliyor? diye sormuş da:

«Bazan bana çan sesi gibi gelir. Bu benim için en şiddetli olandır. Sonra açılırım ve o vahyi bellemiş olurum. Bâzan da adam suretinde bir melek gelir. Ve onun söylediğini bellerim.» buyurmuşlar.

6206- Bize Muhammed b. Müsennâ rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Abdû’l-Âla rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Saîd Katâde'den, o da Hasan'dan, o da Hıttan b. Abdillah'dan, o da Ubade b. Sâmit'ten naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Nebiyyullah (sallallahü aleyhi ve sellem), üzerine vahy indirildiği vakit bundan dolayı gussalamr ve yüzünün rengi uçardı.

6207- Bize Muhammed b. Beşşar rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Muâz b. Hişâm rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize babam Katade'den, o da Hasen'den, o da Hıttan b. Abdillah Er-Rakâşî'den, o da übâde b. Sâmid'den naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Üzerine vahy indirildiği vakit Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) başını eğer; ashabı da-başlarım eğerlerdi. Vahy kalktığı zaman başını kaldırırdı.

Hazret-i Âişe rivâyetini Buhârî «Bed'ül-Vahy» bahsinde tahric etmiştir.

Vahy hakkında evvelce tafsilât vermiştik. Ulemâdan bazılarına göre Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in vahy gelirken işittiği çan sesine benzer ses meleğin sesidir. Bir takımları meleğin değil, kanatlarının sesi olduğunu söylemişlerdir. Bundaki hikmet Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in kulaklarının başka şeylerden boşaltılması tâki kulağında ve kalbinde meleğin sesinden başka bir şeye yer kalmamasıdır.

Bu rivâyetlerde vahyin hallerinden yalnız çan sesiyle meleğin insan kılığında gelmesi zikredilmiş. Rü'ya halindeki vahyden bahsedilmemiştir. Bunun sebebi vahy soran zâtın Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e mahsus olan şeklini anlamak istemesidir. Rü'ya ise ona mahsus değil, müş-terekdir. Bu hadîsde Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in vahy esna-suıda rengi uçardı denilmektedir. Halbuki hac bahsinde Ya’la b. Ümeyye'nin vahy inerken onun yüzünün kıpkırmızı olduğunu gördüğünden bahsedilmişti. Bu iki rivâyetin arasım bulmak için yüzü evvelâ kül rengi olmuş, sonra kızarmıştır. Yahut evvelâ kızarmış, sonra kül rengi olmuştur, denilir.