BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

20- Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in Günahlardan Uzak Bulunuşu, Mubahın En Ehvenini Seçmesi, Allah'ın Haram Kıldığı Şeyler Çiğnendiğinde Onun Namına İntikam Alması Bâbı

6190- Bize Kuteybe b. Saîd, Mâlik b. Enes'den ona okunanlar meyanında rivâyet etti. H.

Bize Yahya b. Yahya da rivâyet etti.

(Dedi ki): Mâlik'e İbn Şihab’dan dinlediğim, onun da Urve b. Zübeyr'den, onun da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in zevcesi Âişe'den naklettiği şu hadîsi okudum: Âişe şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) iki şey arasında muhayyer bırakılırsa günah olmamak şartıyle onların kolay olanını seçerdi. Şayet günah ise insanların ondan en uzak olanı idi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) kendisi için intikam almamıştır. Meğer ki, Allah (azze ve celle)’nin hürmeti çiğnenmiş olsun!

6191- Bize Züheyr b. Harb ile İshâk b. İbrahim de hep birden Cerir'den rivâyet ettiler. H.

Bize Ahmed b. Abde dahi rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Fudayl b. Iyâz rivâyet etti.

Her iki râvi Mansûr'dan, o da Muhammed'den rivâyet etmişlerdir. Fudayl'ın rivâyetinde «İbn Şihâb'dan» Cerir'in rivâyetinde ise: «Muhammed Zührî'den, o da Urve'den, o da Âişe'den» ifadesi vardır.

6192- Bana bu hadîsi Harmele b. Yahya da rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize İbn Vehb haber verdi.

(Dedi ki): Bana Yûnus İbn Şihâb'dan bu isnadla Mâlik'in hadîsi gibi haber verdi.

6193- Bize Ebû Küreyb rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Ebû Üsâme Hişâm'dan, o da babasından, o da Âişe'den naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) biri diğerinden daha kolay olan iki şey arasında muhayyer bırakılırsa günah olmamak şartıyla onların en kolayını seçerdi: Şayet günah ise insanların ondan en uzak olanı idi.

6194- Bize bu hadîsi Ebû Küreyb ile İbn Nümeyr de hep birden Abdullah b. Nümeyr'den, o da Hişâm'dan naklen bu isnadla «en kolayını» sözüne kadar rivâyet ettiler. Ondan sonrasını anmadılar.

6195- Bize bu hadîsi Ebû Küreyb rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Ebû Üsâme Hişam'dan, o da babasından, o da Âişe'den naklen rivâyet etti. Âişe şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) eliyle hiç bir şeye vurmadı. Ne bir kadına, ne de bir hizmetçiye! Ancak Allah yolunda kendisiyle mücahede edilirse o başka! Ona hiç bir şey isabet etmemiştir ki, şahitlinden intikam alsın. Meğer ki, Allah'ın haramlarından bir şeyi çiğnemiş olsun! Bu takdirde Allah (azze ve celle) için intikam alırdı.

6196- Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe ile İbn Nümeyr de rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Abde ile Veki' rivâyet etti. H.

Bize Ebû Küreyb dahi rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Ebû Muâviye rivâyet etti. Bu râvılerin hepsi Hişam'dan bu isnadla rivâyette bulunmuşlardır. Bâzısının rivâyeti ötekilerden ziyade olmuştur.

Bu hadîsi Buhârî «Kitâbu'l-Menâkıb»'de; Ebû Dâvud «Kitâbu'l-Edeb»'de tahric etmişlerdir.

Hadîs-i şerif bütün rivâyetleriyle Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in şahsı namına kimseden intikam almadığım göstermektedir. Gerçi Ukbe b. Ebî Muayt ve Abdullah b. Hatal gibi bazı müşriklerin Öldürülmesini emir buyurmuştur. Fakat bunlar yalnız Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e eziyetle kalmaz Allah'ın haram kıldığı şeyleri de çiğneyip geçerlerdi. Öldürülmeleri bundandır. Çünkü Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Allah'ın hürmetini ayaklar altına alanlar hakkında son derece titiz davranır cezalarını verirdi. Bâzılarına göre Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in şahsı nâmına intikam almaması küfre vardırmayan sebeplerle eziyet olunduğu zamana mahsustur. Nitekim bağırıp çağırmak suretiyle kendisine ezada bulunan Bedeviyi ve elbisesinden şiddetle çekerek omuzunda eser bırakan bir başkasını affetmesi bu kabildendir- Dâvûdî intikam almamayı mala mahsus görmüş, ırzı hakkında eza verenlerden hakkını aldığını söylemiştir.