BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

32- Ka'be'nin Etrafından Putların Giderilmesi Bâbı

4725- Bize Ebû Bekir b. Ebî Şeybe ile Amru'n-Nâkıd ve İbni Ebî Ömer rivâyet ettiler. Lâfız İbn Ebî Şeybe'nindir. (Dediler ki): Bize Süfyân b. Uyeyne, İbn Ebî Necîh'dan, o da Mücâhid'den, o da Ebû Ma'mer'den, o da Abdullah'dan naklen rivâyet etti. Şöyle dedi:

Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Mekke'ye, Kâ'fee'nin etrafında üç yüz altmış put olduğu halde girdi. Ve onlara elinde bulunan bir popa ile dokunarak:

"Hak geldi; bâtıl muzmahil oldu! Bâtıl zâten müzmahil olagelmiştir!" Sûre-i Isrâ âyet: 81 "Hak geldi; bâtıl ne yoktan var eder; ne de yok olanı iade!" Sûre-i Sebe' âyet: 49 diyordu.

İbn Ebî Ömer: «Fetih günü» kaydını ziyâde etmiştir.

4726- Bize bu hadîsi Hasan b. Aliy El-Hulvâni ile Abd b. Humeyd dahi ikisi birden Abdürrazzâk'dan rivâyet ettiler.

(Dedi ki): Bize Sevrî, İbn Ebî Necîh'dan naklen tu isnâdla «zehûkân»'a kadar haber verdi. Diğer âyeti anmadı. Ve (hadîsteki) nusufcen yerine sanemen dedi.

Bu hadîsi Buhârî «Kİtâbü'l-Mezâlim», «Kitabü’l-Megâzî» ve «Kitâbü't-Tefsîr»de; Tirmizî ile Nesâî dahi «Kitâbü't-Tefsîr» de muhtelif râvilerden tahrîc etmişlerdir.

İbn Ebî Ömer'in kaydından da anlaşıldığı vecihle bu hâdise Mekke'nin fethinde olmuştur. Mekke-i Mükerreme hicretin sekizinci yılı ramazanında fethedilmişti.

Nusub kelimesi bazılarına göre müfred olup cenvi: Ensâb gelir. Bazıları cem'i olduğunu, müfredi nisâb geldiğini söylemişlerdir. Bundan murâd: İbâdet için dikilen taşlardır. Araplar bu taşları put ittihâz eder; onlara ibâdette bulunur; üzerinde kurban keserlermiş. Hattâ kurban kesile kesile taşların rengi kıpkırmızı olurmuş. Hadîsin bir rivâyetinde «Nusûb» yerine «Sanem» denilmiştir. Sanem put demektir.

Beyhakî'nin Hazret-i Abdullah b. Ömer'den rivâyet ettiği bir hadîste: «Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Mekke'ye girince orada 360 put buldu. Ve her puta sopa ile işaret ederek: Hak geldi; bâtıl muzmahil oldu. Bâtıl zâten muzmahil olagelmiştir! Buyurdu. İşaret eder etmez her put sopası ile dokunmadan düşüyordu.» denilmektedir.

Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ıin putlara dokunması, kendilerini müdâfaadan âciz olduklarını göstermek, âciz olan bir şeyden ise asla ilâh olamayacağını anlatmak içindir.

İmâm Ahmed'in rivâyet ettiği Hazret-i Câbir hadîsinde de şöyle denilmiştir: «Kâ'be'de suretler vardı. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Ömer b. Hattâb'a bunları temizlemeyi emretti. Ömer de bir bez ıslatarak onunla bu suretleri yok etti. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) girdiğinde Kâ'be'nin içinde bir şey yoktu.»

Taberî: «İbn Mes'ûd hadîsinde bâtıl âletlerini ve yalnız ma'sıyete yarayan şeyleri kırmanın caiz olduğuna delâlet vardır. Bunların şekilleri değişti mi parçalarından istifade edilebilir.» diyor. İbn Battal de bu mânâda sözler söylemiştir. Ulemâ, oyundan ve zikrullaha mâni’ olmaktan başka bir işe yaramayan eşyanın o çirkin şekilden eser kalmayacak surette değiştirilmesi îcâbettiğini söylemişlerdir. Çünkü Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) putları kırmıştır. Fakat kırılarak çirkin şekli giderildikten sonra kalan parçaların işe yarayacağında ve bunlardan istifade edilebileceğinde şüphe yoktur.