1- Bab 4291- Bize Ebû Hayseme Züheyr b. Harb ile Muhammed b. El-Müsennâ El-Anezî, rivâyet ettiler. Lâfız İbn'l-Müsennâ'nındır. (Dediler ki): Bize Yahya —bu zât İbn Saîd El-Kattan'dır— Ubeydullah'dan rivâyet etti. (Dedi ki): Bana Nâfi', İbn Ömer'den naklen haber verdi ki, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): «Vasıyyet etmek istediği bir şeyi bulunup da üzerinden iki gece geçen bir müslümanin hakkı ancak vasıyyetinin yanında yazılı bulunmasıdır.» buyurmuşlar. 4292- Bize Ebû Bekir b. Ebî Şeybe de rivâyet etti. (Dedi ki): Bize Abede b. Süleyman ile Abdullah b. Nümeyr rivâyet ettiler. H. Bize İbn Nümeyr dahi rivâyet etti. (Dedi ki): Bana babam rivâyet etti. Her iki râvi Ubeydullah'dan bu isnatla rivâyette bulunmuşlardır. Ancak ikisi de: «Vasiyyet edeceği bir şeyi olan» demiş; «Vasıyyet etmek istediği» dememişdir, 4293- Bize Ebû Kâmil El-Cahderî de rivâyet etti. (Dedi ki): Bize Hammâd yani İbn Zeyd rivâyet etti. H. Bana Züheyr b. Harb dahi rivâyet etti. (Dedi ki): Bize îsmâil yani İbn Uleyye rivâyet etti. Bu râvilerin ikisi de Eyyûb'dan rivâyet etmişlerdir. H. Bana Ebû't-Tâhir de rivâyet etti. (Dedi ki): Bize İbnİ Vehb haber verdi. (Dedi ki): Bana Yûnus haber verdi. H. Bana Hârûn b. Saîd El-Eylî dahi rivâyet etti. (Dedi ki): Bize İbn Vehb rivâyet etti. (Dedi ki): Bana Üsâme b. Zeyd El-Leysî haber verdi. H. Bize Muhammed b. Bâfi' de rivâyet etti. (Dedi ki): Bize İbn Ebî Füdeyk rivâyet etti. (Dedi ki): Bize Hişâm yani İbn SaM haber verdi. Bu râvilerin hepsi Nazi'den, o da İbn Ömer'den, o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)- den naklen Ubeydullah hadîsi gibi rivâyette bulunmuş; ve hepsi: «Vasiyyet edecek bir şeyi varsa- demişlerdir. Yalnız Eyyûb'un hadîsinde istisna vardır; çünkü o Yahya'nın Ubeydullah'dan rivâyet ettiği gibi: «Vasiyyet etmeyi dilediği» demiştir. 4294- Bize Hârûn b. Ma'rûf rivâyet etti. (Dedi ki): Bize Abdullah b. Vehb rivâyet etti. (Dedi ki): Bana Amr —bu zât İbn'l-Hâris'tir— İbn Şihâb'dan, o da Sâlim'den, o da babasından naklen haber verdi ki, Sâlim'in babası Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'i: «Vasıyyet etmek istediği bir şeyi bulunup da üzerinden üç gece geçen bir müslümanın hakkı ancak vasıyyetinin yanında yazılı bulunmasıdır.» buyururken işitmiş. Abdullah b. Ömer diyor ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in bunu söylediğini işiteli vasiyyetim yanımda olmaksızın üzerimden bir gece geçmiş değildir. 4295- Bana bu hadîsi Ebû't-Tâhir ile Harmele de rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize İbn Vehb haber verdi. (Dedi ki): Bana Yûnus haber verdi. H. Bana Abdülmelik b. Şuayb b. Leys dahi rivâyet etti. (Dedi ki): Bana babam, dedemden naklen rivâyet etti. (Dedi ki): Bana Ukayl rivâyet etti. H. Bize İbn Ebî Ömer ile Abd b. Humeyd de rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Abdürrezzak rivâyet etti. (Dedi ki): Bize Ma'mer haber verdi. Bu râvilerin hepsi Zührî'den bu isnâdla Amr b. E!-Haris'in hadîsi gibi rivâyette bulunmuşlardır. Bu hadîsi Buhârî, Tirmizî, Nesâî ve İbn Mâce «Vasâyâ» bahsinde muhtelif râvilerden tahrîc etmişlerdir. Vasiyyet: Lügatte eklemek mânâsına gelir. Şerîatte: Ölümden sonraya izafe edilen bir temliktir. Bu temlike vasiyyet denilmesi sağ iken yapılan bir şeyi öldükten sonrakine eklediği içindir. İmâm Şâfiî'ye göre bu hadîsin mânâsı: «Müslüman için en akla uygun ve ihtiyat olan şey vasiyyetinin yazılı olarak yanında bulunmasıdır.» demektir. |