BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

7- Nikahı Şiğarın Haram Kılınması ve Batıl Olması Bâbı

3530- Bize Yahya b. Yahya rivâyet etti.

(Dedi ki): Mâlik'e, Nâfi'den dinlediğim, onun da İbn Ömer'den naklen rivâyet ettiği bu hadîsi okudum:

«Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) nikâhı sigardan neîny buyurdular.»

Şiğâr: Aralarında nıehîr olmamak üzere bir kimsenin kızını başkasına, o da kızını kendisine vermek şartıyla nikâh etmesidir.»

3531- Bana Züheyr b. Harb ile Muhammed b. El-Müsennâ ve Ubeydullah b. Said rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Yahya, Ubeydul lah'dan, o da Nâfi'den, o da İbn Ömer'den, o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den yukarki hadîsin mislini rivâyet etti. Yalnız Ubeydullah'ın hadîsinde:

«

Dedi ki: Ben Nafi'e şîğar nedir? diye sordum» cümlesi vardır.

3532- Bize Yahya b. Yahya rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Hammâd b. Zeyd, Abdurrahman Es-Serrâc'dan, o da Nâfi'den, o da İbn Ömer'den naklen haber verdi ki, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Şiğar’dan nehiy buyurmuşlar.

3533- Bana Muhammed b. Râfi' rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Abdürrezzâk rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Ma'mer, Eyyûb'dan, o da Nâfi'den, o da İbn Ömer'den naklen haber verdi ki, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):

«İslâm'da şiğar yoktur.» buyurmuşlar.

3534- Bize Ebû Bekir b. Etrî Şeybe rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize İbn Nümeyr ile Ebû Usame, Ubeydûllah'dan, o da Ebû'z-Zinad'dan, o da A'rec’den, o da Ebû Hüreyre'den naklen rivâyet eyledi. Ebû Hüreyre: «Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Şiğar'dan nehiy buyurdu.» -demiş.

İbn Nümeyr şunu da ziyâde etmiş: «Şiğar, bir kimsenin diğerine: Sen bana kızını tezvic et; ben de sana kızımı tezvic edeyim, yahut tana kız kardeşini ver, ben de sana kız kardeşimi vereyim demesidir.»

3535- Bize bu hadîsi Ebû Küreyb dahi rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Abde, Ubeydûllah'dan —ki İbn Ömer'dir.— Bu isnadla rivâyette bulundu. Ama İbn Nümeyr'in ziyadesini zikretmedi.

3536- Bana Harun b. Abdillah rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Haccâc b. Muhammed rivâyet etti. Haccâc, İbn Cüreyc

(Dedi ki) tâbirini kullandı. H.

Bize bu hadîsi İshâk b. İbrahim ile Muhammed b. Kafi' de, Abdürrezzâk'dan rivâyet ettiler.

(Dedi ki): Bize İbn Cüreyc haber verdi.

(Dedi ki): Bana Ebû'z-Zübeyr haber verdi ki, Câbir b. Abdillâh'i şunu söylerken işitmiş: «Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Şiğar'dan nehiy buyurdular.

Bâbımızın İbn Ömer rivâyetini bütün Kütübü Sitte sahipleri nikâh bahsinde muhtelif râvilerden tahric etmişlerdir.

Hatibin beyânına göre Şiğarm tefsiri Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Efendimizin değil İmâm-ı Mâlik’in sözüdür. İmâmı Şafiî: «Bu hadîsdeki Şiğar’ın tefsiri Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den midir yoksa İbn Ömer veya Nâfi' yahut Mâlik'in sözü müdür bilmiyorum.» demiştir. Bazıları bunun Nâfi'in sözü olduğunu bildirmişlerdir.

Şiğar: Lügatte kaldırmak mânâsına gelir.

Şeriatta: Bir nevi trampa nikâhıdır. Galiba bu nikâhı yapanlar aralarından mehri kaldırdıkları için trampa nikâhına «Şiğar» denilmiştir. Bu hususta başka sözler de söylenmiştir. Yasak edilen bu nikâh araya mehir koymaksızm iki kimsenin kızlarını veya kız kardeşlerini trampa etmeleridir. Bu surette kadınlardan her birinin bud'u yani kendişinden istifade edilen cinsî münâsebet hakkı diğerine mehir olmuş olur.

İmâm-ı Gazali (450-505)'nin «El-Vasît» nâm eserinde nikâhı Şiğar'in kâmil şekli şöyle tarif edilmiştir: «Şiğar; bir kimsenin başkasına: Sen de bana kızını vermen şartı ile kızım sana verdim demesi ve kadınlardan her birinin bud'u diğerine mehir olmasıdır.»

Şiğar, câhiliyet devri nîkâhlarındandır. Dinimizde hükmü ihtilaflıdır. Hanefîler'e göre bu akd sahihtir; kadınlara mehr-i misi vermek îcâbeder. Ata, Amr b. Dinar, Zühri, Mekhûl, Sevrî ile Küfe ulemâsının mezhepleri de budur.

Ulemâdan bir taifeye göre nikâh-ı şiğâr bâtıldır; ve bütün hükümleri hususunda nikâh-ı fâsid gibidir. İmâm Şafiî, İshâk ve Ebû Sevr'in kavilleri de budur. İmâm Mâlik ile Ebû Ubeyd nikâhı Şiğar’ın herhalde mensuh olduğuna kaaildirler.

Evzaî: «Zifaf yapılmamışsa nikâh fesh edilir. Ve yeniden mehir tayin edilerek şahitler huzurunda nikâh kıyılır; zifaf yapılmışsa kadınlar mehri misil alırlar.» demişdir.