Geri

   

 

 

 

İleri

 

21- Rahata Eren ve Kendisinden Kurtulunan Hakkındaki Hadis Bâbı

2245- Bize Kuteybetü'bnü Saîd, Mâlik b. Enes'den ona okunanlar meyânında gelen şu hadîsi rivâyet etti: Mâlik, Muhammed b. Amr b. Hâlhale'den, o da Ma'bed b. Kâ'b b. Mâlik'den, o da Ebû Katâdete'bnü Rib'î'den, o da Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'den naklen rivâyette bulunmuş. Ebû Katâde şunları anlatmış: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanından bir cenaze geçirdiler. (Onu görünce) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Rahata ermiş yahut kendisinden kurtulunmuş.» buyurdular. Ashâb:

— «Bu rahatlayan ve kendisinden kurt ulunan ne demektir?» diye sordular. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'

— «Mü'min bir kul dünyânın yorgunluğundan rahata erer; fâcir kuldan ise İnsanlar, memleketler, ağaçlar ve hayvanlar (kurtulup) rahata ererler.» buyurdu.

2246- Bize Muhammedü'bnu'l -Müsennâ rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize, Yahya b. Saîd rivâyet etti. H.

Bize, İshâk b. İbrahim de rivâyet etti.

(Dedi ki):Bize Abdürrazzâk haber verdi. Bu râvîler hep birden Abdullah b. Saîd b. Ebî Hindi' den, o da Muhammed b. Amr'dan, o da Kâ'b b. Mâlik'in bir oğlundan, o da Ebû Katâdeden, o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)' den naklen rivâyet etmişlerdir. Yahya b. Said hadisinde:

«Dünyânın çilesinden ve yorgunluğundan Allah'ın rahmetine (kavuşup) istirahat eder.» ibaresi vardır.

Bu hadîsi Buhârî «Kitabu'r-Rukaak»da; Nesâî «Cenaze» bahsinde tahrîc etmişlerdir.

Hadisde müsterah ile müsterâhun minh kelimelerini biribirine bağlıyan «Vav» edatı taksîm için gelmiştir. Binâenaleyh «Ev» mânâsında kullanılmıştır. Nitekim ashâb-ı kirâmın suâllerine taksîm muk-tezâsı cevap verilmiştir.

Nasab: Yorgunluk ve meşakkat, manasınadır. Ayni mânâya gelen «Ezâ»nın, bu kelime üzerine atfedilmesi âmmın, hâs üzerine atfı kabilindendîr.

İbn Tin: «Mü'min kelimesinden hassaten ehl-i takva olan mü'min kastedilmiş olabileceği gibi, her mü'min murâd edilmiş de olabilir. Fâcir'den dahi hassaten kâfir veya âmmeten bütün âsiler murâd edilmiş olabilir.» demiştir.

İnsanların ölen kimseden kurtulup rahata ermeleri, onun zulmünden kurtulmakla olur. Memleketin rahata ermesi, malı mülkü gasp ve yağma etmesinden, hakkı hukuku çiğnemesinden kurtulmakla; ağaçların rahatı, onları gasp ederek, kesmemekle yahut meyvelerini almamakla tasavvur olunur. Yalnız ağacın rahatı sahibine aittir. Binâenaleyh buradaki isnâd mecazidir.

Hayvanâtın rahata ermesi: aç susuz kalmaktan ve taşıyamıya-cakları yükü yüklemekten kurtulmaları ile olur.