Geri

   

 

 

 

İleri

 

89 - Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in Duası ve Onlara şefkatinden Dolayı Ağlaması Bâbı

520- Bana Yunus b. Abdila'lâ Es Sadefi rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize İbn Vehb haber verdi.

(Dedi ki): Bana Amr b. Haris haber verdi, ona da Bekr b. Sevade Abdurrahman bin Cübeyr den, o da Abdullah b. Amr b. Âsdan naklen rivâyet etmiş ki peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Allah (azze ve celle)'nin İbrahim (aleyhisselâm) hakkındaki şu âyetini okumuş:

"Yarabbi şüphesiz ki onlar insanlardan bir çoklarını baştan çıkardılar. Bundan sonra bana kim tabi olursa o bendendir." Sûre-i İbrahim, âyet: 36. İsâ Aleyhisselâm'ında:

Eğer onları azab edersen şüphesiz ki onlar senin kullarındır. Şayet mağfiret buyurursan Aziz ve Hakîm olan Allah da yalnız sensin . Sözünü okuyarak ellerini kaldırmış ve:

«Yarabbi ümmeti ümmeti.» diye dua etmiş ve ağlamış Bunun üzerine Allah (azze ve celle):

«Ya Cibrîl! Muhammed'e git, ona niye ağlıyorsun, diye sor!.. Rabbin onun niye ağladığını pekala bilir ya!., demiş.» Cibrîl (Aleyhimesselâm) da ona gelerek sormuş. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) kendisinin ne söylediğini ona haber vermiş. Halbuki Allah onun ne söylediğini pekatâ bilir. Nihayet Allah: Ya Cibrîl! git Muhammed'e şunu söyle: Biz seni ümmetin hakkında razı edeceğiz ve seni üzmiyeceğiz! buyurmuş.

Kâdi Iyâz’ın beyanına göre hadis şerifteki « J6 » Kelimesi fiil değil kavl maddesinden isimdir. Ma'na şudur: «İsâ (aleyhisselâm)’ın kavlini de okudu...»