BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

32- Yüce Allah'ın: “Nezdinde Kendisine İzin Verdiği Kimselerden Başkasının Şefaati Fayda Etmez. Nihayet Kalblerinden Korku Giderildiği Zaman 'Rabb'iniz Ne Buyurdu?' Derler. Hakkı (Söyledi) Derler. O Çok Yüce, Çok Büyüktür” (Sebe: 23) Kavli Bâbı

Burada "Rabb'iniz ne yarattı?" demedi de "Rabb'iniz ne buyurdu?" dedi.

Ve zikri ulu Allah şöyle buyurdu:

"O'nun izni olmadıkça nezdinde şefaat edecek kim?" (el-Bakara: 255).

Mesrûk, İbn Mes'ûd'dan şöyle söyledi:

Allah vahy ile kelâm ettiği zaman gökler ahâlîsi birşey işitirler. Meleklerin kalblerinden korku giderildiği ve ses sakin olduğunda, onlar bu sesin Rabb'leri tarafından olan hakk olduğunu tanırlar. Ve birbirlerine: "Rabb'iniz ne buyurdu?" diye nida ederler. Onlar da:

"Hakkı buyurdu" derler.

Ve Câbir ibn Abdillah'tan zikrolunuyor ki, Abdullah ibn Uneys el-Ensârî şöyle demişti. Ben Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den işittim, şöyle buyuruyordu:

"Allah kıyâmet gününde kulları toplar da onlara uzak olanın yakın olan kimsenin işitmesi gibi işiteceği bir ses ile nida eder: Melik ancak benim! Deyyân (yani karşılık verici) ancak benim! buyurur”.

7571- Bize Alî ibn Abdillah tahdîs etti. Bize Sufyân ibn Uyeyne, Amr ibn Dinar'dan; o da İkrime'den tahdîs etti ki, Ebû Hureyre (radıyallahü anh) bu hadîsi Peygamber'e ulaştırır: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: "Allahu Taâlâ semâdaki meleklere bir emrin infaz olunmasını hükmettiği zaman düz bir taş üstünde hareket ettirilen zincir sesi gibi heybetli olan bu ilâhî hükme, melekler tamâmiyle boyun eğerek (korku ile) kanatlarını birbirine vururlar. Gönüllerinden bu korku gidince melekler, Cebrail ve Mîkâîl gibi Mukarreb Meleklerde:

— Rabb'iniz ne söyledi? diye sorarlar. Mukarreb Melekler de:

— Allah ancak hakkı buyurdu. Allah yücedir. Allah büyüktür!

derler".

7572- Alî ibn Medînî ve Sufyân ibn Uyeyne’den başkası "Fâ"nın fethasıyle "Safavânin" diye söylemişlerdir.

Ali ibnu'l-Medînî şöyle dedi: Ve bize Sufyân tahdîs etti. Bize Amr, Îkrime'den; o da Ebû Hureyre'den bu hadîsi tahdîs etti.

Sufyân şöyle dedi: Amr şöyle dedi: Ben İkrime'den işittim: Bize Ebû Hureyre tahdîs etti.

Alî ibn Medînî şöyle dedi: Ben Sufyân'a söyledim. O:

— Ben İkrime'den işittim, dedi; o da: Ben Ebû Hureyre'den işittim dedi, dedim. O da:

— Evet (hadîs böyle de geldi), dedi. Alî dedi ki: Ben Sufyân'a: '

— Bir insan Amr'dan; o da İkrime'den; o da Ebû Hureyre'den rivayet etti ki, o bunu Peygamber'e yükseltiyordu. Peygamber "Fuzzia" şeklinde okumuştur, dedim.

Sufyân:

— Amr da böyle okudu. O bunu îkrime'den böyle mi işitti, yâ-hud kendisi nefsinden böyle mi okudu, bilmiyorum? dedi.

Sufyân:

— Bu, bizim kirâatimizdir, dedi.

7573 Ibn Şihâb'dan (şöyle demiştir): Bana Ebû Seleme ibn Abdirrahmân haber verdi ki, Ebû Hureyre (radıyallahü anh) şöyle der idi: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Allah Kur'ân’ı tegannî etmekte olan bir peygamberi dinlediği kadar hiçbir şeyi dinlemedi".

Ebû Hureyre'nin bir arkadaşı: "Tegannî" ile "Kur'ân'ı aşikâre okumakta olan" demeyi kasdeder, dedi.

7574 Ebû Saîd el-Hudrî (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Azîz, Celîl Allah kıyâmet günü:

— Yâ Âdem! diye nida eder. Âdem de:

— Lebbeyke ve sa’deyke (= Yâ Rabb, emrine tekrar tekrar icabet ve emrini yerine getirmeye dâima hazırım) diyecek.

Allah, Âdem'e bir ses ile:

— Allah sana zürriyetinden cehenneme gidecek bir topluluğu çıkarmanı emrediyor! diye nida edecek".

7575 Âişe (r. anha): Ben, Peygambef (sallallahü aleyhi ve sellem)’in kadınlarından hiçbirisi hakkında Hadîce'ye karşı kıskançlığım derecesinde kıskanç değildim. Yemîn olsun, Rabb'i Peygamber'e, Hadîce’ye cennette bir ev ile müjde vermesini emretmiştir, dedi.