BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

29- Yüce Allah'ın: "Biz Bir şeyi (n Olmasını) Dilediğimiz Zaman, Sözümüz Ancak ‘Ol!’ Dememizden İbarettir; O da Derhâl Oluverir" (En-Nahl: 40) Kavli Bâbı

7549 el-Mugîre ibn Şu'be (radıyallahü anh) şöyle demiştir; Ben Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den işittim, şöyle buyuruyordu: "Ümmetimden bir kavim, Allah'in emri kendilerine gelinceye (kıyâmet kopuncaya) kadar dâima insanlar üzerine gâlib ve yüksek olmakta devam edecektir".

7550 Muâviye (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den işittim, şöyle buyuruyordu: "Ümmetimden, dâima Allah'ın emrini yerine getirmekte sabit, kendilerini yalanlayanların ve muhaliflerinin zarar veremeyeceği bir ümmet var olmakta devam edecektir. Tâ Allah'ın emri gelinceye (kıyâmet kopuncaya) kadar, onlar hep bu doğru yol üzerinde sabit bulunacaklardır".

Mâlik ibn Yuhâmir: Ben Muâz ibn Cebel'den işittim. "Onlar (yani Allah'ın emrini ayakta tutan ümmet) Şam'dadır" diyordu, dedi.

Bunun üzerine Muâviye ibn Ebî Sufyân: Bu Mâlik ibnu Yuhâmir, Muâz ibn Cebel'den: "Bunlar Şam'dadırlar" derken işittiğim söylemektedir, demiştir.

7551 Bize Nâfi' ibnu Cubeyr tahdîs etti ki, İbn Abbâs radıyallahü anhüma şöyle demiştir: Museylimetu'l-Kezzâb Medine'ye geldiğinde:

— Eğer Muhammed, kendisinden sonra beni halef kılarsa, kendisine uyarım! dedi.

Museylime, kavmi olan Benû Hanîfe kabîlesinden kalabalık bir hey'etle gelmişti. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Museylime'nin yanına hatîbi Sabit ibn Şemmâs ile beraber gitmişti. Rasûlüllah'ın elinde hurma dalından bir deynek bulunuyordu.) Peygamber, kavmi içinde oturan Museylime'nin tam karşısında durdu (onunla İslâm hakkında konuştu. Museylime, peygamberlikten bir hisse verilmesini istedi). Rasûlüllah:

— " (Değil peygamberlikten bir pay;) şayet sen benden elimdeki şu deynek parçasını istesen, onu bile sana vermem! Sen de Allah'ın senin hakkındaki hüküm ve takdirini tecâvüz edemezsin, (O hüküm yalancı, maktul ve cehennemlik olmandır.) Eğersen bana ve Hakk'a arka dönüp muhalefet edersen, Allah seni muhakkak helak edecektir..." buyurdu.

7552 Abdullah ibn Mesûd (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben bir kerresinde Peygamber'le beraber Medine'nin bâzı tarlaları içinde yürüyorduk. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) yanında bulunan hurma dalından bir deyneğine dayanıyordu. Derken biz Yahudiler'den bir topluluk üzerine tesadüf ettik. Onlardan birtakımı diğer takımına:

— O’na ruhtan sorun, dedi. Bir takımı da:

— O’na birşey sormayın. Belki bunun hakkında hoşlanmayacağınız bir cevâb getirir, dedi.

Bâzıları ise:

— Biz O’na muhakkak soracağız, dediler. Bunun üzerine onlardan biri ayağa kalktı da:

— Yâ Ebâ'l-Kaasım, rûh nedir? diye sordu.

Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) sükût etti. Ben kendisine vahy verilmekte olduğunu bildim. Sonunda:

— "Sana ruhu sorarlar. De ki: Rûh, Rabb'imin ermindendir. Onlara az bir ilimden başkası verilmemiştir” (el-İsrâ: 85) âyetini söyledi.

Râvî el-A'meş: Bizim kıraatimizde böyle " Ve mâ ûtû (Onlara verilmedi)" şeklindedir, dedi.