Geri

   

 

 

 

İleri

 

79- Dînde Fakîh Olmak İçin Hakkı Sormaktan Utanılmaması Bâbı

6189 Ümmü Seleme (radıyallahü anha) şöyle dedi: Ümmü Suleym, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'a geldi de:

— Yâ Rasûlallah! Şübhesiz Allah, hakkı beyân etmekten hayâ etmez. Kadın ihtilâm olursa, üzerine yıkanmak vâcib olur mu? diye sordu.

Rasûlüllah:

— "Suyu (yani meniyi) gördüğünde evet" buyurdu.

6190 Bize Şu'be tahdîs etti. Bize Muhârib ibnu Disâr tahdîs edip şöyle dedi: Ben İbn Omer'den işittim, şöyle diyordu: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):

— "Mü'minin meseli, yaprakları düşmez ve dağılmaz yeşil bir ağacın meseli gibidir" buyurdu.

Orada bulunan topluluk:

— O şu ağaçtır, o şu ağaçtır, diye bâzı ağaçların isimlerini söylediler.

Ben de onun hurma ağacı olduğunu söylemek istedim. Ben küçük, taze bir oğlan hâlimden dolayı (bunu söylemeye) utandım. Peygamber:

— "O, hurma ağacıdır" buyurdu.

Ve yine Şu'be'den: Bize Hubeyb ibn Abdirrahmân, Hafs ibn Âsım'dan; o da İbn Omer'den bunun benzerini tahdîs etti ve bunda şunu ziyâde etti: İbn Omer:

— Sonra ben bunu babam Omer'e söyledim de o: Utanmayıp da o sözü söylemiş olaydın, bu bana şu ve şu şeylerden elbette daha sevimli olurdu, dedi.

6191  Ben Sabit ibn Eslem el-Bunânî'den işittim; o da Enes (radıyallahü anh)'ten şöyle derken işitmiştir: Bir gün bir kadın Peygamber'e geldi, nefsini O'na arzederek:

— Benimle evlenmeye ihtiyâcın var mı (yani benimle evlenir misin)? dedi.

Enes bu hadîsi söylerken orada hazır bulunan kızı:

— O kadının hayası ne kadar da kıtmış! dedi. Bunun üzerine Enes:

— Kızım o kadın senden hayırlıdır. (Çünkü o) kendi nefsini Rasûlüllah'a arzetmiş (O'nun ev halkı arasına girme şerefine yönelmiş) bir kadındır, dedi.