Geri

   

 

 

 

İleri

 

26- Li'ân (Yânı La'netleşme) Ve Yüce Allah'ın Şu Kavli Bâbı:

"Zevcelerine zina isnâd eden, kendilerinin kendilerinden başka şâhidleri de bulunmayan kimselere gelince, onlardan herbirinin yapacağı şâhidlik, kendisinin hakikaten sâdıklardan olduğunu Allah'a yemin ile dört (defa tekrar edeceği) şâhidliktir. Beşinci de, eğer yalancılardan ise, Allah'ın la'neti muhakkak kendisinin üstüne (olmasını ifâde etmesi)dir. O kadının billahi zevcinin muhakkak yalancılardan olduğuna dört defa şehâdet etmesi, beşincide de eğer o sâdıklardan ise muhakkak Allah'ın gazabı kendisinin üzerine (olmasını söylemesi), ondan bu azâbı (cezayı) def eder" (en-Nûr: 6-9)

Dilsiz olan kimse karısına yazı ile yahut ifâde edici el işaretiyle yahut ma'rûf bir îmâ ile zina isnâd ettiği zaman, o dilsiz, isnâd tekellüm eden kimse gibidir (üzerine la'netleşme sabit olur). Çünkü Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), farz kılınmış işlerde (acz hâlinde) işaretle yapmayı caiz kılmıştır. Bu işaretle amel etmek, bâzı Hicaz ehlinin ve onlardan başka ilim ehlinin kavlidir.

Ve Yüce Allah şöyle buyurdu:

"Bunun üzerine Meryem, çocuk Îsa'ya işaret etti. Onlar: 'Biz henüz beşikte bulunan bir sabi ile nasıl konuşuruz?’ dediler..." (Meryem: 29).

Müfessir ed-Dahhâk: "Zekeriyyâ: 'Rabb'im bana bu hususta bir nişan ver' dedi. Allah: Senin nişanın sâde bir remzden başka insanlara üç gün söz söyleyememendir...” (Âlu İmrân: 41) âyetindeki "İllâ remzen", "İllâ işâreten" ma'nâsınadır, demiştir.

Ve insanların bâzısı da (Dilsizden ve gayrısından işaretle) hadd de, li'ân da yoktur, demiş; sonra da: Yazı ile yahut işaretle yahut îmâ ile talâk caizdir, demiştir. Halbuki zina isnâdıyle talâk arasında fark yoktur. Eğer bu Ba'zu'n-nâs: Kazf (yani zina isnadı), sözden başkasıyle olmaz, derse ona: Talâk da böyledir, ancak söz ile caiz ve vâki' olur. (Halbuki sen bunun sözsüz vukû'una muvafakat etmiştin, binâenaleyh sana li'ân ve hadd'de de bu görüşünün benzeri lâzım gelir). Yoksa (bunların hepsinde işaretin mu'teber olmamasıyle) talâk da, kazf da bâtıl olur. İşaretle yapılan ıtk da böyledir (O zaman kazf ile talâk arasını ayırmak delilsiz tahakkümdür) denilir. Sağır kişi de böyledir (; kendisine işaret edildiğinde anladığı zaman) la'netleşme yaptırılır. eş-Şa'bî ve Katâde: Dilsiz, karısına "Sen boşsun" demesi yerine parmaklarıyle işaret ettiği zaman, kadın ondan bu işaretiyle bâin talâkla boş olur, demişlerdir.

İbrâhîm en-Nahaî de:

Dilsiz kişi talâkı eliyle yazdığında, bu ona lâzım olmuştur, dedi. (Ebû Hanîfe'nin üstadı) Hammâd ibn Süleyman: Dilsiz ve sağır başıyle söylerse, yani işaret ederse, caiz olur (işaret ettiği şey nafiz olur ve işaret, ibare yerine ikaame olunur), demiştir.

5357 Bize el-Leys, Yahya ibn Saîd el-Ensârî'den tahdîs etti. ki, o da Enes ibn Mâlik (radıyallahü anh)'ten şöyle derken işitnıiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

— "Dikkat edin! Size Ensâr yurtlarının, mahallelerinin (yâni kabilelerinin) hayırlılarını haber vereyim mi?" buyurdu.

Sahâbîler:

— Evet (haber ver) yâ Rasûlallah! dediler. Rasûlüllah:

— " (Evvelâ) Neccâr oğulları'dır. Sonra onları ta'kîb eden Abdu'l-Eşhel oğulları'dır, sonra onların arkasından gelen el-Hâris ibnu'l-Hazrec oğulları, sonra onları ta'kîbeden Sâide oğulları" buyurdu.

Bundan sonra da eliyle şöyle işaret etti: Parmaklarını bir topladı, sonra da eliyle birşey atan kimse gibi onları açıp yaydı, sonra:

(Mertebeleri farklı olsa da) "Ensâr yurtlarının hepsinde hayır vardır" buyurdu.

5358 Ebû Hazım şöyle demiştir: Ben bu hadîsi Rasûlüllah'ın sahibi olan Sehl ibn Sa'd es-Sâidî (radıyallahü anh)'den işittim, şöyle diyordu: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

— "Kıyâmet günü ile ben şununla şunun yakınlığı gibi –yahut da: Şu iki parmak gibi- gönderildim" buyurdu. da şehâdet parmağı ile orta parmağın arasını ayırdı.

5359 Bize Cebele ibnu Suhaym tahdîs etti: Ben İbn Omer'den işittim, şöyle diyordu: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):

— " (Otuz sayısını kasdederek) Ay şöyle, şöyle, şöyledir" buyurdu.

Sonra da (yine iki eliyle ve yirmidokuzu kasdederek):

— "Ve şöyle, şöyle, şöyledir" buyurdu.

Bu el hareketleriyle bir kerre otuzu, bir kerre de yirmidokuzu işaret ediyordu.

5360 Ebû Mes'ûd (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) eliyle Yemen tarafına işaret etti. de iki kerrre:

— "Îmân işte şu taraftadır, îmân işte şu taraftadır. Dikkad edin! Katılık ve kalblerin kabalığı da yüksek sesli çığırtkanlardadır. Şeytânın iki boynuzunun doğacağı yer olan Rabîa ve Mudar kabîlelerindedir" buyurdu.

5361 Bize Abdulazîz ibnu Ebî Hazım, babasından; o da Sehl ibn Sa'd (radıyallahü anh)'dan haber verdi ki, Râsulullah (sallallahü aleyhi ve sellem):

— "Ben, yetimin işine bakan kimse ile cennette şöyle bulunacağız" buyurdu. ve şehâdet parmağıyle orta parmağını biraz açarak işaret etti (de insanlara gösterdi).