Geri

   

 

 

 

İleri

 

64- Zu'l-Halasa Gazvesi

4398 Cerîr ibn Abdillah el-Becelî (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Cahiliyet zamanında Yemen'de Zu’l-Halasa ve el-Ka'betu'l-Yemâniyy denilen bir put evi vardı. el-Ka'betu'ş-Şâmiyye ise Mekke'de idi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bana:

— "Benişu Zu'l-Halasa'dan rahatlandırmaz mısın?" buyurdu.

Bunun akabinde ben yüzelli süvarinin başında çabuk hareket ettim. O put evini kırıp yıktık ve yanında bulduğumuz kimseleri de öldürdük. Peygamber'e gelip bu yaptığımızı kendisine haber verdiğimizde bizlere ve Ahmes kabilesine duâ etti.

4399 Kays ibn Ebî Hazım tahdîs edip şöyle demiştir: Cerîr (radıyallahü anh) bana şöyle dedi: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bana:

— "Benişu Zu'l-Halasa'dan rahatlandırmaz mısın?" buyurdu. Bu Zu’l-Halasa, Yemen'de Has'am kabilesi içinde el-Ka'betu'l-Yemâniyye diye isimlendirilen bir ev idi. Ben Ahmes kabilesinden yüzelli süvarinin başında hareket ettim. Ahmesliler iyi ata binerlerdi. Fakat ben at üzerinde duramazdım. (Bu beni sıkardı.) Peygamber göğsüme şiddetli bir vuruş vurdu ki, ben O'nun parmak izlerini göğsümde gördüm. Ve Peygamber:

— "Yâ Allah! Sen Cerîr'i sabit tut ve onu hâdî ve mehdî kıl!" diye duâ etti.

Akabinde Cerîr, o put evine gitti, onu yıkıp yaktı. Sonra Rasûlüllah'a bir haberci yolladı. Cerîr'in elçisi geldi ve:

— Seni hakk ile gönderen Allah'a yemîn ederim ki, ben Sen'in huzuruna ancak o put evini uyuz deve gibi bırakıp gelmişimdir, dedi.

Rasûlüllah bu haber üzerine beş kerre:

— "Ahmes kabilesi atları ve süvarileri mübarek olsun!" dedi.

4400 Cerîr ibn Abdillah (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bana hitaben:

— "Şu Zu'l-Halasa'dan beni rahata erdirir misin?" buyurdu. Ben:

— Evet, rahata erdiririm, dedim ve akabinde Ahmes kabilesinden yüzelli süvarinin başında hareket ettim.

Bu Ahmes kabilesi iyi at binerlerdi. Ben ise at üzerinde iyi duramazdım. Ben bu hâlimi Peygamber'e zikrettim. Peygamber benim göğsüm üzerine eliyle şiddetlice vurdu, hattâ ben elinin izini göğsümde gördüm. Ve Peygamber:

— "Yâ Allah! Sen Cerîr'i sabit tut ve onu hâdî ve mehdî kıl!" diye duâ etti.

Cerîr: Artık ben bu duadan sonra hiçbir attan düşmedim, demiştir.

Yine Cerîr dedi ki: Zu’l-Halasa Yemen'de Has'am ile Becîle kabileleri arasında bir ev idi. İçinde dikilmiş bir taş vardı. Ona ibâdet edilir (kurbân kesilir)di. Bu eve Ka'be de denilirdi.

Râvî dedi ki: Cerîr oraya vardı, akabinde onu ateşle yakıp yıktı. Râvî dedi ki: Cerîr Yemen'e vardığı zaman bu put evinde muhafız bir adam oklarla (hayır ve şerrden) kısmet arıyordu. Bu falcıya:

— Haberin olsun, Rasûlüllah'ın elçisi şuradadır. Eğer seni fal atarken yakalarsa boynunu vurur! denildi.

Râvî dedi ki: Falcı fal oklarını atmakla meşgul olduğu sırada Cerîr üstüne çıkageldi ve falcıya:

— Şimdi sen ya bu okları kırar ve Lâ ilahe ille'llah diye şehâdet kelimelerini söylersin, yahut ben senin boynunu muhakkak vururum! dedi.

Râvî dedi ki: Falcı bunun üzerine okları kırıp şehâdet getirdi. Sonra Cerîr, Ahmes kabîlesinden Ebû Ertât diye künyelenen bir kişiyi bunu müjdelemek üzere Peygamber'e gönderdi. Ebû Ertât, Peygamber'e gelince:

— Yâ Rasûlallah! Seni hakk ile gönderen Allah'a yemîn ederim ki, ben Sen'in huzuruna ancak Zu’l-Halasa'yı uyuz deve gibi bırakıp geldim, dedi.

Râvî dedi ki: Bu sevindirici haber üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Ahmesliler'in atları ve adamlarını beş kerre tebrîk etti.