5- Birbirleriyle çekişen kimseler yâhut topluluklar bir haksızlık ve zulüm barışı üzerine anlaşma yaptıkları zaman bu barış reddedilmiştir.2736 Ebû Hureyre ile Zeyd ibnHâlid el-Cuhenî (radıyallahü anh), ikisi de şöyle demişlerdir: Bir bedevi geldi de: — Yâ Rasûlallah! Hasmımla aramızda Allah'ın Kitabı ile hüküm ver, dedi. Hasmı olan kimse de ayağa kalktı ve: — O doğru söyledi. Onunla aramızdaki da'vâya Allah'ın Kitabı ile hükmet, dedi. Çöl Arabı da'vâyı şöyle anlattı: Benim oğlum bu adamın yanında ücretle hizmetçi idi, onun karısı ile zina etti. Bana: Oğluna taşlanmak cezası düşer, dediler. Ben oğlumu bu cezadan yüz koyun ve bir de cariyeyi fidye verip kurtardım. Sonra bu mes'eleyi ilim sahibi olanlara sordum. Onlar bana: Oğlunun üzerine ancak yüz değnek ile bir yıl gurbete gönderme cezası düşer dediler, dedi. Bu ifâde üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): — "Elbette aranızda Allah'ın Kitabı ile hükmedeceğim: Câriye ile koyunlar sana geri verilecektir; oğluna da yüz değnek vurulacak ve bir sene de sürgün edilecektir. Sana gelince yâ Uneys -ki Uneys ibn Dahhâk el-Eslemî adında sahâbîlerden bir adamdır-, sen yarın kuşluk vaktinde bu adamın karısına git (suçunu i'tirâf ederse) ona taşlama cezası uygula!" buyurdu. (Râvî dedi ki): Ertesi günü kuşluk vaktinde Uneys o kadına gitti ve (suçunu i'tirâf etmesi üzerine) o kadına taşlama cezası uyguladı. 2737 Âişe (r.anha) şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): "Herkim bizim şu din işimizin içinde ondan olmayan bir bid'at îcâd ederse, o reddedilmiştir; bâtıldır" buyurdu. Bu hadîsi Abdullah ibn Ca'fer el-Mahramî ile Abdulvâhid ibnu Ebî Avn da, Saîd ibn İbrahim'den rivayet etmişlerdir. |