Geri

   

 

 

 

İleri

 

32- Marangoz Bâbı

2133 Ebû Hazım şöyle dedi: Bir takım adamlar Sehl ibn Sa'd'e gelip ona Peygamber'in minberini soruyorlardı. Sehl (radıyallahü anh) şöyle dedi: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem.A.V.) fulanca kadına - Sehl o kadının ismini söylemiştir- şöyle haber gönderdi: "Marangoz olan kölene emret de benim için insanlara hitâb ettiğim zaman üzerine oturabileceğim tahtadan bir yer yapsın” buyurdu. Bunun üzerine kadın, o kölesine emretti. Köle de Gâbe ormanlığının ılgın ağacından onu yapıyordu. Sonra bu tahtaları kadına getirdi. Kadın da bunları Rasûlüllah'a yolladı. Rasûlüllah onların kurulmasını emretti de bunlar yerine konuldu. Müteakiben de Rasûlüllah (va'z ve hutbe için) minber üzerine oturdu.

2134 Câbir ibn Abdülah (radıyallahü anh)'tan (şöyle demiştir): Ensâr'dan bir kadın Rasûlüllah'a:

— Yâ Rasûlüllah! Benim marangoz bir kölem vardır; senin için üzerine oturacağın bir şey yaptırayım mı? dedi.

Rasûlüllah:

"İstersen yaptır" buyurdu,

Râvî dedi ki: Bunun akabinde kadın, Rasûlüllah için o minberi yaptırdı. Nihayet cumua günü olunca Peygamber ( sallallahü aleyhi ve sellem.A.V.) yerine konulan o minber üzerine oturdu. Akabinde daha önce yanında hutbe yapar olduğu hurma kütüğü sayha çıkardı, hattâ kendi kendine yarılacaktı. Peygamber minberden indi, onu eliyle tuttu ve onu kucakladı. O sırada kütük susturulmakta olan çocuk gibi hafîf hafîf inliyordu. Nihayet kararlaşıp sustuktan sonra Rasûlüllah:

"O, yanında edildiğini işitmekte olduğu Zikru'llah için ağladı" buyurdu ,