Geri

   

 

 

 

İleri

 

27- Kâbe’ye kadar yürümeyi adayan kimse bâbı

1897 Bana Sabit el-Bunânî, Enes'ten tahdîs etti. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) iki oğlunun arasında onlar tarafından sevk olunan ihtiyar bir kimse gördü. Ve:

— "Bunun hâli nedir ki (böyle yürüyor) ?" dedi.

Oğulları:

— Yaya (Ka'be'ye) yürümeyi adadı, dediler.

Peygamber:

— "Şüphesiz Allah, bu ihtiyarın kendi nefsini azâblandırmasından (yani kendini azâblandırmakla yaptığı ibâdetten) müstağnidir" buyurup, ona binmesini emretti.

1898 İbn Cureyc haber verip şöyle demiştir: Bana Saîd ibnu Ebî Eyyûb haber verdi ki, ona da Yezîd ibnu Ebî Habîb haber vermiştir. Ona da Ebu’l-Hayr tahdîs etti ki, Ukbe ibnu Âmir (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Kız kardeşim Ümmü Hıbbân Beytullah'a kadar yaya yürüyüp ziyaret etmeyi adamış ve (zayıflığından dolayı) kendisi için Peygamber'in bu husustaki re'yini istememi bana emretmişti. Ben Peygamber'den fetva istedim. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): " (Evvelâ) yaya yürüsün, (yorulunca) binsin!" buyurdu.

Yezîd ibn Ebî Habîb: Ebu’l-Hayr Mersed ibn Abdillah, Ukbe ibn Âmir'den ayrılmazdı, demiştir.

1899 Ebû Abdillah el-Buhârî dedi ki: Bize Ebû Âsim, İbn Cureyc'den; o da Yahya ibn Eyyûb'dan; o da Yezîd ibn Ebî Habîb'den; o da Ebu’l-Hayr Mersed ibn Abdillah'tan; o da Ukbe ibn Âmir el-Cuhenî (radıyallahü anh)'den tahdîs edip yukarıdaki hadîsi zikretti.