BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

26- Kadınların Hacc Etmesi Bâbı

1891-Buhârî dedi ki: Bana Ahmed ibn Muhammed el-Ezrakî şöyle dedi: Bize İbrâhîm, Bâbası Sa'd'dan; o da kendi Bâbası İbrâhîm ibn Abdirrahmân ibn Avftan tahdîs etti ki, Omer ibnu'l-Hattâb (radıyallahü anh) yaptığı son haccında Peygamber'in kadınlarına izin vermiş ve onların beraberlerinde Usmân ibn Affân ile Abdurrahmân ibn Avf u göndermiştir.

1892  Mü'minlerin annesi Âişe (r.anha) şöyle demiştir: Ben:

— Yâ Rasûlallah! Biz kadınlar sizinle beraber çıkıp gazve yahut mücâhede edemez miyiz? dedim.

Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

— “Siz kadınlar için cihâdın en iyisi ve en güzeli hacc etmektir. Makbul olan haccdır" buyurdu.

Âişe: Artık ben bu sözü Rasûlüllah'tan işittiğim zamandan sonra hacc etmeyi terk etmem, demiştir.

1893  İbn Abbâs radıyallahü anhüma şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):

— "Hiçbir kadın mahrem sahibi bir kimsenin beraberinde (yani nikâh geçmez bir hısımının beraberinde) olmadıkça sefere çıkmasın; kadının beraberinde mahrem kişi bulunmadıkça yanına hiçbir erkek girmez" buyurdu.

Peygamber'in bu nehyi üzerine sahâbîlerden biri:

— Yâ Rasûlallah! Ben şu ve şu askerler içinde gazaya çıkmak istiyorum. Halbuki kadınım hacc yapmak istiyor (Ne buyurursun)? diye sordu.

Rasûlüllah:

— "Sen de kadınının beraberinde çık!" buyurdu.

1894  Bize Habîb el-Muallim, Atâ'dan haber verdi ki, İbn Abbâs radıyallahü anhüma şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) haccından (Medine'ye) döndüğü zaman Ensârî bir kadın olan Ümmü Sinan'a:

— " (Bizimle beraber) hacc etmenden seni men' eden nedir?" diye sordu.

Ümmü Sinan, kocası Ebû Sinan'ı kasdederek:

— Ebû Fulânın iki devesi vardır. Bunların birine binip hacca gitti. Öbürüsü de bizim bir arazîmizi suluyor! dedi.

Peygamber de:

— "Ramazân'da umre yapılması (sevâbca) benim beraberimde hacc etmeye bedel olur" buyurdu .

Bu hadîsi İbnu Cureyc, Atâ'dan rivayet etti ki, Atâ: Ben ibn Abbâs'tan işittim; o da Peygamber'den, demiştir

1895- Ve Ubeydullah da, Abdulkerîm'den; o da Atâ'dan; o da Câbir'den; o da Peygamber'den olmak üzere söyledi.

1896 Ziyâd'ın âzâdlısı Kazaa şöyle demiştir: Ben Peygamber'in beraberinde on iki defa gaza etmiş olan Ebû Saîd el-Hudrî'den işittim. O, şöyle dedi: Dört şey var ki, ben onları Rasûlüllah'tan işittim. Yâhud da şöyle dedi: Ben Peygamber'den son derece dikkatimi çeken ve hayretimi toplayan dört (hikmetli) şey işittim:

· Yanında kocası yahut nikâh geçmez bir hısımı bulunmaksızın bir kadın, iki günlük mesafeye yolculuk etmez.

· Ramazân ve kurbân bayramlarında oruç tutmak yoktur.

· İki namazdan sonra namaz kılmak sabit değildir; İkindi namazından sonra güneş batıncaya kadar; sabah namazından sonra güneş doğuncaya kadar.

· Hiçbir mescide (adayarak) sefer için yükler bağlanmaz. Ancak şu üç mescide sefer edilir: el-Mescidu 'l-Harâm, benim mescidim ve el-Mescidü'l-Aksâ",